Enola Holmes - Recensie

Het is nu al van 2016 geleden dat met het eerste seizoen van Stranger Things, Millie Bobby Brown tot een ster uitgroeide. Hoewel de Netflix serie nog altijd haar grootste rol blijft, begint ze stilaan andere franchises toe te voegen aan haar CV, zoals met haar rol in de nieuwste Godzilla films. Met haar groeiende populariteit, mist er een project die zij op haar eigen schouders draagt. Hier komt Enola Holmes in beeld. De film van Harry Bradbeer (Fleabag, Killing Eve) en Jack Thorne (Wonder), is gebaseerd op de gelijknamige boeken van Nancy Springer, en vertellen het verhaal van de jongere zus van de gebroeders Holmes. Gesitueerd in de wereld van Conan Doyle, is Enola een eigen creatie van Springer. In deze film, met Millie Bobby Brown als Enola, verdwijnt Enola’s moeder plotseling, waarna ze de hulp van haar broers inschakelt. Zij willen Enola echter niet betrekken in de zoektocht, waardoor Enola beslist om alleen achter haar moeder aan te gaan.

Enola Holmes is op een bepaalde manier een typische Holmes film: mysteries, vermommingen, en een speciale twist aan het hoofdpersonage. Maar toch brengt het iets compleet verschillend dan de Sherlock Holmes verfilmingen die we de laatste twintig jaar te zien kregen. Downey’s Sherlock had bijvoorbeeld die slow-motion elementen, de Cumberbatch reeks had zijn typische Moffat trekjes, en in deze film hebben ze Enola Holmes tegen de camera doen praten. Het is zeker geen onlogische stap, want het geeft die persoonlijke inkijk die je juist krijgt in een boek. Zo lijdt ze de kijker doorheen verschillende vermommingen, speurtochten, valstrikken, en listen. Het verschil met de eerdere verfilmingen is uiteraard ook de focus op Enola, maar ook de manier waarop Doyle’s wereld wordt afgebeeld is duidelijk anders. De Sherlock die we te zien krijgen in deze film, is misschien wel de minst grote klootzak van eender welke Sherlock die we gezien hebben. Een grote oorzaak hiervan is de casting van Henry Cavill in de rol, die zijn natuurlijke charmes ten volste gebruikt. Sam Claflin maakt van Mycroft Holmes dan weer een compleet onuitstaanbaar personage, maar dit is zoals gewoonlijk voor de oudste Holmes.

Anderzijds is het duidelijk een film voor een jonger publiek, in tegenstelling tot de meeste verfilmingen uit de laatste twintig jaar, met een zestienjarig hoofdpersonage. Hoewel de verhalen rond Enola Holmes zeker niet al te veel moeten onderdoen voor de verhalen rond Sherlock Holmes, kan het een opstap zijn naar deze meer volwassen verhalen. Daarbovenop is het vooral een zeer feministische film, met een focus op de ervaringen van vrouwen in de Victoriaanse maatschappij. We zien dat Enola vooral probeert zichzelf te zijn, zoals haar moeder haar geleerd heeft, terwijl iedereen rond haar haar wil doen conformeren tot de restrictieve regels waar vrouwen zich aan moesten houden. Het is het standpunt van een meisje dat voor de eerste keer in aanraking komt met deze wereld, en zich er terecht vragen bij stelt. Anderzijds is er ook de kijk op de activistische vrouwenbeweging via Eudoria Holmes. Via de beelden die Enola te zien krijgt, worden ook enkele clichés over deze beweging besproken. Maar deze clichés worden tegengesproken door een hele reeks krachtige boodschappen van vrouwelijke personages.

Enola Holmes is uiteindelijk een plezante film met een degelijk verhaal als de basis. De sterkte ligt in de focus op Enola, want de opbouw van de film is niet helemaal perfect. Het uitganspunt, de zoektocht naar de moeder, eindigt een beetje op een sisser, en kon beter geïntegreerd worden in het uiteindelijke mysterie dat het verhaal vooruit duwt. Met een groter budget, en een hele sterrencast, stijgt de film boven de gewoonlijke jongerenfilm uit. Millie Bobby Brown weet de film perfect te dragen, en het duo van Henry Cavill en Sam Claflin is misschien wel mijn favoriete Sherlock-Mycroft combo. Het is echter geen perfecte film, met een vrij voorspelbaar en niet hoogstaand verhaal, maar het is wel een perfecte jongerenfilm. Met deze kwaliteiten, en de aanwezige sterrencast, heeft het de mogelijkheid om een degelijke franchise te vormen met stevig sequel potentieel, iets dat ten goede komt van Netflix en Millie Bobby Brown.

★★★1/2

Enola Holmes is nu te zien op Netflix