Throwback - Last Action Hero

Webp.net-resizeimage-1.jpg

Na Ferris Bueller's Day Off, gaan we deze week verder op de wat komische toon, deze keer met wat meer actie. Enkele weken terug hebben we het ook al gehad over een van de eerste grote films van Arnold Schwarzenegger, Conan The Barbarian. Met Last Action Hero zijn we elf jaar verder in de carrière van de Oostenrijker, op een moment dat hij met films als The Terminator en Predator een van de beroemdste actiehelden ooit is. de film werd geregisseerd door John Tiernan die eveneens achter de camera stond bij Schwarzenegger's Predator, maar ook bij een film als Die Hard. Het verhaal kwam van schrijvers Zak Penn (The Avengers, Ready Player One) en Adam Leff, maar het script zelf was geschreven door Shane Black (Lethal Weapon, Iron Man 3) en David Arnott. Last Action Hero volgt een jonge film fan (Austin O'Brien) die, met behulp van een magisch ticket, terecht komt in de fictieve wereld van zijn favoriete actieheld, Jack Slater (Arnold Schwarzenegger).

Last Action Hero is een plezante film vol hart, met nog altijd genoeg actie om zelfs de grootste fans van het genre te overtuigen. De balans tussen de humor en de actie is één van de sterkste punten van deze film. De film werkt als parodie op actiefilms in het algemeen, met clichés als de onmogelijke stunts, schaars geklede vrouwen, geweren die nooit moeten herladen worden, enzovoort. Het is heel plezant om een dergelijke parodie te zien op een moment in de jaren negentig dat dat type actiefilm op zijn hoogtepunt is. Anderzijds is het ook een parodie van Schwarzenegger, en geeft het hem de opportuniteit om eens met zichzelf te lachen. Het siert hem dat hij dat wil doen. Natuurlijk is er dan ook genoeg actie die zelfs met de humoristische kant van de film, heel goed en spannend is. Het probleem van de film is voornamelijk dat het wat schokkend werkt. Je kunt enkele blokken in de film film vinden, waarbij het einde telkens een breuk in de film maakt. Hierdoor lijkt de film langer dan dat hij is, het voelt niet aan als een vloeiend geheel.

In vergelijking met Conan, was Schwarzenegger hier duidelijk het beste aspect van de film. In die elf jaar is hij gewoon een betere acteur geworden. Zijn emoties komen veel beter over in zijn acteren, hij is geen houterige bodybuilder meer, en hoewel hij nooit de beste orator gaat zijn, is hij vlot in zijn dialogen. Hoewel hij een ruige agent speelt in een gestoorde filmwereld speelt hij eigenlijk nog een heel zacht persoon, wat hem enkel nog maar sympathieker maakt. Gecombineerd met de zelfreflectie en de uitstraling die hij nog altijd heeft, is dit voor mij een van zijn betere films. We mogen vooral Schwarzenegger's komisch talent niet onderschatten. Hij heeft goede komische timing, en hoewel hij bekend is omwille van zijn ruigere actierollen, behoren zijn komische films tot enkele van zijn beste acteerprestaties. Deze evolutie is fantastisch om te zien, van rollen waar enkel zijn fysiek centraal staat, naar rollen waar zijn acteren echt wordt uitgespeeld.

Naast de nogal schokkerige structuur van de film, is de performance van Austin O'Brien als Danny een van de aspecten die de film minder goed maken dan het zou kunnen zijn. Hij overacteert in vele scenes, waarmee ik bedoel dat hij te veel moeite doet om "te acteren" en het helemaal niet natuurlijk overkomt. Als hoofdpersonage lukt het echt niet om de film in handen te nemen en de kijker te overtuigen, in vergelijking met andere jonge acteurs zoals Macaulay Culkin in Home Alone. Schwarzenegger steelt alle scenes waardoor Danny soms wat uit beeld verdwijnt. Het zet toch wel een domper op de anderzijds plezante actiefilm. De slechterik was daarentegen wel prachtig gecast in de vorm van Charles Dance, voornamelijk bekend van zijn latere rol als Tywin Lannister in Game of Thrones. Dance is altijd een fantastische slechterik met zijn droge stem en zijn intense postuur. Op vlak van acteurs zijn er ook enkele plezante cameo's die mij wel deden lachen zoals Tina Turner, Jim Belushi, Damon Wayans, enzovoort, maar vooral ook de fantastische Ian McKellen.

Last Action Hero voelt, ondanks de parodie op de actiefilm, nog altijd aan als een volwaardige film met een sterk verhaal en goed uitgevoerde actie, anders dan bij de vele verschrikkelijke parodiefilms die Hollywood in het begin van de eenentwintigste eeuw zou uitbrengen. Tegelijkertijd is dit ook een film die mij een andere kant van Arnold Schwarzenegger toont, minder serieus en compleet thuis in deze humoristische wereld. Als iemand die hem tot nu toe enkel in zijn bekende actie-franchises heeft gezien, geeft dit mij een heel ander beeld van Schwarzenegger de acteur. De film werkt ook nog altijd zeer goed. De clichés waarmee het verhaal werkt zijn zaken die we zelf al zo vaak hebben opgemerkt, en waar we nu eens mee kunnen lachen. Het heeft natuurlijk zijn mindere punten in de structuur, de lengte en sommige acteerprestaties, maar toch kwam ik met een voldaan gevoel van deze film. Last Action Hero is entertainend, grappig, spannend en perfect voor het hele gezin, meer moet dat niet zijn.

Nu te zien op Itunes en de Microsoft Store

Vorige
Vorige

Throwback - The Thing (1982)

Volgende
Volgende

Throwback - Ferris Bueller's Day Off (1986)