To All The Boys: Always and Forever - Recensie

Veel van het succes dat Netflix heeft opgebouwd doorheen de jaren, is afkomstig van haar reeksen, zoals een Stranger Things of The Umbrella Academy. Het is pas in recente jaren dat de streamingdienst succesvolle films weet te produceren door een grote aantrekking van talent. Toch blijft men nog altijd op zoek naar een grote franchise die het platform onder de mensen kan houden, iets dat blijkbaar enkel lijkt te lukken met rom-coms. Naast het hele Princess Switch universum, zijn er ook de succesvolle adaptaties van de To All The Boys boekenreeks van schrijfster Jenny Han. De eerste film To All The Boys I’ve Loved Before was een groot succes met een degelijk verhaal rond een neppe relatie die uiteindelijk uitgroeit tot liefde, maar het vervolg P.S. I Still Love You stelde toch wat teleur met een nog meer cliché rom-com verhaal. Exact een jaar later is men er al terug met het derde, en laatste deel van deze filmreeks. Net als de vorige film wordt Always en Forever geregisseerd door Michael Fimognari, maar Sofia Alvarez, de schrijfster van de vorige twee adaptaties, werd vervangen door Katie Lovejoy. Daarnaast keert natuurlijk de hele cast van de voorbije films terug in haar ondertussen bekende rollen.

Terwijl de eerste film nog een degelijke, aparte insteek had, valt Always and Forever, net als haar voorgangster P.S. I Still Love You, in de val van de cliché rom-com. In de film gaan de personages bijvoorbeeld op reis naar Seoul en New York, twee grote gebeurtenissen in het verhaal, maar ondanks het belang voor het plot voelt het eerder aan als een excuus voor de cast om eens op vakantie te gaan. Het hele verhaal van deze ondertussen derde film is zoals altijd vrij voorspelbaar. Hoe slecht alles wel niet lijkt te verlopen doorheen de film, je weet gewoon dat alles weer peis en vree gaat zijn tegen het einde. Deze boodschap die gelegd wordt op de kracht van liefde ondanks alles is natuurlijk vrij positief en hoopvol, gevoelens die we niet genoeg kunnen hebben in deze barre tijden. Maar als kijker blijf je hopen op een onverwachte wending die het verhaal zou wegleiden van een onoverkomelijke conclusie, maar zonder enig resultaat. Toch moet er gezegd worden dat Always and Forever goed vooruit gaat. Met de verschillende locaties zit er wel wat dynamiek in de film die de vloei van de film ten goede komt.

De sterkte van deze hele trilogie blijft nog altijd de focus op Lara Jean, haar familie, en directe vrienden. Hun vreugde en enthousiasme werkt aanstekelijk, en geeft de film ook deze vrolijke uitstraling, al worden ook in deze scenes deze keer zware onderwerpen aangehaald, zoals dde relatie en het inhuizen van een stiefmoeder. Anderen trekken de film dan weer omlaag, en in deze derde worden we nog maar eens herinnerd wat voor een egoïstische zak Peter wel niet geworden is. Het personage is natuurlijk deels zo geschreven, maar Noah Centineo weet niet meer de charme te brengen die die eerste film toch beter maakte. ook de fysiek gigantische, gespierde persoon die hij geworden is, helpt niet echt. Wat we vooral van de film mogen onthouden is de houding die Lara Jean aanneemt, waarin ze haar eigen keuze maakt voor haar toekomst in tegenstelling tot het simpelweg volgen van Peter. Deze keuze om jezelf eerst te stellen, om te zorgen dat jij gelukkig bent in de keuze voor je toekomst, wordt steeds belangrijker in de strijd voor mentale gezondheid. En dit is ook vooral het geval voor vrouwen, die in deze wereld nog altijd het gevoel krijgen dat ze hun man in alles moeten volgen in plaats van hun eigen leven uit te bouwen. De film beeld natuurlijk een ideale situatie af die uiteindelijk goed uitdraait voor iedereen, al is dit zeker niet voor iedereen het geval die deze keuze maakt.

Als trilogie werk nog wel als geheel, in dat het een verhaal weet de brengen van jonge liefde met al haar ups en downs. Maar daartegenover zijn de films zo voorspelbaar en cliché, met gebruikelijke misverstanden en liefdesdriehoeken, dat ze apart degelijke films zijn die nog juist te bekijken zijn. De kwaliteit van de films wordt zeker vooruitgeholpen door een zeer goede productie, en in Always and Forever ook met enkele mooie animaties. De drie films zijn zeker enkele van de mooiste jongeren rom-coms die we de voorbije jaren hebben mogen zien, en we mogen niet vergeten hoe het grote namen geeft gemaakt van acteurs zoals Lana Condor en Noah Centineo. Het gevoel na Always en Forever lijkt te zijn dat dit de laatste van een succesvolle reeks is, al weet je nooit. Universiteit is natuurlijk een even intrigerende plek om de relatie tussen deze twee verder uit te diepen, en als het geld opbrengt, is Netflix er als de kippen bij.

★★1/2

To All The Boys: Always and Forever is nu te bekijken via Netflix