Things Heard & Seen (2021) - Recensie

Als je erover nadenkt, is een streamingdienst zoals Netflix niet zo verschillend van een bioscoop of een televisiezender. Er zijn de grote blockbusters waar iedereen naartoe gaat, de fantastische indiefilms die goede kritiek krijgen maar minder publiek trekt, maar ook de vele films en series met nochtans bekende gezichten die eerder dienen als opvulling. Things Heard & Seen is zo de nieuwste film op Netflix, met als uithangbord Amanda Seyfried. Het verhaal is gebaseerd op het boek All Things Cease to Appear van schrijfster Elizabeth Brundage uit 2016, en geadapteerd door regisseurs Shari Springer Berman en Robert Pulcini. De film focust op een kunstenares die verhuist naar de Hudson-vallei en begint te vermoeden dat haar huwelijk een sinistere duisternis bevat, een die de geschiedenis van haar nieuwe huis evenaart. Seyfried vertolkt de hoofdrol van Catherine Claire, met onder andere James Norton en Natalia Dyer als deel van de cast. Things Heard & Seen werd nog redelijk gepromoot door Netflix, maar nu niet zoals de echte grote blockbusters. Dus tot welke categorie gaat deze film behoren? Is het een nieuwe blockbuster hit, of valt het weg in de vergetelheid?

ems.ZW1zLXByZC1hc3NldHMvbW92aWVzL2M5MzFmOGY1LTUzNjktNDg5OC1hZjg5LTNkMmNhZWExMGYzYy5qcGc=.jpg

Het merendeel van Things Heard & Seen is eigenlijk vrij verwarrend. Niet omdat je als kijker niet snapt wat er gebeurt, maar omdat je niet echt een beeld hebt over waar het verhaal nu eigenlijk over gaat. De film jongleert verschillende verhaalelementen die voor lange tijd niet per se mooi in elkaar vallen. Het supernatuurlijk aspect, waar in de trailers veel nadruk op werd gelegd, speelt voor lange tijd voornamelijk op de achtergrond mee. De rol van dit aspect in het verhaal is niet duidelijk genoeg, wat zorgt voor intrige. Maar naargelang deze onduidelijkheid blijft aanhouden, veranderen deze gevoelens in frustratie. Combineer dit met enkele intense performances, en je blijft vooral wachten totdat de film echt los komt. Het resultaat is een doelloos gevoel gedurende de eerste helft van de film, waardoor de film niet direct vlot vooruit gaat. Maar op een gegeven moment in de tweede helft vallen de puzzelstukken dan toch in elkaar, wat zorgt voor het aha-moment dat de film op dat moment grondig nodig heeft.

De performances, samen met de supernatuurlijke en drama elementen, zorgen op dat moment eigenlijk voor een zeer interessante insteek. Met een focus op een abusive relatie, vol leugens en mentaal misbruik, neigt de film richting een wraakthriller waarin de geesten een belangrijke rol beginnen te spelen. Het is vooral de performance van James Norton die het allemaal nogal vrij eng maakt, met de vertolking van een werkelijk slecht en manipulatief persoon, naast een degelijke performance van Seyfried. Enkel het overgeven en de hint naar een verleden van anorexia van Amanda Seyfried’s personage Catherine leek nooit helemaal te passen. Hoewel het duidelijk een element van controle is voor Catherine in een leven zonder controle, wordt dit serieus element eerder als iets triviaal aanzien door er uiteindelijk niets meer mee te doen. Maar zelfs als deze puzzelstukken ineen vallen, komt het verhaal nooit echt op gang. De tocht naar dit moment is veel te lang, waardoor er uiteindelijk gewoon niet genoeg tijd is om met deze elementen te spelen. Vanaf dat de geesten echt in het spel komen, is de film eigenlijk al gedaan.

ems.ZW1zLXByZC1hc3NldHMvbW92aWVzLzhjZTZkMmE5LTNmNWQtNDIzZi04ZTVmLTU4MjEyYTgxYzNlNS5qcGc=.jpg

Op het moment dat het verhaal dus eindelijk duidelijk is, geven de makers ons een bizar, anti-climatisch einde. Na een lange aanloop, met eigenlijk maar een kort moment dat de film echt werkt, doen de laatste minuten alles een beetje teniet. Allereerst doet het dit hele verhaal over een manipulatieve relatie geen eer aan, met een teleurstellend einde voor de misbruikte Catherine. Hoewel ze toch proberen om enige gerechtigheid in het verhaal te brengen, heeft dit niet het verwachtte effect. Na al dit werk om een verhaal op te bouwen, is het einde uiteindelijk de laatste nagel in de doodskist van Things Heard & Seen. Wat een spannende drama/thriller had moeten zijn, is uiteindelijk twee uur wachten voor iets dat nooit komt.

★★1/2

Things Heard & Seen is nu te bekijken via Netflix

Vorige
Vorige

The Mitchells vs. the Machines (2021) - Recensie

Volgende
Volgende

Nomadland (2021) - Recensie