Host (2021) - Recensie
Sinds de coronapandemie hebben we het al gehad over de moeilijkheden die de filmindustrie, net zoals elke andere industrie, ondervond tijdens de lockdown, maar ook over filmmakers die inspiratie vonden in de beperkende omstandigheden. Zo was Malcolm & Marie van Sam Levinson een verhaal met maar twee personages, gefilmd door een vrij beperkte crew die tijdens de productie allemaal samen in het huis/set leefden. Voor films over de effectieve pandemie, of die een verhaal hebben rond het hele concept, is het misschien een beetje te vroeg. Films als Songbird van Adam Mason met K.J. Apa in de hoofdrol, een film die zelfs niet echt goed was, hadden misschien nog enkele jaren mogen wachten, met de echte pandemie nog lang niet achter de rug. Maar toch kunnen beide gecombineerd worden: een film over de pandemie die tegelijkertijd ook creatief is met de beperkte omstandigheden, en misschien ook nog goed is. Een goede kanshebber is Host van regisseur en schrijver Rob Savage, en schrijvers Gemma Hurley en Jed Shepherd. De film kwam op 30 juli 2020 uit op het horrorplatform Shudder, en is nu ook te zien bij ons.
Host draait rond zes vrienden die een een medium inhuren om een seance te houden via Zoom tijdens de lockdown, maar uiteindelijk ze krijgen veel meer dan ze hadden verwacht als zaken snel verkeerd gaan. Het verhaal is gebaseerd op een kortfilm waarin regisseur Rob Savage via Zoom zijn vrienden voor de gek hield met het feit dat hij werd aangevallen door iets in zijn zolder. Savage benaderde daarna Shudder om van het concept een langere film te maken. De cast voor deze film is vrij onbekend, maar vrij ervaren in kleinere projecten en kleine rollen in grotere Hollywood films. Toch zijn hun performances fantastisch doorheen de film, vooral in het tot leven brengen van het realisme van deze situatie. Het is logischerwijs verschrikkelijk moeilijk om te acteren doorheen een videogesprek, en ook met alle horror die zogezegd rond je gaande is. Toch wist regisseur Rob Savage enkele trucs te gebruiken om de acteurs hierin te helpen. Hij liet de acteurs horror clips zien voor bepaalde scenes, delen van het script werden geredigeerd zodat ze niet wisten wat er ging komen, en de acteurs kregen ook de toestemming om te improviseren. Als kijker merk je dan ook dat de acteurs echt compleet in dit verhaal zitten, en dat helpt om jezelf ook in deze situatie te kunnen verplaatsen.
Het hele concept achter is natuurlijk niet nieuw, met films als Searching die voor de covid-pandemie al verhalen vertelden enkel via computerbeelden. Verbazingwekkend eigenlijk dat er niet meer films als dit werden gemaakt tijdens de pandemie. Anders dan Searching uit 2018 heeft Host een veel simpeler verhaal, wat ook resulteert in een vrij korte speelduur van iets meer dan een uur. Het verhaal heeft ook wat tijd nodig om echt op gang te komen. Het eerste kwartier is enkel gevuld met interacties tussen de verschillende personages, en is niet per se interessant. Maar zodra je je door dit eerste kwartier hebt geworsteld, bouwt de spanning toch langzaam op. De sterktes van de tweede helft om de spanning erin te houden, zijn de te verwachtte elementen: het gebruik van de statische camera, het beperkte zicht en het wegvallen van internet, het gebruik van achtergronden en filters in Zoom, en de grote groep personages die één voor één wegvallen. Maar uiteindelijk heeft al dit ook nadelen. Met een grote groep personages en de beperkte speelduur, heb je niet meteen een band met de personages. Als er dan iets gebeurt met een personage, heeft deze gebeurtenis eigenlijk weinig impact.
Na een uur is Host een film die voornamelijk weet te entertainen met de verschillende manieren waarop personages worden geëlimineerd, en hoe de beperkingen van Zoom hiervoor gebruikt worden. Wat mist is enige emotionele investering in deze personages. De performances zijn zeer sterk in dit aparte verhaal, maar de beperkte lengte heeft toch zijn gevolgen voor de algemene beleving. Maar met het magere script dat we hier te zien kregen, zou een langere film gewoon te lang zijn geweest. Maar Host is toch een technisch fascinerende horrorfilm met een simpel verhaal dat toch nog weet te entertainen, en dus uiteindelijk zeker de moeite waard is.
★★★
Host is nu te bekijken via Zed vanuit je Zetel, en Cinema bij je Thuis
