Uncle Frank - Recensie

Hoewel de naam van acteur Paul Bettany tegenwoordig voornamelijk gelinkt wordt aan de MCU, met zijn rol als Vision, heeft Bettany al een lange geschiedenis van meer gevarieerde films, zoals A Beautiful Mind of Master and Commander. Voor zijn langverwachte terugkeer als Vision in Wandavision in januari, krijgen we eerst nog een zwaardere film, met hem als hoofdpersonage, te zien. Uncle Frank is van de hand van schrijver/regisseur Alan Ball, bekend voor zijn werk voor onder andere True Blood. Het verhaal, dat zich afspeelt in het jaar 1973, focust zich op Frank Bledsoe en zijn achttienjarige nicht Beth wanneer ze een tocht ondernemen vanuit New York naar hun geboortedorp om er de begrafenis van de familiepatriarch, Frank’s vader, bij te wonen, maar onverwacht vervoegd worden door Frank’s geliefde Wally. De cast wordt vervolledigd door Sophia Lillis als Beth, en Peter Macdissi als Wally.

In deze Oscar-maanden gaat een film als Uncle Frank misschien niet de grootste aandacht trekken, met een iets kleinere marketing, maar deze Amazon-uitgave is misschien wel een van de meest pakkende films die 2020 te bieden heeft. Het verhaal zet een homokoppel centraal, en bekijkt hun liefde en moeilijkheden in de wereld van de jaren zeventig vanuit de ogen van Beth, de meer vrijdenkende jongere van de familie. Hoewel Beth niet per se het hoofdpersonage is, vertegenwoordigd zij een moderner standpunt, dat van de kijker. Het zwaartepunt van de film ligt uiteraard bij de problemen waarmee homo’s mee te maken kregen of waarmee ze moesten leven, in het Amerika van de jaren zeventig, met de constante geheimhouding, de haat van familieleden, en de afzondering en eenzaamheid die hierop volgt. Als kijker zien we hoe deze haat, van jongs af aan, zorgt voor een vorm van interne haat voor zichzelf, hoe goed Frank ook probeert om zichzelf te aanvaarden. Uncle Frank is dan ook geen lichte film met zware thema’s die nu nog altijd zeer relevant zijn, met homofobie die nog overal aanwezig is.

Wat de film uiteindelijk zo mooi maakt, is de liefde die het verhaal weet uit te stralen ondanks de zware thema’s. Ik was verrast door de afbeelding van de relatie tussen Frank en Wally, aangezien homokoppels niet altijd even positief worden afgebeeld. Het is hartverwarmend om een relatie te zien gebaseerd op liefde, uiteraard met haar pieken en dalen, waarbij beide personen elkaar ondersteunen, een beeld dat vaak enkel op heterokoppels wordt geplakt. Anderzijds is er ook de liefde die vanuit de familie wordt gegeven. Door de haat van zijn vader, en die hij uiteindelijk ook nog wat voor zichzelf voelt, isoleert hij zich, en voel je dat hij denkt dat niemand hem zal aanvaarden. Het resultaat is het tegenovergestelde. Hij blijft uiteindelijk een zoon, broer, en nonkel, en zo wordt hij ook onthaald. De emoties die hier vrijkomen, het gevoel van opluchting en geliefd worden, raken je in het diepste van je hart. Natuurlijk moeten we wel realiseren dat dit niet altijd het geval is. De film speelt zich af in het zuiden, een diep conservatieve regio, en hoe het verhaal zich hier afspeelt, zal deze situatie niet voor iedereen zo zijn afgelopen. Maar Uncle Frank is vooral een verhaal van liefde en hoop: de liefde die toch uit onverwachtse hoek kan komen, en hoop dat dit voor iedereen ooit het geval mag zijn.

Het prachtige verhaal wordt dan ook gebracht door een reeks sterke performances van een prachtige cast. Sophia Lillis is een fantastische actrice, dat weten we al sinds IT, maar ook hier weet ze een sterk personage neer te zetten. Peter Macdissi is voor mij misschien wel de verrassende revelatie van deze film, met een meelevende en grappige performance. We mogen ook het belang niet vergeten van het islamitisch, homoseksueel personage dat hij hier neerzet, een representatie die heel erg nodig is. Ten laatste is er natuurlijk Paul Bettany, die zich gooit in deze rol met een krachtige, emotionele performance zoals we hem al even niet meer gezien hebben, en Oscarwaardig. Er is in het verleden al controverse geweest over hetero-acteurs die homo-rollen spelen, maar met Alan Ball en Peter Macdissi, partners is het echte leven, lijkt de zegen hier toch wel gegeven voor de casting van Paul Bettany, al is dit als heteroman ook zeker niet mijn plaats om te oordelen.

Met haar duur van slechts anderhalf uur, is het een redelijk korte film, en dat is ook merkbaar. Het verhaal vlot heel goed, zonder trage momenten, of het gevoel dat het te snel gaat. Kort gezegd, het is een algemeen fantastische film, en met haar thema van liefde zeer geschikt voor Thanksgiving, de feestdag wanneer de film uitgebracht werd. Hoewel ik niet denk dat Uncle Frank veel erkenning gaat krijgen, omwille van haar minder episch gehalte en extreme performances, is het zeker een film die ik aan iedereen zou aanraden om te bekijken.

★★★★1/2

Uncle Frank is nu te zien op Amazon Prime