Our Friend (2019) - Recensie
Een paar weken gelden moest ik nog eens terugdenken aan een fantastische herinnering van zo’n tien jaar geleden. Een hele bus vol met 16 à 17 jarigen op weg naar Praag voor enkele plezante dagen, en de film die ze kiezen op te zetten is Komt een Vrouw bij de Dokter. Voor zij die het niet weten, de film gaat over een man die nogal graag vreemd gaat maar met zijn demonen geconfronteerd wordt op het moment dat zijn vrouw ziek wordt. Rare keuze van een groep tieners, maar niet als je weet dat de film wel eens wat naakt toont. Nu is dit niet hetgeen dat mij het meeste bijbleef, want ondanks dat de film niet per se heel goed was, bleef de herde realiteit en het verdriet in het verhaal enorm hangen. Nog nooit heb ik een bende tieners zo stil gezien op het einde van een film. Deze confrontatie met de dood en het verdriet, was zo schokkend voor iemand die hier in het echte leven nog nooit mee geconfronteerd was, iets nog lang bleef hangen. Toen ik dan ook de samenvatting van Our Friend las, moest ik direct terugdenken aan de emoties die mij na zovele jaren geleden zijn bijgebleven.
De film uit 2019 is gebaseerd op een artikel van Matthew Teague over zijn beste vriend en het gevecht van zijn vrouw met kanker. Het verhaal voor de film werd geadapteerd door schrijver Brad Ingelsby (The Way Back, Mare of Easttown), en geregisseerd door regisseuse Gabriela Cowperthwaite (Megan Leavey), met acteurs Jason Segel, Dakota Johnson, en Casey Afleck in de hoofdrollen. Net als in het artikel draait het plot rond een echtpaar dat na levensveranderend nieuws onverwachte steun ontvangt van hun beste vriend, die zijn eigen leven in de wacht zet en in hun ouderlijk huis intrekt. De eerste scene van Our Friend is al direct een bijzonder zwaar moment, en hoewel het zeker de toon zet, heeft het nog niet de nodige emotionele kracht. Maar geen probleem, want de film heeft op dat moment nog een goede 2 uur te gaan. Na deze opening verliest het verhaal wel wat momentum door direct terug te gaan in het verleden. In de twee uur die volgt, springt de film echter van hier naar daar in de chronologie. In plaats van ondergedompeld te zijn in het verhaal en de emoties, ben je meer bezig met de chronologische puzzel in elkaar te steken. Hoewel de exacte volgorde van momenten uiteindelijk niet het belangrijkste is, zorgt het wel voor een ambetant gevoel voordat je het uiteindelijk opgeeft.
Our Friend is op momenten visueel een heel mooie film, met serene omgevingsbeelden vergezeld van mooie muziek die de toon perfect weet te zetten. Schrijver Brad Ingelsby viel gelukkig niet in de val om er effectief een liefdesdriehoek in te verwerken, en daardoor nog meer drama in de film te brengen. De focus ligt op dit gezin en de relatie tussen de personages van Casey Afleck en Dakota Johnson, maar ook voornamelijk op de band met Jason Segel’s Dane. Hoewel deze band door verschillende personage als zielig gezien wordt, zijn deze familie voor Dane de enige mensen die echt om hem lijken te geven. Het is een aangrijpende vriendschap die naar het einde toe enkel maar sterker wordt. Our Friend is een film waarbij de emotie er langzaam in kruipt. In het begin heb je eigenlijk geen band, maar door het tonen van de ups and downs van deze familie bouwt dit toch langzaam op. Als het moment op het einde er dan is, komt het opvallend hard aan. De verstrengeling van geluk en verdriet maakt het allemaal nog zoveel zwaarder. In combinatie met de prachtige muziek gezongen door Dakota Johnson, had ik niet verwacht om achter mijn bureau te zitten vechten tegen de tranen.
Jason Segel als Dane is de echte ster van deze film. Het is uiteraard een beetje typecasting, met de typische “loser” die wat doet denken aan Marshall uit HIMYM, maar met de diepe emotie die hij weet te brengen, tilt hij het naar een hoger niveau. Dane voelt dus dat enkel deze familie echt om hem geeft, en hem geluk brengt, waardoor hij zich aan hem vasthangt. Met de ziekte vreest hij dat dit uiteindelijk zal verdwijnen, waardoor hij zich nog steviger vastklampt. Hoewel het personage zeer zielig kan overkomen, brengt Segel er een triestheid aan, een schrik om alleen de wereld in te gaan. Dakota Johnson geeft nogmaals een fantastische performance waarmee we nog meer het pijnlijke Fifty Shades-deel van haar carrière vergeten. Casey Afleck is dan weer geen onbesproken persoon, met verschillende beschuldigingen van seksueel misbruik achter zijn naam, maar ook zijn performance is zeer degelijk en draagt bij tot de zware emotionele impact van de film. Toch is het moeilijk om Afleck’s verleden te negeren.
De verhalen zijn verre van vergelijkbaar, maar net als bij Komt een Vrouw bij de Dokter komt de emotie hard in bij Our Friend. De gestage opbouw van vriendschap en verdriet zorgt voor een onverwacht, en emotioneel einde. Het film is zeker niet perfect, met de verwarrende, ambetante chronologie, en de inclusie van Casey Afleck, maar ik ben zeker dat ze hun best hebben gedaan om het originele verhaal alle eer aan te doen. Uiteindelijk maakt het niet echt uit of het nu gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Our Friend is uiteindelijk een zeer degelijke film met sterke performances en wat problemen, die op het einde toch hard aankomt, en dat is het belangrijkste.
★★★1/2
Our Friend is nu online te bekijken via Zed vanuit je Zetel en Cinema bij je Thuis
