Yes Day (2021) - Recensie

Met Flora & Ulysses zagen we enkele weken gelden op Disney+ al een nieuwe fantastische familiefilm vol avontuur, en blijkbaar worden we verwent want ook Netflix bracht voorbije week een nieuwe familiefilm uit. Net als Flora & Ulysses is Yes Day gebaseerd op een boek, het gelijknamig kinderprentenboek uit 2009 van het schrijvers Amy Krouse Rosenthal en Tom Lichtenheld. Het verhaal draait rond een vader en moeder die meestal alleen nee zeggen, maar nu besluiten voor één dag ja te zeggen tegen de wildste wensen van hun kinderen, met een paar basisregels voor een wervelende dag vol plezier en avontuur. De adaptatie voor film werd geschreven door scenarist Justin Malen, die al komische films als Office Christmas Party en Father Figures achter zijn naam had staan. De regie was uiteindelijk in handen van regisseur Miguel Arteta, die voordien al had samengewerkt met actrice Jennifer Garner in de 2014 film Alexander and the Terrible, Horrible, No Good, Very Bad Day. Naast Garner worden de hoofdrollen vertolkt door acteurs Edgar Ramírez (Point Break, Deliver Us From Evil), en Jenna Ortega (You, The Babysitter: Killer Queen).

ems.ZW1zLXByZC1hc3NldHMvbW92aWVzLzE0NGVmMmFlLWMzN2UtNDgxZi1iZmQ4LWYyODk0MDQxNWE5ZS5qcGc=.jpg

Yes Day is uiteindelijk een goed geslaagde familiekomedie, met alle typische elementen die je van een dergelijke film kan verwachten. Het plot wordt op korte tijd goed ingeleid, met de nodige achtergrond informatie. Met enkele kleine momentjes heb je al snel een goed idee wat de personages gaan zijn. Stilaan komt de film dan op gang tot een zeer dynamisch verhaal vol plaatsvervangende schaamte, met nog altijd de nodige trage momenten op de film wat diepte te geven. En deze diepte zit er dan ook wel in. De kinderen willen dat hun ouders minder streng zijn, en de ouders denken dat echter niet, maar willen nog altijd tonen dat ze nog altijd plezant kunnen zijn. Uiteindelijk komen deze elementen goed samen, door de individuele ervaringen van de personages, om tot een conclusie te komen dat het toch niet erg is dat de ouders wat streng zijn, maar dat ze ook niet per se saai moeten zijn. Deze diepere structuur was dus zeker sterk aanwezig, zoals het ook in het boek was, maar was de uitvoering ervan doorheen de film even goed?

De problemen met de uitvoering waren vooral persoonlijk, met de grote hoeveelheid een plaatsvervangende schaamte en enkele hyperactieve personages. De plaats vervangende schaamte is typisch voor komedies, en is iets dat je graag hebt of niet. Bij mij heeft de film echter vaak op pauze gestaan daardoor. Ook de personages zijn typisch voor dit type film. Wat overacting is wel nodig voor het geloofwaardig te maken, met altijd wel enkele speciale figuren. Toch was er ook een niet-subjectieve keuze in deze film die bij mij niet helemaal goed lag. Bij de introductie van Jenna Ortega’s personage Katie, de oudste dochter van het gezin, zou naargelang haar conversatie met haar ouders en de karakteristieken van haar personage denken dat ze zo ongeveer 16 à 17 jaar oud is in de film, zeker omdat de actrice zelf 19 is. Maar dan dropt de film de bom dat ze eigenlijk een 14-jarig personage speelt. Het leek nochtans dat we al lang de tijd gepasseerd waren dat oudere acteurs veel jongere personages spelen, zeker als ze er duidelijk niet uitzien als een kind van die leeftijd. Tegenwoordig is dit al lang niet meer nodig, met bijvoorbeeld The Christmas Chronicles 2 of Finding Ohana’ waar dertienjarigen effectief gespeeld werden door dertienjarigen.

ems.ZW1zLXByZC1hc3NldHMvbW92aWVzLzUyMmFmOTY2LTYyOTktNDk0Zi1iYzc2LWQzMGRmMTg1YTk0NS5qcGc=.jpg

Naast de goede diepere elementen en de wat mindere subjectieve elementen in de uitvoering, is Yes Day gewoon nog een goed geproduceerde film. Alle grootse momenten zien er spectaculair uit, en zijn goed in beeld gebracht. Ook de performances zijn niet slecht. Jennifer Garner is zoals normaal goed in dit soort films, maar het was vooral fantastisch om Edgar Ramírez in een komische familiefilm te zien na een decennia aan drama’s en actiefilms. Maar ook de kinderen geven stevige performances waaronder ook Jenna Ortega, ondanks de keuzes die gemaakt werden. Yes Day is dan ook een perfecte film voor het hele gezin om samen te bekijken.

★★★

Yes Day is nu te bekijken via Netflix

Vorige
Vorige

The Paper (1994) - Recensie

Volgende
Volgende

Cherry (2021) - Recensie