Sound of Metal - Recensie

Als klein land zijn we in België altijd blij als we een rol kunnen spelen in de grote machine van Hollywood, met bijvoorbeeld een rijzende ster als Matthias Schoenaerts, of een Oscar-genomineerde kortfilm als Une Soeur. Maar soms sluipt deze betrokkenheid wat onder de radar, zoals het geval is bij deze debuutfilm van regisseur en schrijver Darius Marder uitgebracht door Amazon Prime. Sound of Metal heeft een connectie met ons land via de studio Caviar die de film produceerde, en de verbondenheid van Matthias Schoenaerts met de film in een vroege fase. Het verhaal van Derek Cianfrance (The Place Beyond The Pines), uitgeschreven door Darius Marder en Abraham Marder, verteld het verhaal van een drummer die zijn gehoor plotseling verliest, iets dat zijn wereld compleet overhoop haalt. De hoofdrollen gingen uiteindelijk naar Riz Ahmed (Rogue One), en Olivia Cooke (Ready Player One).

ems.ZW1zLXByZC1hc3NldHMvbW92aWVzLzZiNzVkNjc4LTEyODItNDhlZS1iNTkyLWFmMDE3ZmZmOTQwYy53ZWJw.jpg

Sound of Metal is een fantastische film met een interessante insteek, goed verhaal, sterke cast, en een unieke uitwerking. Het centrale thema van de film is uiteraard doofheid, maar het weet dit aan te pakken zonder de aandoening te sterk te romantiseren. Het verhaal wordt dus verteld vanuit het standpunt van iemand die doof wordt, en de confrontatie van deze drastische verandering in zijn leven. Veel mensen zouden, net als het hoofdpersonage Ruben (Riz Ahmed), direct zoeken naar een manier om deze verandering ongedaan te maken, een helende middel. Het grote punt dat men echter probeert te benadrukken doorheen de film, is dat doofheid niet iets is dat moet ‘gemaakt’ worden, maar dat het iets is waar mee geleefd kan worden. Dit is een zeer positieve kijk op iets dat mensen vaak zien als een doodvonnis. Sound of Metal toont ons dat het dat niet moet zijn. Toch vergt dit een lange, harde tocht van acceptatie, een zoektocht die meer mentaal is dan fysiek. Het is deze zoektocht die de film probeert te belichten. Ruben worstelt met de stilte, de confrontatie met zichzelf, en moet dus eerst innerlijke rust zien te vinden voor hij zijn situatie kan aanvaarden, en dus verder kan gaan met zijn leven, iets dat het verhaal prachtig weet te illustreren. Het is een tocht van ups en downs, maar Rubens leven uiteindelijk ten goede komt.

Wat Sound of Metal echt over de streep trekt is de cast en de uitwerking van de film. Riz Ahmed en Olivia Cooke leveren allebei bewogen performances, en gaven het beste van zichzelf doorheen de productie. Beide acteurs speelden hun eigen muziek, wat zorgde voor een lange voorbereiding, en Ahmed leerde uiteraard ASL, American Sign Language, dat hij ook gebruikte om tijdens het filmen te communiceren met rest van de cast. De sterke, emotionele performance die hij weet te brengen, behoort bij de besten die ik dit jaar al gezien heb. Hij weet de frustratie, het innerlijke gevecht, en de uiteindelijke rust zeer goed op het scherm te brengen. Voor de rest van de cast te vervolledigen bracht de productie heel wat dove acteurs, en figuranten in het algemeen, aan boord. Het is deze inclusie en representatie die een film al direct veel authentieker en realistischer maakt. Toch vond regisseur Darius Marder een manier om de kijker nog dichter bij het verhaal te brengen, meer bepaalde door een innovatieve sounddesign en enkele simpele aanpassingen. Op meerdere momenten doorheen de film krijgen wij als kijker te horen wat Ruben hoort. Dit gaat van heel gedempt in het begin, naar hoofdzakelijk stilte, en uiteindelijk ook de statische, krakerige geluiden die Ruben hoort met zijn gehoorapparaat. Het is vanzelfsprekend dat er dan ook veel ASL gebruikt wordt, die echter pas ondertiteld wordt vanaf het moment dat Ruben het zelf geleerd heeft. Hiermee delen wij deels in de frustratie van Ruben in het niet verstaan wat er gezegd wordt. Het zijn simpele toevoegingen, maar het verhoogd het inlevingsvermogen heel sterk.

726bf085e2a9fef208c9e556fe18c970c3-how-everything-works-sound-of-metal-2.2x.rhorizontal.w700.jpg

Zeker bij het gebruik van streamingdiensten gebeurt het niet vaak dat je een film aan één stuk door kunt kijken. De pauze knop wordt vaak gebruikt, en vaak is dat ook een aanduiding naar hoe goed de film wel niet is die je aan het kijken bent. Sound of Metal is een van de weinige films in het afgelopen jaar die ik gewoon niet wou afzetten, en gekluisterd aan het scherm zat. Het verhaal vloeit zo goed, en de thematiek is zo intrigerend dat de speelduur van twee uur zo voorbij is. Darius Marder weet een film te brengen die entertainend is, én een zeer onder- gerepresenteerd thema in het spotlicht weet te zetten. Het is een evenwichtsoefening die waarin weinigen in de mainstream cinema slagen. Riz Ahmed, Olivia Cooke, en simpelweg de hele film zijn zeker Oscarkandidaten, en ik hoop dat dit project een boost mag geven aan de correcte representatie van doofheid in Hollywood.

★★★★1/2

Sound of Metal is nu te bekijken via Amazon Prime

Vorige
Vorige

The Vigil - Recensie

Volgende
Volgende

Artist in Focus: Hélène Devos - Kortfilmfestival Leuven