We Can Be Heroes - Recensie
Films mogen dan wel niet altijd goed onthaald worden tijdens hun release, sommigen weten doorheen de jaren een echte cultstatus op te bouwen. Een voorbeeld van zo’n film is zeker The Adventures of Sharkboy and Lavagirl van regisseur en schrijver Robert Rodriguez. Deze superheldenfilm voor kinderen is met haar overvloed aan CGI dan wel geen goede film, blijft leven door de massa’s aan volwassenen die ermee zijn opgegroeid. Met vele succesvollere, studiofilms zoals Machete, Sin City, en Alita: Battle Angel, kwam Rodriguez onverwacht met een vervolg op de cultfilm uit 2005. We Can Be Heroes is opnieuw geschreven en geregisseerd door Rodriguez, en verteld het verhaal van een groep kinderen die na de kidnapping van hun ouders, een groep superhelden, door aliens, moeten leren samenwerken om hun ouders en de wereld te redden. De hoofdrol is weggelegd voor YaYa Gosselin als Missy Moreno, met onder andere Pedro Pascal, Priyanka Chopra, Boyd Holbrook, en Sung Kang in de cast.
We Can Be Heroes is op meer dan één aspect een sequel op The Adventures of Sharkboy and Lavagirl, niet enkel door de terugkeer van de titelpersonages uit de film uit 2005. Rodriguez gebruikt dezelfde kleurrijke stijl die hij in zijn vorige film liet zien, een stijl die gekenmerkt is door het zware gebruik van green-screen en CGI-omgevingen. Het is uiteraard een specifiek gekozen stijl die niet als bedoeling heeft om een realistische wereld weer te geven. Met een wereld die er duidelijk nep uitziet, heeft We Can Be Heroes meer iets weg van een Disney Channel film. Dit betekent natuurlijk niet dat er geen werk en aandacht naartoe ging, want het ziet er alleszins veel beter uit dan in 2005. Daarnaast zie je duidelijk dat de film echt gemaakt is voor kinderen, met een plot dat focust op de “kinderen van” , iets dat ook al te zien is in series als … . Volwassenen zijn dan ook zijpersonages, met de Sharkboy and Lavagirl als verheerlijkte cameo’s. Het is met deze instelling dat je de film moet bekijken, deels zonder grote verwachtingen, maar dan nog is de film niet per se goed. We Can Be Heroes is perfect voor kinderen met een groot entertainment gehalte, pulpy slechterikken, diverse karakters, en een goede boodschap en moraal.
Met onderwerpen als het zoeken van je plaats, leiderschap, samenwerking, het overkomen van verwachtingen, en het overkomen van fouten van de vorige generatie, heeft We Can Be Heroes alles dat een superhelden film voor kinderen interessant maakt. Enkel het einde wist mij te verrassen. Hoewel het verhaal grotendeels afstevent op een groot cliché, was de draai op het einde toch goed gevonden, ondanks dat het nog altijd wel cheesy blijft. De film is duidelijk een passieproject voor Rodriguez als Latijns-Amerikaanse regisseur en schrijver, en dat zie je in het verhaal en de diverse casting, met onder andere een Latijns-Amerikaans hoofdpersonage. Nochtans is er wel één punt waar deze casting tekort schiet. Voor het personage Wheels had men gerust een acteur mogen casten die effectief in een rolstoel zit. Voor veel mensen is dit misschien slechts een detail, maar dat zou het niet mogen zijn. Het is al goed dat men dergelijke personages positief in beeld komen, maar het zou nog beter zijn mochten mensen in een rolstoel ook effectief gecast worden in deze rollen. Naast een gebrek aan diepte, want het is natuurlijk een kinderfilm dus dat had ik eigenlijk wel verwacht, bevat de film, naast enkele goede performances, vooral enkele irritante personages die mij serieus hebben doen twijfelen om de film toch niet af te zetten.
Als een film voor kinderen is We Can Be Heroes een zeer degelijke eindresultaat. Visueel is het zeker een sequel op The Adventures of Sharkboy en Lavagirl, alsook met de aanwezigheid van de twee titelpersonages, al zegt Sharkboy in deze film geen woord aangezien ze Taylor Lautner niet konden vastkrijgen om de rol opnieuw te vertolken. Maar of deze film eenzelfde cultstatus te wachten staat, is af te wachten aangezien de slechtheid van de film uit 2005 bijdroeg tot deze status. We Can Be Heroes is dan ook een heel stuk beter, al blijft het qua verhaal steken in de omgeving van een degelijke Disney Channel film. Toch moet ik zeggen dat ik mij op momenten heb geamuseerd, iets dat uiteindelijk het belangrijkste is. Tenzij je dus zin hebt in een simpel, campy superheldenverhaal dat minder zwaar en diep is dan ze tegenwoordig toch wel zijn, is het misschien toch niet de moeite om deze film op te zetten.
★★1/2
We Can Be Heroes is nu te bekijken via Netflix
