DOTA: Dragon’s Blood (2021) - Recensie
Er is geen enkele grote streamingdienst die op dit moment zoveel inzet op animatie dan Netflix. Enerzijds bevat het platform een hele lading aan originele Japanse of Koreaanse anime die een globaal publiek probeert aan te spreken, maar anderzijds worden er ook veel series gemaakt, wel of niet in een anime stijl, die allereerst bedoelt zijn voor een Amerikaans publiek. In tegenstelling tot andere studio’s die kiezen voor een live-action aanpak, heeft Netflix dit animatiemedium de voorbije jaren gebruikt om videogames tot leven te brengen. Een eerste succesvolle reeks was al Castlevania, en in de toekomst komt er ook nog een Resident Evil reeks naar het platform. Nu is op Netflix echter de reeks DOTA: Dragon’s Blood te zien, een adaptatie van de populaire online multiplayer game DOTA2, een vervolg op Defense of the Ancients (DotA), een door de community gemaakte mod voor Blizzard Entertainment's Warcraft III: Reign of Chaos.
De adaptatie naar een animatiereeks werd in goede banen geleid door showrunner Ashley Miller, bekend als schrijver van films als Thor en X-Men: First Class. De acht afleveringen werden geschreven door Miller samen met schrijvers Ashley Halloran en Mitch Iverson. Schrijvers als Steven Melchin (Star Wars: Rebels), Amy Chu, en Bryan Konietzko (Avatar: The Last Airbender) leverden bijdragen voor verschillende afleveringen. Voor haar vorige videogame-animatiereeksen werkte Netflix samen met Powerhouse Animation, maar Dragon’s Blood ziet voor de eerste keer de samenwerking van de streamingdienst met Studio Mir, de Zuid-Koreaanse animatiestudio achter The Legend of Korra. De acht afleveringen werden zo geregisseerd door Eui Jeong Kim en So Young Park, die in het verleden allebei gewerkt hebben aan de Avatar-franchise. Naast het talent achter de camera, heeft men ook een vrij bekende cast bijeen kunnen brengen. Onder de acteurs die stemmen verzorgen voor de hoofdpersonages vinden we Lara Pulver (Sherlock), Tony Todd (Candyman), Anson Mount (Star Trek: Discovery), en bekende stemacteurs als Troy Baker (The Last of Us), en Dee Bradley Baker (Star Wars: The Clone Wars, SpongeBob SquarePants).
Voor iemand die niet bekend is met de specifieke videogame ken het overweldigend lijken om te starten aan een dergelijke adaptatie. Wat als je niet alles begrijpt? Dragon’s Blood is een goed voorbeeld van een adaptatie die wel gebaseerd is op een bestaande franchise, maar eigenlijk geen voorkennis vraagt om het verhaal te kunnen volgen. In Dragon’s Blood volgt het verhaal een Dragon Knight die na botsingen met een draak en een prinses, verwikkeld geraakt in gebeurtenissen die groter zijn dan hij zich ooit had kunnen voorstellen. Dit eerste seizoen is een duidelijk startpunt tot een veel groter verhaal, bedoelt om de wereld, de verschillende groeperingen en de hoofdpersonages te introduceren. Dit maakt wel dat het allemaal wat veel kan aanvoelen, een stroom aan informatie die soms wat te gedetailleerd kan zijn. Iemand die bekend is met de franchise, is hier natuurlijk sneller mee weg en herkend vele elementen, maar als nieuwkomer zoals ik, heb je nooit het gevoel alsof je iets mist. Het verhaal geeft je alles dat je nodig hebt om jezelf onder te dompelen in een intrigerende, magische wereld.
De animatie van vorige Netflix-projecten was zeker niet slecht, maar Studio Mir brengt het naar een nieuw niveau. Dragon’s Blood is geeft weer die duidelijke mix tussen Aziatische anime en een meer Amerikaanse stijl, met fans van The Legend of Korra die de visuele stijl enigszins zullen herkennen ondanks de vooruitgang in kwaliteit die er toch zeker is. De wereld is zo mooi in beeld gebracht en bij momenten fantastisch gedetailleerd en kleurrijk. In de actiescenes is er een zekere dynamiek en vloeibaarheid aan de hand van camerabewegingen die deze momenten veel intenser maken. Net als voordien blijft Netflix haar animatiereeksen vrij expliciet en grafisch maken. Het gaat hier dan zeker niet om naakt of seks, maar wel over de grote hoeveelheid bloed en geweld die er doorheen de afleveringen gebruikt wordt, met een 16+ rating als gevolg.
Zet je alle Netflix-videogameadaptaties op een rij, dan zie je duidelijk dat men een voorkeur heeft voor fantasy. Dat maakt dat, zelfs met verschillende animatiestudio’s, de reeksen er vaak nogal hetzelfde uitzien. Dragon’s Blood werkt omdat het, net als de andere succesvolle animatiereeksen, goed uitgewerkte verhalen, werelden, en personages combineert met een prachtige visuele stijl. Vol draken, elven, tovenaars, en rare mysterieuze krachten en demonen, is het eerste seizoen van Dragon’s Blood de perfecte instap tot deze magische wereld, met een verhaal dat pas echt gaat losbarsten in een mogelijk tweede seizoen.
★★★1/2
Het eerste seizoen van DOTA: Dragon’s Blood is nu integraal te bekijken via Netflix
