Tribes of Europa - Recensie
Netflix is nu al een tijd aan het proberen om zichzelf een plaats uit te bouwen in Europa met meer plaatselijke, Europese films en series. De hoeveelheid Franse, Duitse, Italiaanse, en Scandinavische content is de voorbije jaren dan ook heel zichtbaar gestegen. Met Duitsland als één van de grootste landen in Europa, verbaast het dus niet dat er redelijk wat aandacht wordt gegeven aan Duitstalige content, en dan vooral series. Met reeksen als Dark en Barbarians heeft men zelfs groot internationaal succes gekend. Deze eerste was een futuristische, filosofische sci-fi reeks die de hersenen deed ontploffen van vele kijkers, en de tweede was een historische reeks die perfect gebruik maakte van het Latijn en Duits. Van de producenten van Dark komt er nu een nieuwe reeks die zich afspeelt in een apocalyptisch Europa nadat alle technologie vernietigd werd door een mysterieuze gebeurtenis. Tribes of Europa werd gecreëerd door schrijver en regisseur Philip Koch, die de afleveringen schreef samen met Jana Burbach en Benjamin Seiler, én naast Florian Baxmeyer ook drie afleveringen regisseerde.
Tribes of Europa speelt zich af in het jaar 2074 waarin verschillende “tribes” strijden om de macht te grijpen of het vervallen continent. Specifiek volgt het verhaal drie broers en zussen van de vredevolle “Origine” tribe, die gescheiden worden en hun eigen pad terug naar elkaar moeten vinden. Het eindresultaat is een goed eerste seizoen van een over het algemeen degelijke reeks. De kern van het verhaal is nog wel goed, en misschien een beetje cliché, geconstrueerd. Door de drie verschillende verhaallijnen doorheen de verschillende tribes, krijg je een goed overzicht van de wereld waarin het verhaal zich afspeelt, waarmee je ook goed voelt dat dit seizoen eerder een introductie is voor een veel groter verhaal. Want hoewel de drie elkaar nog willen terugvinden, belanden ze elk op hun eigen pad, en verliezen ze hun oorspronkelijk doel wat uit het oog. Het einde van dit eerste seizoen voelt dan ook echt als een cliffhanger, met elk personage op een kruispunt, weg van het originele pad, op weg naar iets veel groter. Op dit vlak is het een heel intrigerend verhaal, met een wereld en mysterieus verleden waarover je meer wil weten, maar tegelijkertijd heeft de reeks ook veel problemen.
Doorheen recensies voor Space Sweepers en Proxima heb ik het belang van de internationaliteit van films en series al aangehaald. In plaats van de typische Amerikaanse visie, toont een internationaal verhaal de culturele diversiteit die we hier op aarde wel niet hebben. Met een titel als Tribes of Europa belooft de reeks een verhaal dat het hele continent overspant, maar jammer genoeg maakt het deze belofte niet waar. Doorheen het verhaal wordt er voornamelijk Duits en Engels gesproken, met enkele andere talen vaag op de achtergrond. Duits is logisch want het hele verhaal speelt zich af op het grondgebied van het huidige Duitsland. Maar waarom heet de serie dan niet Tribes of Germany? Andere talen worden er niet gesproken, waardoor een een zeer eenzijdig beeld van “Europa” krijgt. Ook de grote aanwezigheid van het Engels houdt niet veel steek. Verschillende tribes die uitsluitend bestaan uit Duitstalige personages hebben een Engelstalige naam voor hun tribe, en in andere tribes spreken ze Engels met elkaar terwijl iedereen duidelijk een Duits accent heeft. Waarom? Bij enkele tribes waar de internationaliteit duidelijk is, houdt het wel steek. Het gebrek aan enkele grotere Europese talen en de grote aanwezigheid van Engels, lijkt wat op luiheid en een schande tegenover het inclusieve Europa dat ook hier als een groot voorbeeld wordt gebruikt.
Anderzijds is er ook de clichématige manier waarop de wereld is uitgebouwd. Natuurlijk moet een wereld als dit een tribe bevatten die compleet moreel verrot is, met het nodige geweld en een grote seksualiteit. Deze terugkeer naar een bijna beestelijke manier van zijn, trekt weg van meer interessante aspecten die de serie had kunnen aanhalen. Over het algemeen wordt de vergelijking met The 100 gemaakt, en dat zit er inderdaad wel in. De productie, van CG en aankleding tot de manier waarop het gefilmd is, is zeer goed, en ook de performances zijn zeker niet slecht. De kwaliteit ligt op eenzelfde niveau dan de andere grote, Duitse reeksen die we gewoon zijn van Netflix. Het jammere aan Tribes of Europa is het gemiste potentieel, de mogelijkheid om een algemeen Europees verhaal te vertellen dat gemakkelijk vertelt kon worden vanuit het perspectief van Duitstalige hoofdpersonages. Daarentegen zien we een evolutie naar eenzelfde systeem als in Hollywood: focussen op de eigen taal en je eigen vrekante meter, zonder rond je te kijken en zo een veel universeler, internationaler, en uiteindelijk beter verhaal te vertellen. Het is afwachten wat een tweede seizoen gaat geven, waar ik, ondanks alle problemen, dankzij dat einde toch wel naar uitkijk.
★★★
Het eerste seizoen van Tribes of Europa is nu intergraal te bekijken via Netflix
