The Prom - Recensie

Ryan Murphy is als regisseur en producent misschien wel de drukste persoon in Hollywood, met recent nog projecten zoals Ratched en Boys In The Band. Als afsluiter van een heftig jaar, komt Murphy als regisseur met een musical adaptatie van de bekende Broadway-musical The Prom. Geschreven door de originele schrijvers van de musical, Bob Martin en Chad Beguelin, verteld The Prom het verhaal een reeks musical legendes die in een meisje die haar vriendin naar het schoolbal wil nemen, de perfecte manier om zichzelf terug in de schijnwerpers te zetten. In de hoofdrollen werden enkele Hollywoodlegendes gecast zoals Meryl Streep, Nicole Kidman, James Corden, en Andrew Rannells, met theateractrice jo Ellen Pellman als Emma Nolan.

GP7DESNQ5VKXKZR7W5NKJWPCG4.jpg

Nu, is The Prom een entertainende film? Ja, zeker. Maar is The Prom een goede film? Niet helemaal. Het grote probleem dat wat weegt op de hele film, is dat het niet goed weet wat het wil zijn, waarop het wil focussen. Enerzijds heb je de focus op Meryl Streep en James Corden, hun wil om terug relevant te zijn, én anderzijds het verhaal rond de lesbische Emma, en haar strijd om zichzelf te kunnen zijn in een homofobische wereld. Het lukt de filmmakers echter nooit om deze twee verhalen in één coherente film te gieten. Hiervoor moeten beide delen met elkaar interageren, maar het is Meryl Streep’s hoofdpersonage Dee Dee Allen die nooit echt iets doet voor Emma, in vergelijking met de andere hoofdpersonages, en er gewoon wat blijft rond zweven. Nicole Kidman’s Angie helpt met Emma’s zelfvertrouwen, net als James Corden’s Barry, en Andrew Rannells’ Trent zorgt er dan weer voor dat haar medeleerlingen hun mening veranderen. Het is de grote focus op Meryl Streep die nooit echt helemaal mengt met de rest van het verhaal. Echter is het ook die rest van het verhaal, het eigenlijke plot rond Emma en haar vriendin, dat het beste element is van deze film. De steracteurs zouden dit eerder moeten ondersteunen met hun personages en verhaal, in plaats van zelf wat nu een beetje gebeurt, en compleet het spotlicht wat meer op zich laten schijnen.

Het beste deel van The Prom is dus zeker het verhaal rond Emma, dat enkele harde, en nog altijd relevante thema’s rond homofobie aanhaalt. Met een situering in een meer rurale regio van Amerika, toont het deze ingebakken homofobie, die misschien wat minder aanwezig is in meer verstedelijkte gebieden. Je krijgt hier een fantastisch, positief verhaal over iemand die wil kunnen zijn wie ze is, en anderzijds hoe moeilijk dit voor velen nog altijd is, om verschillende redenen. Centraal staat dan ook dit zelfverzekerd hoofdpersonage, gespeeld door een goede Jo Ellen Pellman, en een nog wel mooi liefdesverhaal. Alles daarrond zou eigenlijk ondersteunend moeten zijn om deze boodschap krachtig te doen over komen. Het plot van de aan wal geraakte theateracteurs, en de ode aan het theater dat daarbij hoort, is nog wel grappig, en zeker hoe de acteurs achter de rollen eigenlijk wat met zichzelf spotten, maar uiteindelijk is dit ondergeschikt aan de rest. Er is één element dat dit allemaal wat overschaduwd, en dat is de performance van James Corden. Het is zeker geen probleem om een heteroseksuele man te casten in een homoseksuele rol, kijk maar naar Uncle Frank, maar wanneer deze heteroman een stereotype afbeelding gebruikt voor zijn personage, dan wordt het wat problematisch. Het verhaal van het personage zelf is niet per se het probleem, maar wel de vertolking ervan door deze acteur, zeker in een representatief verhaal als dit.

201211-the-prom-netflix-ew-305p_1b7b20b1bc6468f75bbba783f3514f59.jpg

Omwille van de belangrijke thema’s, is de mindere executie van het verhaal best wel jammer. De acteurs doen zeker hun best met wat ze krijgen, met onder andere nog sterke performances van Streep, Kidman, en Rannells. De muziek en de zangnummers zijn ook niet slecht, maar zeker deze laatsten waren soms wat aan de lange kant, waardoor de aandacht soms wat weg was tegen het einde van het nummer. Ryan Murphy is zeker geen slechte filmmaker, al is dit zeker niet een van zijn beste werken. Daarvoor zou ik zeker Boys In The Band aanraden, een veel complexere en genuanceerde film, maar ook vele van zijn prachtige televisiereeksen.

★★1/2

The Prom is nu te bekijken via Netflix

Vorige
Vorige

Canvas - Recensie

Volgende
Volgende

Throwback- Sophie’s Choice (1982)