Concrete Cowboy (2021) - Recensie

Een voordeel aan de expansie van filmmakers in de filmindustrie die we tegenwoordig zien, is de hoeveelheid aan unieke verhalen die stilaan boven komen drijven. Of het nu komt uit de gemeenschap zelf, of van geïnformeerde buitenstaanders, het brengt veel verhalen die anders nooit het daglicht zouden gezien hebben naar de mainstream. De nieuwste film van distributeur Netflix is een goed voorbeeld. Concrete Cowboy is de debuutfilm van regisseur Dan Walser, die hij schreef samen met Dan Walser. Het verhaal, gebaseerd op een echte plaats in Noord-Philadelphia, volgt een tiener die een wereld van zwarte, urban cowboys ontdekt wanneer hij voor de zomer verhuist naar zijn vervreemde vader in Philadelphia. De hoofdrollen worden vertolkt door Idris Elba (Luther, The Suicide Squad) en Caleb McLaughlin (Stranger Things) als vader Harp en zoon Cole.

Concrete Cowboy is een zeer sterke film die een vrij gebruikelijk plot weet aan te vullen met een goede thematiek en een zeer interessante wereld. Het plot van de rebelse jongere die naar een familielid moet, zich niet thuis voelt, maar dan uiteindelijk toch zijn nieuwe leefwereld begint te appreciëren, is nu niet per se uniek, met zelf een film als Black Beauty die gelijkaardige elementen heeft, maar het heeft wel een krachtig effect als het goed gebruikt is. Het verschil en kracht ligt hier in de leefwereld waarin de film zich afspeelt. Concrete Cowboy brengt mooi de worsteling van een jongere in beeld om een plaats te vinden waar hij zich thuis voelt en aanvaard wordt. Het is een interne tweestrijd tussen de harde wereld van zijn vader en de gewelddadige wereld op straat. Deze laatste is trouwens ook niet zwart wit, met Smush, vertolkt door Jharrel Jerome, die niet de puur slechte drugsdealer die je typisch zou verwachten. Maar het is hier dat hij juist direct aanvaard wordt, in vergelijking met de harde proeven waaraan de cowboys hem onderwerpen. Uiteindelijk focust de film op een personage die op een kruising staat, om een keuze te maken die de rest van zijn leven gaat bepalen.

Een derde hoofdrol wordt zeker vertolkt door Fletcher Street zelf, de echte straat uit Noord-Philadelphia, waar urban cowboys en paarden langs elkaar leven in huizen en stallen. Samen met nog enkele andere straten vormen ze een geheel eigen wereld binnen de zwarte gemeenschap. De geschiedenis van cowboys, die vroeger eigenlijk voornamelijk door gekleurde mensen werd ingenomen, en van deze trotse gemeenschappen, wordt prachtig in beeld gebracht aan de hand van sterke verhalen. Daarentegen zien we ook de manier waarop ze door de stad vervolgt worden, en waardoor hun manier van leven bedreigd wordt. Nochtans is de film gemaakt door een witte regisseur en schrijvers, waardoor er wat twijfel bestaat aan de mogelijkheid om deze unieke wereld binnen de zwarte gemeenschap correct weer te geven. Want één van de interessante elementen is hoe de film het cliché van de afwezige vader in de zwarte gemeenschap aanpakt. Idris Elba heeft zo enkele heel goede momenten waarin dit thema aangehaald wordt, samen met de aanwezigheid van het thema dat een familie geen plaats is maar een gekozen groep. Positief voor de film is dat ze effectief de hulp hebben ingeroepen van de echte bewoners, en dat zelfs enkele van hen prominente rollen vertolken in de film zelf. Concrete Cowboy voelt dus nog wel authentiek aan, maar het is te hopen dat de gemeenschap en de zwarte cast genoeg inbrengt heeft kunnen hebben over hun personages en de wereld die er gerepresenteerd wordt.

Wat Concrete Cowboy uiteindelijk doet werken, is het fantastische acteerwerk. Idris Elba is werkelijk één van de beste acteurs van het moment, en weet zelfs hier elke scene waarin hij te zien is, beter te maken. Caleb McLaughlin weet dan weer stilaan zijn Stranger Things mantel van zich af te schudden met een degelijke performance die de emoties van een zoekende jongere perfect weergeeft. Zijn treurige houding, zelfs in vrolijke momenten toont de interne zoektocht, en het gevoel dat je je zelfs in een gemeenschap die je aanvaard niet thuis voelt. Acteurs als Lorraine Toussaint, Jharrel Jerome, en Method Man vullen deze twee hoofdrollen perfect aan. De cowboys van het echte Fletcher Street zorgen dan weer voor het nodige realisme, maar door ze echt goed uitgewerkte rollen te geven. Uiteindelijk ligt de sterkte van de film in de unieke wereld die de film weet te tonen, en het echte verhaal en worstelingen van deze gemeenschap die er aan vasthangen.

★★★1/2

Concrete Cowboy is nu te bekijken via Netflix