Renfield (2023) - Recensie

Nicolas Cage en Dracula, een bijna magische combinatie waarvan het eigenlijk absurd is dat ze tot nu toe nog nooit gemaakt is. Met zijn extravagante, goth stijl lijkt hij geboren om de “prins of darkness” te vertolken, en dan al zeker met een komische twist. Laat dit nu exact zijn wat de nieuwste Draculafilm Renfield te bieden heeft. Stel je voor: Renfield, het eeuwige hulpje van Dracula, wordt zijn leven van moord en bloed beu, en besluit zijn eigen weg te kiezen, een weg van het goede. Met de vele vampier- en Draculafilms die er al gemaakt zijn doorheen de jaren, voelt dit voornamelijk komisch verhaal met haar hedendaagse setting, opvallend fris aan. Maar we moeten zeker niet liegen, het is vooral Nicolas Cage als Dracula die mensen naar de bioscoop lokt. Toch mogen we de film zeker niet direct afschrijven, want wat we krijgen is toch wel een bloederige verrassing.

Als je houdt van een degelijke comedy met een vrij oppervlakkige en duidelijke boodschap, met grappen die meestal wel landen maar nu en dan toch wel eens het doel missen, én een overweldigende dosis aan CGI-bloed, dan is Renfield de film voor jouw. De film is echt nog wel grappig, met Nicholas Hoult die als Renfield enkele fantastische momenten heeft. Het helpt ook wel dat de film direct met de deur in huis valt. Er is geen urenlange inleiding, en alles wat je moet weten, leer je wel doorheen de film. En zelfs dan houdt Renfield het simpel. Wat de film echt overeind houdt is de dynamiek tussen Dracula en Renfield, en dus ook Hoult en Cage. Je wil gewoon anderhalf uur van deze personages, en ik was bijna teleurgesteld als we overgingen naar een ander personage.

Maar als puntje bij paaltje komt, is Cage nog altijd het beste deel van deze film. Hij is zijn excentrieke zelf, maar weet dat ook perfect te combineren met het personage van Dracula. Zou het enkel rond deze twee personages gedraaid hebben, zou het een fantastische film geweest zijn. Maar het plot is op zich vrij cliché, vooral de verhaallijn rond Akwafina’s personage, en de algemene boodschap toch wel oppervlakkig. Dat betekent gewoon dat je niet te veel moet nadenken. De hoeveelheid nepbloed dat over het scherm vliegt, doet je het allemaal snel vergeten.

★★★

Renfield is nu te bekijken in de bioscoop

Vorige
Vorige

The Quiet Girl (2023) - Recensie

Volgende
Volgende

Beau is Afraid (2023) - Recensie