See | Seizoen 2 (2021) - Recensie
Toen Apple haar streamingdienst lanceerde kon natuurlijk een apocalyptische, sci-fi reeks niet ontbreken. Met als boegbeeld Jason Momoa, moest See in 2019 dit gat opvullen: een reeks rond een apocalyptische wereld in de toekmost waar iedereen blind is. Het idee kwam van showrunner Steven Knight, de persoon achter onder meer Taboo en Peaky Blinders. Na Cillian Murphy en Tom Hardy was jason Momoa de zoveelste ster waarmee Knight aan de slag ging voor een reeks. Het concept zelfs deed wel wat wenkbrauwen fronsen, met zo goed als geen blinde acteurs in de cast, maar het eerste seizoen wist nog altijd een degelijk verhaal neer te zetten. Een verhaal dat werkte als een lang avontuur, en dat uiteindelijk toch enige positieve representatie wist te brengen, eindigde uiteindelijk op een cliffhanger. Mede dankzij Covid hebben we twee jaar moeten wachten op het vervolg, dat de reeks hopelijk weet te verbeteren.
In dit tweede seizoen, dat qua verhaal rechtstreeks volgt op het eerste, zien we echter dezelfde problemen terug komen. See blijft nog altijd een show over blinde mensen die gespeeld worden door niet-blinde mensen. En ja, er zijn veel actie-scenes die misschien niet gedaan kunnen worden door blinde personen, maar daarnaast zijn er genoeg hoofdrollen waar dit absoluut niet nodig is. Het toont voornamelijk een gebrek aan inzet om acteurs te vinden, waarmee ze blindheid voornamelijk zien als iets dat ze gewoon kunnen gebruiken voor hun reeks. We moeten het blijkbaar blijven zeggen dat met representatie er ook effectief representatie moet zijn. Maar zelfs als we kijken naar de show zelf, zien we dat See precies een beetje wil zijn wat GAME OF THRONES indertijd was: een wereld met verschillende staten, met mensen die strijden om de troon, met daarnaast een groter, overkoepelend doel, én ook een degelijke hoeveelheid seks.
Hoewel dit nog redelijk entertainend kan zijn, voel je toch doorheen de show dat je eigenlijk niets nieuws of intrigerend te zien krijgt. In tegenstelling tot het eerste seizoen valt het verhaal letterlijk en figuurlijk stil. Met personages die zich hebben gesetteld, ontbreekt de dynamiek die het eerste seizoen had. Toch blijft de wereld van See maar groeien, op een soms vrij onnatuurlijke manier. Opeens komen de schrijvers met relaties en plotpunten die allemaal iets te gelegen komen. Met de toevoeging van Dave Bautista heeft de show wel opnieuw wat starpower gekregen, met Momoa die een iets minder prominente rol inneemt, maar de beste performance in de show blijft nog altijd die van de Nederlandse actrice Sylvia Hoeks als de gekke koningin. Met dit tweede seizoen blijft See echter op eenzelfde pad verder gaan, ongeveer in de middenmoot van wat er zo allemaal te zien is online.
★★★
Het tweede seizoen van See is nu integraal te bekijken via Apple TV+
