Dune (1984) - Recensie

Met de nieuwste verfilming van Frank Herbert's bekende boek vlak om de hoek, is het nog eens tijd om terug te kijken naar misschien wel een van de meest bekende adaptaties tot nu toe. In 1984 werd Dune voor een eerste keer verfilmd door de enigmatische regisseur David Lynch, en dat na een bijzonder lange tocht van vele jaren om het verhaal te adapteren. Net als het boek draait de film rond de zoon van een hertog die een volk van woestijnkrijgers leidt tegen de galactische keizer en de aartsrivaal van zijn vader om hun woestijnwereld te bevrijden van de heerschappij van de keizer. De hoofdrol is weggelegd voor acteur Kyle MacLachlan, die later grote bekendheid zou vergaren door zijn hoofdrol in de David Lynch serie Twin Peaks. De rest van de cast zit vol met grote namen die je misschien niet zou hebben verwacht: Brad Dourif, Linda Hunt, Max von Sydow, Patrick Stewart, en zelfs Sting. Dune werd echter niet al te best onthaalt door critici in 1984, al wist de film doorheen de jaren wel een heuse cultstatus te vergaren.

Het boek staat bekend als een zeer gevuld verhaal, vol technologische sci-fi termen die deze wereld moeten opbouwen, en de film is zeker niet anders. Informatie lijkt echter belangrijker dan een vloeiend verhaal te vertellen. In een boek kan je dit doen, maar de film springt hierdoor te veel van de hak op de tak en vergeet interessante personages op te bouwen die op hun beurt het verhaal emotioneel en boeiend maken. Dune gaat dus tegelijkertijd te snel … én te traag. De productie is nochtans groots, met lof voor de visie om deze wereld vanuit het boek tot leven te doen komen. Met de wat jaren tachtig stijl doet het ook wat aan Blade Runner denken. Maar doordat de CG uiteindelijk nog niet goed genoeg is, vallen veel aspecten van de wereld, zoals de energieschilden, toch wat door de mand. Daarnaast was Kyle MacLachlan ook niet per se de beste keuze voor Paul. Dit hoofdpersonage moet toch wat sympathie hebben, maar hier ziet hij er eerder uit als een wrede dictator. Met een bijna letterlijke adaptatie, hoewel de film zeker wat vrijheden neemt, blijven de gebreken van het boek natuurlijk nog altijd bestaan. Paul is nog altijd een white-savior van een samenleving die voornamelijk gebaseerd is op de Arabische wereld. Maar met Denis Villeneuve, en de keuze om het verhaal in twee films te splitsen, heeft deze nieuwste adaptatie van dit jaar een grote kans om het een heel stuk beter te doen.

★★

Dune (1984) is nu te bekijken via Google Play en Apple TV

DUNE PART 1 is vanaf 15 september te bekijken in de bioscoop

Vorige
Vorige

Benedetta (2021) - Recensie

Volgende
Volgende

Warrior (2011) - Recensie