Rogue City - Recensie
Vier jaar geleden kwam Netflix met de Franse serie Marseille die de corruptie en machtsstrijd in de gelijknamige kuststad onder de loop nam, en gedurende haar twee seizoenen nog wel enig succes had, mede te danken aan een hoofdrol voor de bekende Franse acteur Gérard Depardieu. Dit jaar brengt de streamingservice een nieuwe film uit die zich opnieuw focust op corruptie in de Franse havenstad, maar deze keer via de strijd tussen politie en gewapende bendes. Bronx, of Rogue City met de Engelstalige titel, komt van schrijver/regisseur Olivier Marchal, die als acteur, schrijver en regisseur al heel wat ervaring heeft in het Franse misdaadgenre. Het verhaal is dus gesitueerd middenin de strijd tussen een corrupte politiecorps en strijdende bendes, waarin een loyale agent zijn groep probeert te beschermen door zaken in eigen handen te nemen. In een internationaal vrij onbekende cast, is de bekendste naam deze van Jean Reno, bekend van films als The Da Vinci Code en Léon.
Rogue City is binnen het genre van de misdaadfilm, of in film in het algemeen, zeker geen slechte film, maar er zijn toch enkele elementen die het ervan weerhouden om een echte streaming-hit te worden. Met een politiekorps en verschillende bendes vol met belangrijke spelers voor het verhaal, is het belangrijk om doorheen de film een goed overzicht te houden over wie waar staat in dit hele conflict, zelfs als dit uiteindelijk door elkaar wordt gesmeten met een linke plottwist. Tijdens de eerste twee derde van de film heb je echter geen idee wie nu bij welke bende hoort, welke er zijn of wie ze leidt, en welke agenten nu met welke bende onder een hoedje speelt. Dit maakt het allemaal wat verwarrend en chaotisch, met één constante in het team waarop de film zich focust. Zelfs met deze focus heeft de film het moeilijk om een coherent verhaal naar voren te brengen, iets dat opgelost zou kunnen zijn met betere visuele introducties voor de grote spelers, want met gewoon wat namen rond te smijten kan het snel ingewikkeld worden. Het is uiteindelijk pas tegen het einde dat alles wat duidelijker wordt, en je als kijker terug kunt gaan denken naar de rest van de film om zo alles wat op zijn plaats te zetten. Het einde is dan weer een mooie afronding van het verhaal, maar voelt tegelijkertijd ook wat raar of vreemd aan, met een vrij onverwachte wending.
De grote leidraad van het verhaal is natuurlijk zeker niet nieuw, met films over politiecorruptie die vele decennia terug gaan, denk maar aan Striking Distance. Zeker in de bende- en druggerelateerde secties blijkt corruptie volgens de filmindustrie iets van alle tijden te zijn, iets dat misschien niet ver van de waarheid verwijderd is. Hier krijg je echt te zien hoe dit korps eigenlijk gewoon een derde bende op het strijdtoneel is, met de extreme loyaliteit ten koste van eigen waarden en de wet, maar die gewoon geen drugs of wapens verkopen. Het zijn “de beteren” die het ergere proberen te bestrijden. Een mooi beeld is het zeker niet, en een beeld dat de werking van het hele korps beschadigd door de groepsvorming, rivaliteiten, geheimhouding, en miscommunicatie die erop volgt. De film toont ook wat voor gevolgen dat dit heeft op de agenten en de mensen rondom hen, met meestal problemen, angst, en dood als gevolg. Het is een zeer intrigerend verhaal dat nogmaals de duistere strijd tegen misdaad en drugshandel in het licht zet, maar toch vraag je je na het zien van een dergelijke film af waarom. Met zo veel dood en miserie, is er geen andere aanpak mogelijk? Moet er niet iets dringend gedaan worden aan de politie? En waarom is deze film nodig?
Naar de standaarden van tegenwoordig, is Rogue City dus zeker geen slechte film. Ze is prachtig gefilmd door een zeer geslaagde productie, met onder andere enkele sterke actiescenes, al ging het soms wat snel in de montage. Ook de acteerprestaties zijn zeker niet slecht, met enkele sterke performances. Wat de film vooral tegenhoud is het verwarrend verhaal dat wat meer stroomlijning kon gebruiken. Opletten vanaf het begin is dus de boodschap. Het onderwerp is zeker interessant, hoewel niet bepaald origineel, al blijft de vraag over het nut van dergelijke gewelddadige, antiheld, actiedrama’s. Al is dat deels ook wel het punt: een nutteloze strijd vol nutteloze slachtoffers zolang er niets veranderd en de corruptie maar blijft bestaan. Rogue City doet dus wel nadenken en is zeker entertainend, maar mist die duidelijke lijn die het een echte topper zou maken.
★★★
Rogue City is nu te zien op Netflix
