The Apprentice (2024) | Recensie
Ik denk dat iedereen wel wist dat een ongeautoriseerde Donald Trump biografie uitbrengen op het grote doek in het jaar dat er presidentsverkiezingen zijn in Amerika, wel voor wat controverse zou zorgen. En zo geschiede. Trump en zijn aanhangers hebben de film al meermaals veroordeeld, en tegelijkertijd maakt de film furore op het festivalcircuit en in de zalen. The Apprentice, genoemd naar het gelijknamige programma dat Trump een grote deel van zijn roem bezorgd heeft, is geschreven door Gabriel Sherman (Independence Day: Resurgence) en geregisseerd door Ali Abbasi (Holy Spider). De film verteld het verhaal van hoe een jonge Donald Trump zijn vastgoedbedrijf begon in het New York van de jaren '70 en '80 met de helpende hand van de beruchte advocaat Roy Cohn. Sebastian Stan vertolkt de rol van Donald Trump, met Jeremy Strong als Roy Cohn en Maria Bakalova als Ivana Trump.
Het resultaat van deze samenwerking tussen cast en crew is een fantastische film, die qua verhaal en performances voor een entertainende maar tegelijkertijd ongemakkelijke kijkervaring zorgt. Qua verhaal krijgen we te zien wat iedereen eigenlijk al wist: dat Trump een onorigineel, egoïstisch, niet al te slim en makkelijk te beïnvloeden persoon is, die alleen maar snakt naar status en geld ten koste van alles en iedereen. Het weten is één ding, maar het zien gebeuren op een scherm is iets anders. Op een gegeven moment in het begin van de film, heb je schrik dat ze hem te sympathiek gaan afbeelden, dat we medelijden gaan krijgen met deze goedgelovige en zielige persoon. Maar net als in het echte leven toont Trump al snel dat dit niet het geval is door te liegen, chanteren, en mishandelen. Uiteraard is het maar een biografische film, wat betekent dat de realiteit waarschijnlijk stukken erger was. Dat ik deze afschuwelijke daden zie voor wat ze zijn, betekent jammer genoeg niet dat iedereen dat zo zal zien. The Apprentice toont zonder echt een oordeel te vellen, en laat dat aan het publiek over met de gedachte dat ze wel zullen merken wat voor verschrikkelijke persoon Trump wel niet is. Maar dat betekent ook dat vele rechtse jongeren deze film ook een positieve draai gaan geven, en de daden van Trump in de film zullen ophemelen. Dat The Apprentice misschien een omgekeerd effect kan hebben, is dus een jammere bijzaak.
Het beste aan The Apprentice zijn zonder twijfel de performances, vooral deze van Sebastian Stan. Jeremy Strong speelt de rol van Cohn als een gebruinde Nosferatu met een nek als een kip. Het is vooral dankzij zijn performance dat deze film bij moment nogal vrij grappig is. Maria Bakalova weet zich stand te houden tegen deze twee grote namen, al mag ze haar kunde niet al te vaak laten zien. Vooral in de kleine momenten kan ze met een subtiele blik zoveel zeggen. Maar de echte ster is uiteraard Stan als Trump, die met een Oscar-waardige performance deze film draagt. Hij lijkt zich ogenschijnlijk gemakkelijk in de oranje huid van Trump te wriemelen. Ze lijken dan wel niet perfect op elkaar, maar met de manier van praten en de kleine lichamelijke karakteristieken met zijn mond, handen, of houding, komt hij wel heel dicht bij.
De kers op de taart is de vormgeving van de film, die vol meegaat in de jaren tachtig vibe. De combinatie van jaren ‘70 en ‘80 muziek met een 1:85 aspect ratio en een wat korrelig beeld, maakte de sfeer compleet. Of The Apprentice de tand des tijds gaat doorstaan valt nog te zien, maar het heeft al zeker een impact gehad. Het zet de standaard voor elke film over Trump die in de komende jaren of decennia gemaakt zullen worden.
★★★★
The Apprentice is nu te bekijken in de bioscoop
