Cadaver - Recensie

In de eerste helft van het jaar kende Netflix al een groot succes met de futuristische horror/thriller The Platform, en nu vele maanden later kan het zijn dat de streamingservice opnieuw een succes te pakken heeft. Met deze nieuwe Noorse productie, ligt de focus nogmaals op een toekomstige, apocalyptische wereld. Cadaver is van de hand van schrijver en regisseur Jarand Herdal, gekend van zijn korte fanfilm Harry Potter and Grindelwald's Demise. Met Cadaver als zijn eerste langspeelfilm, neemt hij een meer sociologisch standpunt in. In de uitgehongerde naloop van een nucleaire ramp, woont een familie van drie een vrijgevig evenement bij in een hotel, totdat het showspel een donkere draai neemt en mensen beginnen te verdwijnen. Onder de cast bevinden zich enkele vrij bekende acteurs zoals Thorbjørn Harr (Vikings) en Gitte Witt (The Sleepwalker).

Cadaver is een vrij entertainende thriller, die misschien niet de diepte heeft dat het denkt te hebben. De opzet van de film is eigenlijk echt nog wel goed, met de bleke, apocalyptische wereld en daartegenover het aanlokkelijke, extravagante toneelstuk en diner waar deze uitgehongerde mensen naartoe gelokt worden. Het is een vrij intrigerend concept, dat wel snel haar impact kan verliezen als het niet goed genoeg is uitgevoerd. En dat laatste is hier eigenlijk een klein beetje het geval. Als kijker weet je dat er iets aan de hand is, een mysterie achter de façade van de pracht en praal, iets waar je constant naar op zoek bent. Deze paranoïde haalt het enge er wat vanaf, aangezien dat je weet dat er iets achter zit. De thriller die overblijft verliest wat van haar kracht zodra het doek rond dit grote mysterie is teruggetrokken, zoals vaak het geval is met dit soort thrillers. De onthulling was vrij teleurstellend, minder schokkend dan ik mij had ingebeeld. Het einde is mooi uitgevoerd, maar uiteindelijk toch wel wat voorspelbaar. Wat de film wel entertainend maakt is toch een zekere vorm van spanning tijdens de zoektocht naar het mysterie, en de actie die hierbij gepaard gaat. Uiteindelijk is het een mooi concept dat is geëindigd in een vrije degelijke, maar niet zo memorabele thriller.

Het verhaal zelf heeft wel nog enige sociologische zaken te vertellen. Het gaat enerzijds over een soort van doorzettingsvermogen, een vuur binnenin de mens, om je geliefden in veiligheid te brengen, en anderzijds over de lengtes waartoe een mens wil gaan om te overleven. Het hoofdpersonage Leonora, gespeeld door Gitte Witt, doorstaat zoveel doorheen de voorstelling, puur om ervoor te zorgen dat haar kind niets overkomt. Tegelijkertijd is zij ook het ethische hart van de film. terwijl iedereen toegeeft aan hetgeen het hotel te bieden heeft, geeft zij niet op. Hiermee probeert de schrijver ons te tonen hoezeer de mens haar eigen vel boven morele waarden zet. Er gebeuren zoveel rare dingen in het hotel tijdens de voorstelling, die zoveel vragen opwerpen, en toch stellen ze deze niet omdat het hen juist een kans geeft om te overleven. De extreme personificatie hiervan is te zien in de leider van dit gezelschap, gespeeld door Thorbjørn Harr. Slechts als ze geconfronteerd worden met de waarheid, komt die realisatie en de morele stem naar boven. Dit thema van zelfpreservatie was ook al de focus in die andere Netflix-thriller The Platform, waar het op een veel betere manier in beeld werd gebracht met een verhaal dat haar spanning behield van begin tot einde.

Wat de film eveneens overeind houdt, zijn de acteerprestaties. Gitte Witt geeft een fantastische, intense performance waarmee ze de spanning en de wanhoop leven in blaast. En daarnaast heb je Thorbjørn Harr die een eveneens intense performance geeft, maar dan op de enge, vastberaden manier. De manier waarop hij het complete gebrek aan moreel kompas weet over te brengen naar het einde, was nog wel interessant om te zien. De soundtrack en de cinematografie leveren dan weer die typische serene en intrigerende sfeer. Met al deze elementen was er zoveel potentieel, maar toch miste er iets dat mij op het puntje van mijn stoel moet doen kruipen. Cadaver is daardoor fantastisch voor een entertainend avondje spanning, maar naar een memorabel, cineastisch spektakel moeten we hier niet zoeken.

★★★

Cadaver is nu te zien op Netflix