Lupin (Deel1) - Recensie

Netflix brengt elke week heel wat materiaal uit, waaronder een stevige hoop niet-engelstalige films en series, maar deze kunnen vaak nog al eens hit-or-miss zijn. Dit heeft natuurlijk veel oorzaken, zoals kleinere budgetten en misschien andere verhalen dan wij gewoon zijn uit de Angelsaksische landen, maar nu en dan komt er ook eens een pareltje doorheen, vaak verbonden aan een groter naam. 2021 is nauwelijks een week onderweg, en we hebben al onze eerste kanshebber, met als grote aantrekkingskracht Omar Sy, bekend van onder andere Intouchables, Jurassic World, en X-Men: Days of Future Past. De Franstalige reeks Lupin werd geschreven door verschillende schrijvers, waarbij onder andere George Kay (Killing Eve, Criminal: UK), en geregisseerd door verschillende regisseurs waaronder Louis Leterrier (Now You See Me, The Incredible Hulk). Het verhaal is geïnspireerd op de boekreeks over het personage Arsène Lupin van schrijver Maurice Leblanc, en focust op een “gentleman burglar” die zijn vader wil wreken voor het onrecht dat een rijke familie hem heeft aangedaan. Het eerste seizoen bevat tien, maar is door Netflix opgedeeld in twee delen van vijf afleveringen, met het tweede deel dat later dit jaar online uitgebracht zal worden.

Lupin is een zeer goed geconstrueerde heist-reeks, en zo goed als zeker een nieuwe hit voor Netflix. Het heist-genre is echter niet nieuw, dus wat zet Lupin dan zo apart? De reeks is eerst en vooral geen één grote heist, of opbouw naar een heist, die dan over verschillende afleveringen verteld wordt. Natuurlijk heeft het wel een overkoepeld verhaal, maar het hele inbreken en misleiden is daar maar een deel van. Elke aflevering heeft zowat zijn eigen mini-heist, en op dat vlak is de serie dus zeker vrij episodisch, met elke aflevering een nieuwe missie, maar zoals in elke goede reeks wordt dit allemaal verbonden door de overkoepelende verhaallijn, met hier een focus op de voorgeschiedenis en leven van ons hoofdpersonage Assane Diop. Het is juist deze focus die deze serie onderscheid van andere projecten in het genre. Bij de meeste films of series gaat het enkel over “zie hoe slim onze heist is”, maar hier is dit enkel een instrument om een diep persoonlijk verhaal te vertellen. Om dit te doen hebben ze dus een adaptatie van een bekend boek gemaakt, de verhalen van Arsène Lupin van schrijver Maurice Leblanc, maar tegelijkertijd hebben ze geen adaptatie gemaakt.

Lupin is in de reeks de inspiratie voor ons hoofdpersonage, maar toch hebben de makers het blijkbaar voor elkaar gekregen om elke aflevering als een kleine adaptatie van een Arsène Lupin verhaal te laten afspelen. Dit is een heel andere aanpak dan men traditioneel met een dergelijk verhaal zou doen. Adaptaties worden nu eens letterlijk verfilmd in de originele tijdsperiode, en dan eens in een moderne setting gestoken om eens af te wisselen, maar altijd zou het hoofdpersonage Arsène Lupin zelf zijn. Het is verfrissend om een twist op een boekadaptatie te zien die een origineel verhaal perfect weet te vermengen met de elementen uit de boeken. Als ik de boeken nu zelf zou beginnen lezen, wat dit seizoen toch echt wel gelukt is, zou ik nog altijd niet weten hoe deze serie verder zou evolueren, en dat vindt ik als kijker zeer interessant.

Toch moeten we eens terug gaan naar dat persoonlijk verhaal dat Lupin probeert te vertellen, met een nadrukkelijke focus op het racisme dat nog altijd aanwezig is en was in Frankrijk. Het is iets dat we zien opduiken in de flashbacks, de houding tegenover Assane en zijn vader, maar ook in de hedendaagse scenes komt het naar boven, in de vorm van de veel gebruikte woorden “iemand zoals u”. Het is de zelfverzekerde houding van Assane, die ze één voor één op hun plaats zet, die hem zo geniaal maakt in dit verhaal. Toch kan je je afvragen of de afbeelding van een zwarte immigrant in Frankrijk als dief niet negatief is. Meer de aspecten van de “gentleman burglar” komen goed naar boven in de altijd vriendelijk natuur en beleefdheid, het gebruik van zo min mogelijk geweld, en het feit dat hij steelt van de rijken en geeft aan de armen. Je zou kunnen zeggen dat het dus toeval is dat het hoofdpersonage zwart en een immigrant is, maar deze aspecten definiëren hem tot een zeker punt in de reeks, en maken deel uit van zijn motivatie om zijn vaardigheden te gebruiken om een onrecht uit het verleden goed te maken.

Het is fantastisch om te zien hoe een klassiek boekenreeks gebruikt wordt om een entertainend, relevant, en persoonlijk verhaal te vertellen. Hierbij moet natuurlijk veel lof gegeven worden aan Omar Sy die Assane Diop perfect tot leven weet te brengen. Hij doet het er heel simpel uitzien, maar hij weet zijn gevarieerde acteertalenten te tonen in elke aflevering, en in elke kleine heist. De rest van de cast bied natuurlijk ook uitstekend werk, maar alles staat hier ter ondersteuning van Omar Sy, die hier een van de beste performances van zijn carrière geeft. Combineer dat met een prachtige productie die de stad Parijs, met al haar actiescenes, goed in beeld weet te brengen, en een perfecte soundtrack van Mathieu Lamboley voor een heist-reeks, en je krijgt entertainment van de bovenste plank. En dit is dan ook nog maar het eerste deel van de serie, en na die gigantische cliffhanger kan ik al niet wachten op deel twee.

★★★★

Deel 1 van Lupin is nu integraal te bekijken via Netflix