The Mighty Ducks: Game Changers | Seizoen 1 (2021) - Recensie
Met de lancering van Disney+ had de Hollywood studio de kans om veel van haar bekende films en franchisen nieuw leven in te blazen. Sequels en reboots zijn tegenwoordig dan ook de plek waar er in de filmindustrie het meeste geld te pakken valt. Een eerste franchise die voor de streamingdienst onder handen genomen werd, was de voor velen nostalgische trilogie uit de jaren negentig The Mighty Ducks. Met hoofdrolspeler Emilio Estevez waren de ijshockey films een grote hit, al had ik voordien nog nooit van de films gehoord. Maar na het zien van de originele film, zag ik een voorspelbare, entertainende films vol hart die enorm potentieel heeft om herwerkt te worden voor een nieuwe generatie. Het resultaat is een tiendelige reeks van de originele The Mighty Ducks-schrijver Steven Brill, samen met Josh Goldsmith en Cathy Yuspa. Nadat hij niet geselecteerd werd voor het Mighty Ducks junior hockeyteam, moedigt de moeder van de 12-jarige Evan hem aan om met de hulp van Gordon Bombay, de oorspronkelijke coach van de Ducks, een nieuw team van underdogs te vormen. Emilio Estevez keerde dan ook terug als Gordon Bombay, met Gilmore Girls-actrice Lauren Graham als moeder Alex Morrow.
Game Changers is uiteindelijk nog een vrij plezante kinderreeks die de ziel van de originele films toch wel goed weet te vatten. Dit mag niet verbazen aangezien het verhaal de structuur van de reeks zeer gelijkaardig is aan dat van de eerste film uit de franchise. Het enige verschil is dat het hier wat meer uitgetrokken wordt over tien afleveringen van een half uur in plaats van een uur en drie kwartier. De reeks draait nog altijd rond een groep underdogs die leren dat winnen niet het belangrijkste is, en via plezier beter worden als een team. Ook Bombay’s verhaal is na 29 jaar nog maar weinig verandert. In het begin haat hij hockey omwille van persoonlijke redenen uit het verleden, net als in The Mighty Ducks, maar dankzij het coachen van de kinderen vindt hij de liefde voor de sport terug. En net zoals in 1992 is er een romantisch verhaallijn tussen hem en de moeder van een van zijn spelers. Maar ondanks al deze voorspelbare elementen werkt het concept wel nog altijd. De opbouw van verliezend team van jongeren die elkaar niet kennen maar groeit doorheen de reeks naar een winnend team van vrienden, is goed uitgewerkt zodat je ze naar het einde van de reeks zelf ook aanmoedigt.
Bombay’s verhaal mag dan wel niet veel veranderd zijn, Emilio Estevez is nog altijd een van de beste elementen uit de reeks. Hij heeft nog altijd die charme, en als het grote terugkerende element uit de originele films, houdt hij de reeks toch wel wat samen. Daarnaast staat Lauren Graham, wiens personage Alex Morrow eigenlijk wat dezelfde energie heeft als Lorelai Gilmore uit Gilmore Girls. Het is dus inderdaad een beetje typecasting maar het werkt binnen dit verhaal. Alex is een vrij energiek personage die ook de volwassen kant van de reeks plezant maakt. Naast de twee volwassenen zijn er natuurlijk ook de kinderen. Shows als dit proberen altijd mee te zijn met de tijd, wat dan weer vaak lijdt tot stereotypen, en dat is hier ook niet anders. Zo zijn er de verschillende middelbare school groepjes, de typische mooie en zwaardere personages, en zelfs Tik Tok maakt zijn opwachting. Toch doen ze hun best om tegen de norm in te gaan, door wat diepere achtergronden en een andere kant op te gaan als je zou denken. Uiteindelijk blijft het wel gewoon een jeugdreeks met de gewoonlijke school- en relatieproblemen. Game Changers is een reeks over de manier waarop dat je iets wil beleven, of gewoon wil leven, en niet alleen voor de kinderen maar ook voor de volwassenen, met verschillende verhaallijnen die ingaan op de manier waarop mensen zichzelf en hun kinderen te hard duwen om wat dan ook na te streven.
Als iemand die niet opgegroeid is met deze films had ik natuurlijk niet dezelfde reactie als anderen, vooral bij de grote nostalgische momenten. Hierdoor heeft het zeker niet de impact die het zou kunnen hebben gehad. En dat is uiteindelijk het nadeel van sequels als dit die gebaseerd zijn op een bestaande franchise: een groot deel van de reeks rekent op een zeker nostalgisch gevoel van de kijker. Toch moet ik zeggen dat het verhaal nog altijd werkt, zelfs zonder de grote nostalgische kennis. Game Changers heeft nog altijd enkele pakkende momenten, hilarische personages zoals Nick, en een goede boodschap voor een jong, maar ook volwassen publiek. En daarmee denk ik toch dat Disney geslaagd is in het maken van een goede, succesvolle sequelreeks voor haar streamingdienst, waar wel een tweede seizoen aan vast mag hangen.
★★★1/2
Het eerste seizoen van The Mighty Ducks: Game Changers is nu integraal te bekijken via Disney+
