Crimes of the Future (2022) - Recensie

Hoewel ik hem voornamelijk kan van zijn kleine rol in Star Trek: Discovery, is David Cronenberg natuurlijk ook een zeer bekende regisseur van films zoals The Fly en Crash. Met zijn films is de regisseur vooral bekend om zijn ongemakkelijke body-horror. Maar in 2014 had Cronenberg echter aangekondigd dat Maps to the Stars zijn laatste film zou zijn … tot nu. Crimes of the Future werd geschreven door Cronenberg meer dan 20 jaar geleden, en nu heeft hij het verhaal ook eindelijk verfilmd. Met in de hoofdrollen Viggo Mortensen, Léa Seydoux en Kristen Stewart, vertelt de film het vehaal van een toekomst waarin de mens zich aanpast aan een synthetische omgeving met nieuwe transformaties en mutaties. Met zijn partner Caprice toont de beroemde performance kunstenaar Saul Tenser publiekelijk de metamorfose van zijn organen in avant-garde performances.

Natuurlijk werd deze film opgehyped alsof hij vol zou zitten met gruwelijke body-horror waardoor stromen van mensen de zalen zouden verlaten. Maar laat je zeker niet afschrikken! Ja, er zit body-horror in, maar zonder echte focus op dat horror aspect. Als je niet tegen bloed, het opensnijden van mensen, of wat misvormingen kunt, is het inderdaad wat te veel, maar anderzijds krijg je een diep gravend verhaal over evolutie en acceptatie. Cronenberg laat de kijker nadenken over fundamentele morele vragen over wat een mens is, hoe ver iemand kan gaan in het verlegen van morele grenzen, en uiteindelijk waar wij als mensheid naartoe gaan. Verwacht zeker geen visueel spectaculair meesterwerk, maar wel een zeer gefocuste, intrigerende, en dialoog-gedreven kijk op de toekomst.

En dit is soms ook een nadeel. Een deel van het verhaal werkt bijna als een detective-thriller, met overheidsinstanties en undercoverwerk. Persoonlijk had ik meer verwacht, iets dat waarschijnlijk komt omdat ik niet direct bekend ben met Cronenbergs werk. Het acteerwerk is uiteraard fantastisch, met vooral Léa Seydoux en Kirsten Stewart die de film wat energie geven. Al was ik wel verrast door de opvallend kleine rol van Kirsten Stewart in de film. Uiteindelijk is Crimes of the Future een heel interessante film, en heeft het verhaal en haar morele vraagstukken zeker wel even in mijn hoofd gespeeld. Maar zodra een meer visueel interessante film voorbij kwam, was deze film compleet verdwenen uit mijn hoofd. Crimes of the Future is zeker het bekijken waard, en aan te raden voor iedereen die het aandurft, maar ik zie het echter vrij snel in de vergetelheid duikelen.

★★★

Crimes of the Future is nu te bekijken in de bioscoop

Vorige
Vorige

Flee (2022) - Recensie

Volgende
Volgende

Top Gun: Maverick (2022) - Recensie