The Mandalorian (S2) - Recensie

Met de afronding van de Skywalker saga een jaar geleden, was Disney goed voorbereid op de toekomst met haar eerste live-action reeks The Mandalorian. Met een fantastisch eerste seizoen wist men een optimistische toekomst voor de franchise te garanderen, en tegelijkertijd de productie van exclusieve online reeksen te revolutioneren. Net als bij het eerste seizoen werd dit tweede seizoen gecreëerd door Jon Favreau, regisseur van Iron Man en The Jungle Book, samen met Dave Filoni, producent achter de bekende Star Wars animatiereeksen. Ook enkele van de bekende regisseur uit het eerste seizoen maken opnieuw hun opwachting, met de toevoeging van enkele nieuwe, bekende namen. Het verhaal van The Mandalorian gaat verder waar het vorig jaar is gebleven, met Mando die begint aan zijn zoektocht om The Child terug te brengen naar waar hij thuishoort. Deze tocht gaat echter niet zonder de nodige obstakels. Pedro Pascal is terug onder de helm als Din Djarin aka Mando, maar ook acteurs als Gina Carano, Carl Weathers, en Giancarlo Esposito maken opnieuw hun opwachting.

the-mandalorian-season-2-1604051753.jpeg

Dit tweede seizoen levert, net als het voorgaande, een spannende en entertainende reeks voor grote fans, en voor nieuwkomers tot het Star Wars universum. Het formaat van The Mandalorian is nog altijd niet veranderd, met acht afleveringen die niet heel erg episodisch aanvoelen. Hoewel de afleveringen week per week uitkomen, voelt het aan als één lang verhaal dat perfect gebinged kan worden. Doorheen de serie zien we veel bekende gezichten uit het eerste seizoen terugkomen, maar ook veel nieuwe personages maken hun intrede, al zijn velen niet per se nieuw. Terwijl het eerste seizoen nog redelijk op zich stond, met voornamelijk heel diepe verwijzingen, zien we nu veel bekendere gezichten uit de Star Wars films, animatie series, boeken, en games. Hoewel de serie dus gezien werd als een exploratie van nieuwe delen van het Star Wars universum, is dit seizoen meer verbonden met de Skywalker saga dan we origineel van The Mandalorian hadden verwacht. Nu, dit maakt het niet per se slechter, want voor fans is dit ronduit fantastisch. Ik realiseer mij goed genoeg dat het een hele weg is om een Star Wars serie te maken, en dat er in het begin nog wel wat cross-over gaat zijn. Het is ook goed dat het op een manier gebracht is waardoor het ook nog begrijpbaar is voor mensen die niet per se een encyclopedische kennis hebben van de franchise. Toch doet het enthousiasme van de fans het soms uitschijnen dat deze personen er maar niets van weten, wat mensen juist kan afschrikken.

Ondanks dit alles krijgen we nog altijd genoeg nieuwe elementen te zien over deze post-Empire periode in het Star Wars universum. Nieuwe planeten met oude en nieuwe personages, zo voelt het wat aan. Ook thematisch en emotioneel gaan we wat dieper. De relatie tussen The Child en Mando wordt goed uitgediept, maar ook als persoon ondergaat Mando een hele transformatie ten opzichte van het eerste seizoen. In haar kern is de reeks nog altijd een ruimte-western, met de typische trage opbouw, stille beelden, maar met genoeg actie. Visueel is The Mandalorian nog altijd geniaal gemaakt, zeker als je denkt dat ze de Star wars wereld perfect tot leven weten te brengen op een televisiebudget. Zoals we kunnen zien in de behind-the-scenes van het eerste seizoen, gebeurt dit door een verbazingwekkende virtuele productie op de ondertussen bekende, ronde set. De wereld van Star Wars is levendiger dan ooit, en wat het uiteindelijk allemaal zo goed maakt is de perfecte combinatie van computer en praktische elementen die Favreau wist te introduceren. Mando en The Child zijn dan wel de hoofdpersonages van de reeks, maar het universum dat het geschapen wordt is een even groot, spectaculair personage.

mandalorian_season_2_episode_4_review_1605869404262.jpg

Het is duidelijk dat voor Star wars, en voor Disney in het algemeen, de reeksen zeker de toekomst is. We krijgen meer dan een film om de zoveel jaar, en de kwaliteit moet zeker niet onderdoen. De performances zijn fantastisch, net als de soundtrack van Ludwig Göransson, en doorheen de afleveringen haalt de reeks nog wel enkele goede thema’s aan. The Mandalorian legt zo ook de basis voor enkele nieuwe reeksen die het komende jaar te zien gaan zijn. Voor fans, en daar reken ik mijzelf bij, is deze reeks formidabel, en stilt het een honger naar meer. Voor mensen die niet per se mee zijn met de franchise, hangt het er wat vanaf. Deze reeks voelt anders, maar is tegelijkertijd ook honderd procent Star Wars. Als je al geen fan bent van Star Wars, is deze reeks misschien niet voor jouw. Vooral dit tweede seizoen bouwt op een hele wereld die de voorbije jaren is opgebouwd. Met een spannend en emotioneel einde sluit The Mandalorian een seizoen af dat misschien nog wel beter was dan het vorige. We hebben geen idee wat het het aangekondigde derde seizoen gaat geven, maar na dit seizoen zijn we klaar om te zien wat de toekomst voor Mando in petto heeft.

★★★★

The Mandalorian is nu integraal te bekijken via Disney+

Vorige
Vorige

Ma Rainey’s Black Bottom - Recensie

Volgende
Volgende

Throwback - Chitty Chitty Bang Bang (1968)