Space Jam: A New Legacy (2021) - Recensie

Het is tegenwoordig niet vreemd voor studio’s om in hun grote catalogus te kijken, en decennia na de release van een film plots aan een sequel te beginnen. Nostalgie verkoopt fantastisch tegenwoordig, waardoor het geen verrassing was dat Warner Bros. een Space Jam sequel aankondigde 25 jaar na het origineel. Niet Michael Jordan zou het boegbeeld van de film zijn, maar wel de immens populaire basketbalspeler LeBron James. Ook het verhaal kreeg een update, met een malafide kunstmatige intelligentie die in deze film de zoon van LeBron James ontvoert, waarna die laatste vervolgens moet samenwerken met Bugs Bunny om een basketbalwedstrijd te winnen. De film werd geregisseerd door Malcolm D. Lee, met een script van maar liefst zes schrijvers. Naast LeBron James worden de grote rollen in de film vertolkt door onder andere Don Cheadle en Sonequa Martin-Green.

Het is onmogelijk om Space Jam: A New Legacy niet te vergelijken met de eerste Space Jam uit 1996. Eerst en voorel is deze sequel/reboot jammer genoeg minder een kinderfilm dan de eerste was, met voornamelijk de soundtrcak die haar materiaal haalt uit het meer expliciete rapgenre. Daarnaast is er natuurlijk ook LeBron James, die veel meer moet acteren dan Michael Jordan ooit moest doen, maar wat uiteindelijk niet de beste keuze schijnt te zijn geweest. Wat deze film wel heeft, is een dieper "verhaal" en een finale basketmatch die deze keer niet amper 5 minuutjes duurt, met enkele grappige momenten van de Looney Tunes en enkele cameo's. Maar daarnaast staat dan weer een overvolle film, in vergelijking met het vrij simpele verhaal van de 1996 film. Het is deze over-stimulatie door de vele flitsende CGI beelden die er wat te veel aan is, ondanks enkele plezante 2D animatie. Uiteindelijk is SPACE JAM: A NEW LEGACY een grote cashgrab, en een mooi promotiefilmpje voor alles Warner Bros. en HBO MAX.

★★1/2

Space Jam: A New Legacy is nu te bekijken in de bioscoop

Vorige
Vorige

Old (2021) - Recensie

Volgende
Volgende

Black Widow (2021) - Recensie