Noelle - Recensie
Al sinds begin november domineert Netflix als streamingplatform de eindejaarsperiode met haar vele kerstfilms. Nu Kerstmis stilaan dichterbij komt, is het ook tijd voor de andere streamingplatformen om hun jaarlijkse dosis kerstfilms op de wereld los te laten. De eerste release van Disney op Disney+ is de film Noelle van regisseur en schrijver Marc Lawrence, bekend als schrijver van Miss Congeniality. In dit verhaal moet de dochter van de Kerstman de familiezaak overnemen nadat haar vader met pensioen gaat en haar broer, die normaal de rol van de Kerstman moest erven, koude voeten krijgt. De hoofdrollen worden vertolkt door Anna Kendrick als Noelle Kringle, en Bill Hader als Nick Kringle.
Al bij het horen van de korte samenvatting weet je dat deze film een groot cliché is van begin tot einde. Specifiek is het een dodelijke combinatie van twee oude clichés, die zorgt voor een mengeling van voorspelbare humor: de onverwachte persoon die de zaak moet overnemen die eigenlijk perfect is voor de job, én de persoon die niets van de wereld weet die plotseling midden in een stad wordt gedropt. Het eerste cliché zorgt ervoor dat de film uitermate voorspelbaar is, na een openingskwartier dat nog enigszins hoopgevend was. Dit zou geen probleem zijn, mocht de rest van het script nog een enigszins interessant verhaal bevatten. De rest van de film, voor het te verwachten einde, wordt gedomineerd door de typische gênante situaties van iemand die nog nooit in de echte wereld is geweest. Denk terug aan de film Elf, en je weet exact wat je hier gaat krijgen. Met haar speelduur van een uur en drie kwartier, voelt het toch redelijk lang aan, hoofdzakelijk omdat je weet waar men naartoe wil, maar de weg blijft maar duren en is gewoon niet interessant genoeg.
Net als elke kerstfilm heeft Noelle ook een zekere moraliteit in de aanbieding, met een verhaal dat focust op de echte betekenis van een feestdag als Kerstmis. Zo leert Noelle dat het niet gaat om de pakjes, maar vooral om de naastenliefde en het brengen van vreugde. Ook moet Noelle leren om in zichzelf te geloven, en te gaan voor hetgeen ze wil. Maar uiteindelijk wordt dit allemaal overschaduwd door de bijna luie grappen die men hier wil verkopen als humor. Anna Kendrick is charmant zoals altijd, en ook Bill Hader is niet per se slecht, maar geen van beide weet dit middelmatige script enig leven te geven. Als je het vergelijkt met de meest recente kerstfilm die zich focust op de wereld rond de Kerstman, Christmas Chronicles: Part 2, dan mis je gewoon dat beetje plezier dat een film als dit uiteindelijk toch moet hebben. Het merendeel van de film gaat van gênante scene naar gênante scene, waarbij je gewoon hoopt dat het allemaal snel gedaan is. Het mooie einde, en de feministische inhoud van het verhaal, kunnen dit jammer genoeg niet goed te maken.
Hoewel dit wel vaker het geval is bij de generieke kerstfilms, is het volgende vooral bij Noelle echt wel het geval: deze film ben je vergeten tegen volgende Kerstmis, en waarschijnlijk zelfs al over een week. Ik kan hier natuurlijk praten over het feit dat generieke kerstfilms ook hun plaats hebben als simpel entertainment, zoals eveneens het geval was bij The Princess Switch: Switched Again, maar dit is een excuus dat we niet kunnen blijven boven halen. Het is echt nog wel moeilijk om een goede kerstfilm te vinden, en soms lijkt het alsof ze gewoon het eerste beste script van de stapel in productie sturen. De acteurs mogen dan wel charmant zijn, de rest zorgde gewoon niet voor een film die mijn aandacht kon vasthouden. Hopelijk kan Disney, met nog enkele weken voor Kerstmis, nog een goede eindejaarsfilm uitbrengen dit seizoen.
★1/2
Noelle is nu te zien op Disney+
