Black Widow (2021) - Recensie

De eerste MCU-film na een jaar corona, en een film waar we dus al meer dan een jaar op hebben moeten wachten, is uiteraard Black Widow. Na een onverwacht en emotioneel moment in Avengers: Endgame, krijgen we dus toch nog een film om afscheid te nemen van Scarlett Johansson en Natasha Romanoff, een film die we misschien heel wat jaren eerder hadden moeten krijgen. Het verhaal zelf speelt zich af tussen Captain America: Civil War en Avengers: Infinity War, op een moment dat Natasha de duistere delen van haar boek moet confronteren wanneer een gevaarlijke samenzwering met banden naar haar verleden opduikt. De regie lag in handen van regisseuse Cate Shortland, met een script ontwikkeld door Eric Pearson, Jac Schaeffer, en Ned Benson. In de cast wordt Johansson vervoegd door opkomend talent Florence Pugh, Strangers Things acteur David Harbour, en Hollywood-veterane Rachel Weisz.

Met Black Widow krijgt een van de meer verwaarloosde Avengers uiteindelijk toch nog een van de beste standalone films in de MCU tot nu toe. Het degelijk plot, rond de Red Room en Natasha’s verleden, wordt overtroffen door een sterke verhaal over familie en wraak, met enkele sterke acteurs en personages. Black Widow zit vol typische MCU-actie, een degelijke hoeveelheid humor voornamelijk rond David Harbour’s Alexei, en op het einde nog een goede dosis emotie. Johansson zegt haar meest bekende personage vaarwel met misschien wel haar beste performance in de huid van Natasha Romanoff, en maakt de weg vrij voor een grotere rol in de MCU voor een fantastische Florence Pugh. Black Widow is Marvel Studio’s op z’n beste, met pure entertainment en eindelijk eens met goed wat girlpower.

★★★★

Black Widow is nu te bekijken via Disney+