Throwback - Eyes Wide Shut (1999)

Webp.net-resizeimage.jpg

Voor de Throwback van deze week gaan we een heel andere kant op. Met Eyes Wide Shut bekijken we Stanley Kubrick's laatste film, met inde hoofdrollen Tom Cruise en Nicole Kidman. Met een recordproductie van meer dan vierhonderd dagen, was het een typische Kubrick productie, en wist dus al een hele reputatie op te bouwen voor release. Hoewel de film dus zelf redelijk wat interesse met zich meebracht, kwam de hype vooral van het feit dat Kubrick stierf nog voor de film in de zalen kwam. Het verhaal zelf was geschreven door Kubrick zelf, samen met Frederic Raphael, en was geïnspireerd op Traumnovelle door Arthur Schnitzler. In Eyes Wide Shut begint een dokter uit New York aan een schrijnende, nachtelijke odyssee van seksuele en morele ontdekking nadat zijn vrouw hem een pijnlijk geheim onthult.

Eyes Wide Shut verdeelde indertijd het publiek al, en mij weet het ook niet helemaal te overtuigen. Op die manier is het een typische Stanley Kubrick film: met een controversieel verhaal doet de film je nadenken, maar tegelijkertijd voel je je nooit op je gemak. Een aangename kijkervaring is het zeker niet. De sterkte van de film is dat het vele interpretaties kan hebben. Iedereen ziet er wel iets anders is. Voor mij is dit eigenlijk een vrij simpele film: Jaloezie binnen een relatie en de verwerking hiervan staan centraal. Het is deze jaloezie die Cruises's Bill Harford uiteindelijk in een wereld doet belanden, waar hij compleet niet op voorbereid is, of in thuishoort De escalerende gebeurtenissen werken hier bijna meer als koortsachtige droom die Harford door zijn emoties voert. Extreme wraakacties moet je wel niet verwachten, want het doel is om ze als koppel uiteindelijk wel dichter bij elkaar te brengen. Het is dus een verhaal over verwerking van jaloezie, en de manier waarop een koppel daar wel of niet goed mee om gaat. De uitvoering is echter niet altijd even perfect, aangezien dat er bij mij meer verwarring dan klaarheid achterbleef.

Wat je van deze film zeker niet mag verwachten is veel actie, en eigenlijk ook niet veel spanning. Je weet eigenlijk wel dat alles goed komt en dat de hoofdpersonages nooit in enig gevaar zijn. Zelfs de emoties laaien nooit hard op, waardoor je nooit echt veel voelt. Op die manier is het een zeer tamme film. Waar de film zeker niet tam is, is in het aantal naakt en seks dat het toont. We weten dat Kubrick zeker niet vies is van wat naakt in zijn films, maar Eyes Wide Shut brengt het tot een ander niveau. Het heeft natuurlijk wel zijn functie om als verleiding voor Harford te dienen, maar het maakt het wel een vrij ongemakkelijke film. Dat is uiteindelijk ook het gevoel waarmee je achterblijft, en dat je samen met Harford ervaart doorheen de film. Het gaat dan niet over de jaloezie, maar over de bizzarre situaties waar hij in belandt. De structuur die Kubrick aan zijn film geeft, is dan weer wel glashelder. Het werkt als een doelwit, met gebeurtenissen die in lagen doorheen de eerste helft worden overlopen, en dan weer in lagen terugkomen in de tweede helft.

Het blijft natuurlijk nog altijd een Stanley Kubrick film. De productie is fantastisch, met een prachtig oog voor detail, en de cinematografie is even boeiend. Cruise en Kidman geven degelijke acteerprestaties als een getrouwd koppel, wat niet verbaasd aangezien ze effectief getrouwd waren op dat moment. Dit soort film zijn we nu niet meer gewoon van Cruise, dus het voelt wat raar. De insteek is zeker interessant, en had zelfs interessanter kunnen zijn met een divers team, in plaats van de gewoonlijke oude, witte mannen. Hoewel de set zeker niet slecht was, met Kidman die het zelfs vermeldde als een van haar beste ervaringen op een set, mis ik toch een vrouwelijke insteek in het script. Toch maakt dit Eyes Wide Shut er zeker niet minder interessant en bizar op. Zeker een film die je toch eens moet gezien hebben, maar je bent best gewaarschuwd.

Eyes Wide Shut is te zien op Itunes, Google Play, Youtube en de Microsoft Store

Vorige
Vorige

Throwback - Catwoman (2004)

Volgende
Volgende

Snowpiercer (S1) - Recensie