Army of the Dead (2021) - Recensie

Ik zou liegen als Ocean’s Eleven, en haar sequels, niet enkele van de beste film-herinneringen uit mijn jeugd zijn. De typische manier waarop het team wordt opgebouwd, het plan dan zien uitgevoerd worden, met dan uiteindelijk de twist op het einde; het is voorspelbaar, maar op het einde van de dag blijven we er toch naar kijken. Neem nu dit idee van de heist-film, gooi er een hoop zombies op, geef het aan de regisseur van bijvoorbeeld 300 of Man of Steel, en je krijgt Army of the Dead. Je zou denken dat de film een sequel is, een vervolg op Dawn of the Dead, de zombiefilm die regisseur Zack Snyder maakte in het begin van zijn carrière. Toch is dit echter niet het geval, hoewel de titels nochtans veel op elkaar gelijken. James Gunn, de schrijver van Snyder’s vorige zombiefilm, paste deze keer omwille van The Suicide Squad, waardoor Snyder het verhaal voor eigen rekening nam. Het uiteindelijke script werd neergepend door Shay Hatten (John Wick: Chapter 3) en Joby Harold (King Arthur: Legend of the Sword). In de cast is de grootste naam misschien wel Guardians of the Galaxy-acteur Dave Bautista, met naast hem onder andere Hiroyuki Sanada, Ella Purnell, Omari Hardwick, en Tig Notaro. In de film waagt een groep huurlingen, na een zombie-uitbraak in Las Vegas, de ultieme gok door de quarantainezone in te trekken om de grootste overval ooit te plegen.

ems.ZW1zLXByZC1hc3NldHMvbW92aWVzLzM1MWY0ZWQ1LTUxNmMtNDQwZi1hM2MyLTRiZTYxOGZjYmU3NC5qcGc=.jpg

Wie echter een complete heist-film, met alle toeters en bellen, verwacht van Army of the Dead, zal uiteindelijk zeer teleurgesteld zijn. De film begint nochtans goed, met een openingsscene en montage om de diepe voorgeschiedenis van het verhaal te plaatsen en een bloederige, entertainende sfeer te zetten. Het is vooral de eerste helft van de film die zich aan de conventies van een heist-film houdt. Dave Bautista’s Scott krijgt de opdracht om Las Vegas binnen te gaan en terug te komen met een hele lading geld, wat betekent dat er een team samengesteld moet worden. Hier krijgen we de typische rekrutering die we van een heist-film gewoon zijn, met elk nieuw teamlid een unieke skill die in de heist van pas zou moeten komen. Voornamelijk is het eerste deel van Army of the Dead dus opbouw voor de rest van de film, zonder al te veel grote actiescenes, zoals we gewoon zijn van het genre. Maar het is hier dat de vergelijkingen ophouden. De rest van de film is een groot, bloederig spektakel dat een frisse draai geeft aan de zombie-actiefilm.

Het grootste advies dat ik kan geven is om je niet te hechten aan deze personages, maar dat ga je uiteindelijk toch doen. De centrale personages zijn nog redelijk goed opgebouwd, met enkele hechte en soms emotionele relaties, maar zelfs met de zijpersonages, die niet per se veel achtergrond krijgen, krijg je na een tijd wel een band. Jammer genoeg is Army of the Dead een slachtveld dat ons als kijker toch nog vaak weet te verrassen. Qua actie zijn het vooral de scenes binnenin het casino, met haar vele smalle gangen, die het gevecht met de zombies spectaculair maakt. Anderzijds is er ook het hele zombieconcept dat Zack Snyder hier heeft uitgewerkt, met zombies die veel bewuster zijn en het vechten ertegen dus een stuk moeilijker maakt, wat potentieel heeft om een veel grotere wereld mee te bouwen. Natuurlijk zie je nog altijd wel heel wat grote verhaalpunten aankomen, voornamelijk met de antagonisten en hoe het verhaal ongeveer gaat eindigen, maar tegelijkertijd weet Snyder een actiefilm te brengen die niet helemaal hol is en dat langs al het bloed en horror toch nog enig plezier uitstraalt.

ems.ZW1zLXByZC1hc3NldHMvbW92aWVzLzk1MzlkMjAyLWUwZDgtNDNkZC05ODQyLTY3ZTQ5NTFiMjk1Yi5qcGc=.jpg

In vergelijking met Snyder’s vorige blockbusters zoals 300, Watchmen, Batman V Superman, en zijn Justice League film, zien we hier een heel andere stijl naar boven komen. Weg is de donkere sfeer zonder enige kleur. In Army of the Dead zien we, ondanks de zombies, een wereld die veel meer levend aanvoelt dan in zijn andere films. Het is natuurlijk gaan groot superheldendrama dat misschien een andere stijl verreist, maar toch deed het deugd om eens weg te zijn uit die depressieve sfeer. Waar wel nog altijd aanwezig is, is de enorme lengte die Snyder meestal aan zijn films geeft. Met twee uur en een half is Army of the Dead een enorm lange film voor het genre, maar met de opbouw en de actie die we toch nog kregen in de tweede helft was het uiteindelijk allemaal de moeite waard. Verveeld heb ik mij alleszins niet. En dat is ondanks de lengte en de lange opbouw, dat uiteindelijk het grootste minpunt is, het belangrijkste. Met de aankondiging van een prequel-film door Matthias Schweighöfer rond zijn personage Ludwig Dieter, en een animereeks van Snyder zelf, lijkt er een toekomst voor de franchise verzekert, alsook Snyder’s toekomst bij Netflix, dat hem tenminste veel beter behandelt dan Warner Bros..

★★★1/2

Army of the Dead is nu te bekijken via Netflix

Vorige
Vorige

Archive (2020) - Recensie

Volgende
Volgende

Willow (1988) - Recensie