The Old Guard - Recensie

Wie houdt er nu niet van een goede actie-franchise? Dat moeten ze in Hollywood vaak denken, want de laatste decennia zijn er heel wat goede, en minder goede, actiefilms in de zalen gekomen. Met de meeste van deze films gemeen hebben, is dat de hoofdrol meestal gespeeld werd door een man. Het aantal vrouwelijke actiesterren die hun eigen film leiden, zijn op één hand te tellen. Misschien wel het meest succesvol de laatste jaren is Charlize Theron. Hoewel ze nog geen eigen franchise te pakken heeft, heeft ze al verschillende bad-ass hoofdrollen op haar naam staan. De nieuwste in deze rij is The Old Guard, een actie-fantasy film van Netflix en Skydance gebaseerd op een stripboekenreeks van Greg Rucka en Leandro Fernandez. Het verhaal handelt rond een groep van onsterfelijke huurlingen die plotseling ontmaskerd worden en moeten vechten om hun identiteit een geheim te houden, juist op het moment dat een nieuw lid wordt ontdekt. Het screenplay voor de film werd geschreven door Rucka Zelf en de regie lag in handen van Gina Prince-Bythewood .

MV5BMTQyZDlkZTYtOGNkNi00ODhiLTg0ZjYtMDRmYzFlN2IwZWYzXkEyXkFqcGdeQXVyMTkxNjUyNQ@@._V1_SY1000_SX1500_AL_.jpg

The Old Guard is een fantastische en entertainende actiefilm. Het is vooral een heel interessant concept, onsterfelijkheid en de manier waarop dat een effect heeft op je mentale toestand. Het is overigens niet de eerste keer dat Theron de rol van een onsterfelijk persoon speelt. In Hancock speelde ze een onsterfelijk wezen met superkrachten, maar The Old Guard gaat nooit zo ver. Het verhaal start wat moeilijk en de eerste introductie van het team is wat stroef, maar zodra het verhaal op gang komt, zie je de natuurlijke chemie tussen deze acteurs. De grootte van de groep is ook een heel positief punt. Films als de Fast & Furious hebben doorheen de tijd zo'n groot team bijeengeraapt dat het moeilijk wordt om echt een persoonlijk verhaal binnen de groep te vertellen. Met vier leden, en later vijf, heb je als kijker de kans om met elk personage een band te vormen, en zij binnen de film ook met elkaar. Hierdoor werkt de film gewoon.

In een film met speciale personen is er altijd de neiging om het speciale uit te leggen, met wetenschap of met religie. Dit heeft niet altijd het gewenste effect, kijk maar naar Star Wars, dus soms is het beter om het gewoon een mysterie te laten zijn. The Old Guard trapt bijna in de val om te veel te willen uitleggen. De slechterik is een CEO die met zijn bedrijf het eeuwige leven wil verkopen, en hierdoor het geheim achter hun onsterfelijkheid wil achterhalen. Gelukkig doen ze dit uiteindelijk niet, en weten we als kijker nooit hoe ze zijn wie ze zijn. Dat is uiteindelijk oké, want er bestaat een grote kans dat teleurgesteld zullen zijn door de uitleg. Dat is uiteindelijk ook niet belangrijk aan dit verhaal. Het gaat over deze groep mensen die zoveel hebben meegemaakt samen en de band die ze hebben.

MV5BOTExMjVjYjYtMmE4Ny00Y2I2LWIxNGEtMWM4MWVlZWViNzhiXkEyXkFqcGdeQXVyMTkxNjUyNQ@@._V1_SY1000_SX1500_AL_.jpg

De cast is verrassend divers. De onsterfelijke hoofdpersonages zijn niet allemaal simpelweg Amerikaans, maar komen een beetje van overal in de wereld, met een cast die deze origines ook grotendeels respecteert. Onze eigen Matthias Schoenaerts speelt zelfs een Frans/Belgisch personage in deze film. Hoewel de film uitpakt met twee vrouwelijke hoofdrollen, is het percentage vrouwelijke rollen wel vrij laag. Toch is dit iets dat ik in een eventuele sequel zie veranderen. Ook qua seksualiteit doet de film redelijk goed. Nicky en Joe, gespeeld door respectievelijk Luca Marinelli en Marwan Kenzari, is mijn favoriete duo uit deze hele film, en hun relatie, vooral met de hele onsterfelijkheid, is echt zo mooi. Ook met Charlize Theron's Andy heeft de film een mogelijk lesbisch personage. De gelaagdheid van de personages is wat deze actiefilm uiteindelijk doet slagen. Actie is plezant, maar als je als kijker geen band hebt, dan heeft al die actie geen impact.

Uiteindelijk is er natuurlijk ook nog de actie zelf. De vechtscènes zijn goed in beeld gebracht zonder al te veel cuts, waardoor de actie goed te volgen is. De choreografie is fantastisch, maar het coole is, is dat ze niet alleen geweren en bommen gebruiken, maar ook zwaarden bijlen. Dit maakt de choreografie divers, en niet de zoveelste schietkraam. Toch moet je van The Old Guard geen cinematografisch meesterwerk, of baanbrekend verhaal verwachten. Wel is het een van de beter actiefilms die ik het voorbije jaar gezien heb. Charlize Theron toont nogmaals dat ze DE vrouwelijke actie-ster is. Als fan van Atomic Blonde zit ik ook al enkele jaren op die sequel te wachten. Het is dan ook plezant dat The Old Guard gigantisch veel sequel potentieel heeft, terwijl het nog altijd een zeer alleenstaande verhaal is. De kleine teaser op het einde toont dat dit duidelijk het plan is. Ik kan alleszins niet wachten.

★★★★

The Old Guard is nu te zien op Netflix

Vorige
Vorige

Snowpiercer (S1) - Recensie

Volgende
Volgende

Throwback - TRON (1982)