Throwback - TRON (1982)
Met de aankondiging enkele dagen geleden van Disney dat ze aan een derde TRON film aan het werken zijn, komt het goed uit dat we deze week naar de originele TRON film uit 1982 gaan kijken. De meeste mensen van mijn leeftijd kennen waarschijnlijk enkel de fantastische 2010 sequel TRON Legacy, en niet de originele film. De sci-fi klassieker van schrijver en regisseur Steven Lisberger is eigenlijk vooral gekend als een technologisch hoogstandje voor die tijd. Het verhaal van de film gaat over een hacker die ontvoerd wordt naar een digitale wereld en gedwongen wordt om (Jeff Bridges) te vechten in gladiatorenspellen. Zijn enige kans om te ontsnappen is met de hulp van een heroïsch beveiligingsprogramma (Bruce Boxleitner).
Zoals al vermeld in de inleiding, is TRON voornamelijk een technologisch hoogstandje met een degelijk verhaal. De film is de eerste keer dat live-action gecombineerd werd met geanimeerde achtergronden. Alle scenes in de digitale wereld zijn gefilmd met echte acteurs waarna er een getekende of computer gegenereerde achtergrond op geplaatst is. Daarnaast bevat de film ook vele scenes die compleet met de computer gemaakt werden. Tegenwoordig is dit een alledaagse praktijk in de filmwereld. Elke film gebruikt tegenwoordig wel green- of bluescreen, en soms zelfs compleet digitale scenes. Fantastisch is het in TRON natuurlijk niet. De digitale is heel minimalistisch en simpel, en je ziet duidelijk de lijnen rond de personages, maar toch heeft het zijn charme. Meer als in huidige films plaatst de film je in een andere wereld, en het bizarre uitzicht helpt hier mee.
Het plezante aan de film is ook dat alle hoofdpersonages een personage in de echte wereld spelen en in de digitale wereld, wat zorgt voor mooie parallellen. De slechterik Ed Dillinger speelt ook de slechterik Sark, maar de ietwat terughoudende Alan speelt dan weer de heroïsche Tron. Het verhaal van de film is uiteindelijk heel simpel, en had misschien niet zo goed geweest zonder de aanwezigheid van Jeff Bridges. Hij brengt een zeker charisma naar een film die anders heel saai en technisch zou zijn geweest. Hoewel Tron de titel is van de film, draait de film eigenlijk meer rond Flynn, het personage van Jeff Bridges. Je hebt wel een kleine liefdesdriehoek tussen Tron, Flynn en Yori, maar uiteindelijk zorgt ook dit voor niet veel animo. Toch vond ik het verhaal goed uitgebalanceerd: het loopt vlot en duidelijk. De film zelf mag dan geen kaskraker geweest zijn in 1982, maar de bijhorende videogame was dat uiteindelijk wel, en verdiende zelfs meer dan de film.
Wat TRON vooral doet is een fantastische wereld creëren die vlak onder onze neus zou liggen. Het is een idee dat je verbeelding doet werken. In de jaren tachtig, toen computertechnologie nog maar in zijn kinderschoenen stond, was dit natuurlijk intrigerend. Met de opkomst van een nieuwe technologie beginnen mensen te dromen, en deze film speelt daar op in. Ik kan mij inbeelden dat het een vreemde film moet geweest zijn. De stukken in de echte wereld zijn goed gefilmd en zien er uit als elke grote Hollywoodfilm, maar de digitale wereld moet toen echt speciaal geweest zijn. Nu is dat effect een beetje weg. We zijn veel gewoon geworden. Toch is TRON nog altijd een van de origineelste ideeën ooit, en nog altijd een fantastische kijkervaring. Ik kan niet wachten om meer van deze wereld te zien.
TRON is nu te zien op Itunes, Google Play, Youtube en de Microsoft Store