News of the World - Recensie

De legendarische figuur Tom Hanks is ondertussen al vele jaren actief als acteur en producent in vele verscheidene projecten. Als één van mijn favoriete acteurs zal ik hem altijd herrineren als de statige Robert Langdon uit de bekende Dan Brown adaptaties, of de naïeve Forrest Gump uit de gelijknamige film, of zelf de sterke Captain Miller in Saving Private Ryan. Dan nog vergeet ik films als Cast Away, Big, Toy Story, en zovele anderen. Iedereen heeft zo wel zijn eigen persoonlijke, favoriete herinnering aan een personage of film van Tom Hanks. Wat opvalt is de inherente goedheid die hij brengt aan de meeste van zijn personages en films type, en waar Hanks precies specifiek naar op zoek gaat. Het is niet voor niets dat Hanks gezien wordt als de vriendelijkste en simpelweg beste persoon in Hollywood. En deze zoektocht naar licht in de duisternis blijft volhouden de voorbije jaren, in de latere jaren van zijn carrière, waarin Hanks als producent meer en meer de kans krijgt om zijn eigen verhalen te vertellen, naast de charme die hij meebrengt in zijn grotere Hollywood films.

ems.ZW1zLXByZC1hc3NldHMvbW92aWVzLzNjMTBlMGIxLTQwOTUtNGMyMC1hOTI0LThiNGMzODQ1YmExOC5qcGc=.jpg

Zijn nieuwste project als acteur en producent is News of the World, een western over een rondreizende nieuwslezer, dat origineel in de bioscoop zou verschijnen, maar door de pandemie voor internationale distributie verkocht werd aan Netflix. De persoon achter de film is regisseur Paul Greengrass, bekend van The Bourne Ultimatum en waarmee Hanks al samenwerkte voor Captain Phillips. Het verhaal is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2016 van schrijfster en dichter Paulette Jiles, en werd door Paul Greengrass en Luke Davies (Lion, Beautiful Boy) geadapteerd voor het grote scherm. In de film stemt veteraan Captain Kidd (Tom Hanks) ermee in om een meisje (Helena Zengel) tegen haar wil naar haar tante en nonkel te brengen, nadat ze jaren geleden meegenomen werd door de plaatselijke Kiowa stam. Hiervoor leggen ze honderden kilometers af door grote gevaren om een plaats te vinden die ze beide thuis kunnen noemen. Het is een rol die op Hanks’ lijf geschreven staat, dat van de oude oude veteraan die tegen zijn zin een jongere moet helpen maar daardoor ook zijn eigen goedheid terug vindt.

News of the World is een zeer plezante film waarin spannende momenten worden afgewisseld met rustigere scenes. De film bouwt in een zekere zin haar verhaal wel op, maar het wordt wel gekenmerkt door een zeker op-en-af gevoel. Maar het is in beide type scenes dat de acteurs hun personages een band laten doen opbouwen door elkaar meer en meer te vertrouwen in de harde wereld van het negentiende-eeuwse Texas. De samenvatting toont al dat het een vrij voorspelbaar verhaal is. Je weet dat de twee elkaar in het begin niet kunnen uitstaan, heel wat zullen meemaken, een band zullen smeden, en uiteindelijk geen afscheid van elkaar kunnen nemen. We kennen dus de weg, maar het zijn de onverwachte dingen die we onderweg zien die de film toch nog spannend maken. Dat laatste grotendeels de verdienste van Hanks en Zengel, die het verhaal weten te dragen en tot leven brengen met hun emoties. Hanks brengt zijn typische menselijkheid, doorzettingsvermogen, en tegen het einde van de film ook een verrassende triestheid, terwijl Zengel de perfecte tegenspeelster is mat een sterke performance ondanks haar weinige dialoog.

ems.ZW1zLXByZC1hc3NldHMvbW92aWVzLzg2ZjI0MjA0LTQwYTktNDYyMS1hODRmLTEzZmMwNDczNzA1Ny5qcGc=.jpg

Zoals eerder gezegd, is News of the World een film die Tom Hanks op het lijf geschreven staat, ook op het vlak van de thema’s die centraal staan in het verhaal. Het draait allemaal rond de goedheid van de mens, om het goede te doen op een plek waar er bijna geen regels meer zijn, om te blijven vechten tegen het kwade in een wetteloze wereld. De film toont de slechtheid van de mens die naar boven komt in deze wetteloze wildernis: een egoïstisch ontbreken aan respect voor de mens en natuur, kanten van de mens die nog altijd zeer herkenbaar zijn. Tom Hanks als Captain Kidd representeert de rechtschapen, goede mens die zijn principes weet te behouden en met hand en tand verdedigd. Het is een goedheid die Tom Hanks als persoon, en als acteur in zijn vele personages, typeert.

Maar toch sluipen er wat problematische kantjes binnen, het gevolg van een witte visie op de geschiedenis en haar verhalen. Ondanks de grote aanwezigheid van de Kiowa/Native American cultuur en taal, via het personage van Johanna gespeeld door Zengel die zelf Duits is, is er geen echte representatie van Native Americans. De korte scene waarin zij toch te zien zijn naast schaduwen in de verte, mag dan wel positief zijn, al zeggen ze geen woord. In de hele film is het de enige groep die niet gewelddadig is, maar vredelievende mensen zijn die gewoon hun land verdedigen, in tegenstelling tot hun gewelddadige kolonisatoren. Verhalen vanuit deze standpunten moeten zeker verteld worden, want ze geven een interessante kijk in de racistische mentaliteit die we blijkbaar nog altijd niet achter ons hebben gelaten. Maar op vlak van representatie in een verhaal met zo’n grote Native American aanwezigheid, is dit in deze tijden gewoon niet genoeg.

ems.ZW1zLXByZC1hc3NldHMvbW92aWVzLzhjNWExYjQyLWU4NjYtNGNkYi1hOWY3LWUzZDNmZDA3YjEzZS5qcGc=.jpg

Dit gebrek aan representatie dat in News of the World toch zeker aanwezig is, moeten we natuurlijk in gedachten houden, maar uiteindelijk blijft het een entertainende film, met een positievere uitstraling dan je gewoonlijk in een spannende western ziet. Greengrass, en dan vooral Tom Hanks, wist mij toch bij momenten op het puntje van mijn stoel te laten zitten, mijn hartslag serieus omhoog te doen, maar ook om mij op het einde bijna tot tranen te bewegen. Een meesterlijke innoverende western is het niet, maar met een boegbeeld als Tom Hanks weet je wel wat je te wachten staat, en zoals altijd weet hij dit ook succesvol te brengen. Alleen al daarvoor kan ik News of the World zeker aanraden.

★★★1/2

News of the World is nu te bekijken via Netflix

Vorige
Vorige

Throwback - The Beach (2000)

Volgende
Volgende

Bliss - Recensie