Doctor Strange in the Multiverse of Madness (2022) - Recensie

In het grote MCU-wereld is Doctor Strange, gespeeld door Benedict Cumberbatch, snel een heel belangrijk personage geworden. Kijk naar zijn rol in de chaos van Infinity War en Endgame, én recent nog zijn rol in het verhaal van No Way Home, en je ziet dat hij in andermans films vaak een zeer belangrijk punt van het plot vormt. Maar toch is het uiteindelijk al drie Spider-Man films geleden, sinds 2016, dat de magiër nog zijn eigen film heeft gehad. Met de introductie van het multiversum in projecten als Loki, What If …?, en No Way Home, mag nu ook Doctor Strange gaan spelen in die grote zandbak. Voor de sequel nam de legendarische Spider-Man regisseur Sam Raimi de teugels over van Scott Derrickson, die wel nog aanbleef als executive producer. In Doctor Strange in the Multiverse of Madness spreekt Strange een verboden spreuk uit die de deur opent naar het multiversum, inclusief alternatieve versies van hemzelf, wiens bedreiging voor de mensheid te groot is voor de gecombineerde krachten van Strange, Wong, en Wanda Maximoff.

Marvel films werden nog al eens vaak eentonig en grijs genoemd, zonder een eigen toets van de regisseur. Multiverse of Madness is echter overduidelijk een film geregisseerd door Sam Raimi. Het verhaal bevat veel meer horrorelementen dan je typische Marvel-blockbuster, en als regisseur van films als Evil Dead weet Raimi perfect hoe hij deze in beeld wil brengen. Dit betekent veel handheld, om echt die “madness” tot leven te brengen, en ook redelijk enge monster op momenten. Hier en daar wordt de Marvel-soundtrack ook opzijgeschoven voor wat typische Raimi-rockdeuntjes. Raimi brengt een heel nieuwe kijk, die horror mengt met soms wat atypische humor, in een spektakel dat van alle MCU-films het meeste aanvoelt als een knotsgek stripboek spektakel: een gigantische “roadtrip” met allemaal gekkigheden onderweg, opgevuld met de nodige ladingen actie. Alleen al met deze kwaliteiten is Multiverse of Madness een geslaagde nieuwkomer in het Marvel-universum.

Maar toch is het echt geen hoogvlieger. Eigenlijk vliegt hij zelfs vrij laag. Het probleem is het script. Want met al deze chaos, actie, horror, en gekkigheden, lijkt het alsof ze het belangrijkste uit het oog verloren zijn: de emotionele kern van het verhaal. Ja, er gebeurt veel en Doctor Strange legt een hele weg af, maar emotioneel zien we dat niet. Het lijkt alsof ze het vergeten zijn en snel nog een zin dialoog toegevoegd hebben op het einde. Deze emotionele boog ligt bij andere personages zoals Wanda en het nieuw geïntroduceerde personage America Chavez, die overigens een fantastische toevoeging is, maar ook zij krijgen te weinig tijd omdat het verhaal zo vol zit met dat spektakel. Multiverse of Madness mist diepte. Het verhaal van Wanda zit misschien nog wel het sterkste in elkaar, voortgaande op Wandavision en de zoektocht naar haar kinderen, maar ook hier hadden ze iets genuanceerder kunnen zijn.

Hetgeen dus in de film moet zitten, zit er niet in, maar hetgeen waar iedereen voor komt, de lading aan cameo’s die we gewoon zijn met het multiversum sinds No Way Home, is er ook weer niet. Met de meeste zaken al gespoild in de trailers, waren er eigenlijk nog weinig echte verrassingen. Laat het nu deze momenten van opwinding zijn, die dan weer juist zo schaars zijn. Toch heb ik bakken plezier gehad met dit knotsgek verhaal en de flair die Raimi aan deze film geeft. Het gevoel overviel mij na het zien van Doctor Strange in the Multiverse of Madnesswel dat dit een film is die ik misschien over enkele jaren beter zal kunnen appreciëren. De voorbije jaren zijn we zoveel gaan verwachten van Marvel Studio’s, dat een iets mindere film die nog vrij op zich staat, aanvoelt als een mislukking. De studio zit terug in de opbouwfase, laat ons zeggen fase 1 van deel 2, en dat zit jammer genoeg niet altijd vol met films als No Way Home, Shang-Shi, of Eternals. Laat Doctor Strange maar verschijnen in andermans films, daar komt hij misschien wel het beste tot zijn recht.

★★★

Doctor Strange in the Multiverse of Madness is nu te bekijken in de bioscoop