Throwback 02/09 - A Simple Twist of Fate (1994) & meer

A Simple Twist of Fate (1994) - Gillies MacKinnon

Van alle komedies die Steve Martin doorheen zijn lange carrière al gemaakt heeft, is deze film uit 1994 misschien wel een van zijn meer serieuzere. Nochtans is dat laatste een groot woord, met een film die nog altijd een grote hoeveelheid positiviteit en vreugde uitstraalt. Het verhaal van de film werd geschreven door Martin zelf, losjes gebaseerd op het boek Silas Marner van George Eliot, en draait rond een man die emotioneel afgesloten leeft van de wereld, tot er een weeskind bij hem thuis opdook. De regie lag dan weer in handen van Gillies MacKinnon. Een succes zou het echter niet worden voor Martin, met critici die de film niet al te beste punten gaven. Toch probeer ik hier om enigszins positief te zijn. A Simple Twist of Fate is zeker geen perfecte film, met vooral de tweede helft, wanneer de echte vader achter zijn kind komt, dat waarschijnlijk niet al te goed ontvangen werd. Maar de manier waarop het hele verhaal is opgebouwd, en de relatie tussen Martin’s Michael McCann en zijn dochter, is zo hartverwarmend dat je niet anders kunt dan blij zijn voor deze mensen op het einde van dit avontuur. Martin rijgt ook niet de ene grap aan de andere, maar hij weet wel een charme te brengen die van deze afgesloten man toch een sterk hoofdpersonage maakt. A Simple Twist of Fate is de perfecte film om op een zondag op de achtergrond op te zetten, en met de familie naar te kijken.

★★★

A Simple Twist of Fate is nu te bekijken via Disney+

 

Apollo 18 (2011) - Gonzalo López-Gallego

Sommige found footage films, zoals The Blair Witch Project, zijn op zich nog wel goed, maar over het algemeen ben ik geen grote fan van films die die alsof het over echt “toevallig” gevonden materiaal gaat. Zeker in 2011, op een moment dat dit type film al lang niet meer zo nieuw was, voelt een film als deze Apollo 18 toch wat ouderwets aan. Deze horrorfilm van regisseur Gonzalo López-Gallego en schrijver Brian Miller draait rond zogezegd tientallen jaren oude gevonden beelden van NASA's verlaten Apollo 18 missie, waar drie Amerikaanse astronauten op een geheime expeditie werden gestuurd, en de reden onthullen waarom de VS nooit naar de maan is teruggekeerd. Dat Apollo 18 verschillende keren van releasedatum veranderde, en ook nog eens niet gescreend werd voor critici, zegt al genoeg over de kwaliteit van de film. Als je snel duizelig bent, moet je de film zeker niet kijken, met een camera die precies nooit stilstaat en een editing die constant heen en weer flitst. Het acteerwerk is niet per se slecht, maar door de manier waarop het gefilmd is, kan je je als kijker nooit echt investeren in dit verhaal. Er is dan ook een reden waarom found footage films momenteel zo goed als niet meer gemaakt worden. Een complete ramp is de film nu ook weer niet, maar daar dacht Hollywood blijkbaar anders over. Zowel de regisseur als schrijver hebben na Apollo 18 hun carrière nooit meer echt van de grond gekregen in de Amerikaanse filmindustrie.

★★1/2

Apollo 18 is nu te bekijken via Apple TV

 

Underclassman (2005) - Marcos Siega

Een film waarin agenten undercover gaan in een middelbare school om er een misdadiger op het spoor te komen, dan denk je automatisch aan de fantastische 21 Jump Street films. Hoewel deze zelf gebaseerd waren op een populaire reeks uit de jaren tachtig, definiëren de films met Channing Tatum en Jonah Hill een hele generatie. Meer zeven jaar eerder was er al Underclassman, een film met Nick Canon die speelt met hetzelfde concept. Canon schreef het script over een jonge detective die undercover gaat op een elite privéschool om een internationale gestolen auto ring te vernietigen, samen met David Wagner en Brent Goldberg, met regisseur Marcos Siega achter de camera. Hoewel 21 Jump Street nu ook weer niet de meest serieuze film is, voelt Underclassman helemaal aan als een parodie. Canon’s Tracy Stokes is allesbehalve een goed hoofdpersonage en niet direct de beste undercover agent, hoe vaak hij ook zegt van wel. Je probeert de eerste minuten wel om geïnteresseerd te zijn, maar na een tijdje heb je er de buik echt van vol. Het is een typische jaren 2000 film, die meer probeert om cool te zijn dan effectief een degelijk verhaal op tafel te leggen. Acteurs als Hugh Bonneville, Shawn Ashmore, en Kelly Hu proberen nog, maar voor een komische film mist Underclassman gewoon elk gevoel van humor.

★1/2

Vorige
Vorige

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings (2021) - Recensie

Volgende
Volgende

Monsters at Work (2021) - Recensie