The Life Ahead - Recensie
Een van de iconen uit de Italiaanse, en Amerikaanse cinema sinds de jaren vijftig, tot zeker in de jaren negentig, was zeker Sophia Loren, een naam die iedereen misschien wel bekend in de oren klinkt. Na een goed gevulde carrière was ze in 2009, in de film Nine van regisseur Rob Marshall, voor de laatste keer te zien in een grote langspeelproductie. Nu blijkt ze echter uit pensioen gekomen te zijn voor deze dramatische film van haar zoon, regisseur Edoardo Ponti (Between Strangers). In The Life Ahead vertolkt Loren een overleefster van de Holocaust die nu in een Italiaans stadje aan de zee een twaalf jarige straatjongen in huis neemt nadat hij haar bestolen heeft. Het script van Edoardo Ponti en Fabio Natale is gebaseerd op het gelijknamige boek van schrijver Romain Gary dat hiervoor al verschillende keren werd geadapteerd voor film en toneel. De film is daardoor een moderne hervertelling van het verhaal uit 1975.
The Life Ahead is een fantastische film die op een heel emotionele manier de al veel verfilmde gevoelens van het zoeken naar een thuis en de bijhorende verlatingsangst bij een weeskind aanhaalt. Deze twee grote donderwolken die hangen boven Momo, de weesjongen vertolkt door Ibrahima Gueye, worden doorheen de film duidelijk door zijn twee werelden. Enerzijds is er de criminele drugswereld, waar hij wil bij horen om voor zichzelf terug een familie creëren die hij verloren is geraakt door het verlies van zijn ouders, maar anderzijds ook de thuis die Madame Rosa, gespeeld door Sophia Loren, hem geeft en waar hij zich ook aan begint te hechten. Zijn verlatingsangst, eveneens een gevolg van zijn verlies, komt naar boven bij het vertrek van een ander kind bij Madame Rosa, en zijn trouw aan Madame Rosa terwijl dat ze aftakelt. Het is een keuze die altijd als een last op zijn schouders hangt, met een heel agressieve natuur als gevolg, waarmee hij iedereen van zich weg lijkt te willen duwen. Het is een zeer pakkende film die toont dat het gaat om de keuzes die we maken, om de mensen om wie we geven, en die om ons iets geven. Het is een zoektocht naar vrede binnenin een persoon vol woede omwille wat er hem overkomen is.
Het verhaal zit vol meer sterke thema’s, zoals de Holocaust, herinnering en reflectie op een lang leven, en uiteindelijk ook euthanasie. Het zijn allemaal thema’s die een serene en krachtige Sophia Loren met een heel subtiele performance weet over te brengen. Ze moet eens niet schitteren als in de tijden van weleer, maar laat haar acteerwerk spreken. De film werkt omwille van de relatie en de band tussen de twee, met deze andere zware thema’s op de achtergrond, aangezien Madame Rosa zoveel van de woede en problemen in Momo herkent. Dat dit zo goed over komt is natuurlijk ook te danken aan de sterke performance van Ibrahima Gueye, een jonge acteur in zijn eerste langspeelfilm. Het lijkt allemaal zo natuurlijk te komen: de woede, het verdriet, de blijdschap. Het is dus niet dat hij enkel een vervellend jongetje moet spelen, want je ziet doorheen de film die jeugdige vrolijkheid en de liefde voor andere mensen naar boven komen, zolang Momo in die omgeving is die hem de kans ertoe geeft. Met deze zeer complexe performance is dit zeker een van de beste acteerprestaties die ik een jonge acteur of actrice al heb zien geven dit jaar. Anderzijds was ik ook verrast door enkele goede representaties doorheen de film. De manier hoe dat er door een vriend van Madame Rosa, en een vaderfiguur voor Momo, over de Islam gepraat werd, vond ik interessant om te zien, vooral omdat het eens geen negatief beeld was. Anderzijds was ik ook aangenaam verrast door de centrale rol van een trans-personage, vertolkt door Abril Zamora, zonder dat haar trans zijn een groot plotpunt was.
The Life Ahead is een sterke film die het voornamelijk moet hebben van haar goede acteurs, en de chemie die ze met elkaar hebben. De productie samen met haar cinematografie is zeer degelijk met enkele prachtige beelden, maar het mist dat artistieke wauw-effect dat het verhaal en haar performances naar een hoger niveau hadden kunnen tillen. De goed gekozen muziek geeft het dan weer een frisse, Italiaanse sfeer, die de dramatiek zeker niet vergeet. Zonder enige awards achter haar naam tot nu toe, en zonder een bioscooprelease, is het wel onwaarschijnlijk dat de film nog enige erkenning gaat krijgen, iets dat het misschien wel verdient. Dit sterke verhaal heeft gelukkig een stabiel thuis op Netflix, waar het hopelijk niet vergeten wordt. Zeker kijken zou ik zeggen.
★★★★
The Life Ahead is nu te zien op Netflix
