Throwback - Ferris Bueller's Day Off (1986)

Webp.net-resizeimage-5.jpg

Na enkele weken met iets zwaardere film, gaan we deze week op zoek naar iets lichters. vierendertig jaar geleden kwam op deze dag de film Ferris Bueller's Day Off uit , een symbool voor een hele generatie jongeren. Regisseur en schrijver was de legendarische John Hughes die voordien al de even bekende films Sixteen Candles en The Breakfast Club had ingeblikt. Net als deze films focust Ferris Bueller's Day Off op de romantische en allesbepalende "Highschool" ervaring. In deze film is wijsneus Ferris Bueller vastberaden om een dag vrijaf te nemen van school, wat de directeur er ook over mag denken, Toch loopt niet alles zoals hij het had gepland.

Ferris Bueller's Day Off was een direct succes en is doorheen de jaren uitgegroeid tot een werkelijk iconische film, en het is geen verrassing dat dit nog altijd het geval is. Ondanks de trieste sfeer die hangt rond het voor hun eindigen van hun middelbare school wereld, barst het verhaal toch nog van de positiviteit. het is vooral een zeer goed opgebouwde film: van het plan om de school te misleiden, over de avonturen in grootstad New York, tot de race om op tijd thuis te geraken. Het is een iconische formule geworden die je nu nog altijd terugvind in "Highschool" geïnspireerde films. Het deed me echter het meeste denken aan een bekend hedendaags programma van een wat ander genre, Phineas en Ferb. De twee jongens en het vriendinnetje die iets doen achter de rug van hun ouders, met de zus die hen probeert te ontmaskeren? Het is een verhaal dat ons bekent in de oren klinkt. Toch kon ik niet helemaal enthousiast worden bij het zien van deze film. Ferris Bueller's Day Off vertoond na al die jaren toch enkele scheurtjes.

Hoewel het zeker enkele universele thema's van vrijheid, plezier en verantwoordelijkheid bevat, vooral voor jongeren, komt haar leeftijd toch wat naar boven. Het is vooral de mentaliteit achter de film, een mentaliteit die zelfs nu nog veel te zien is, die mij stoort. Volgens dit verhaal en vele anderen, zou het leven gedaan zijn zodra je achttien wordt en je de middelbare school achter je laat. Hoewel het een gevoel is dat ik ook heb gehad, besef ik nu dat dit compleet belachelijk is en ons enkel laat nog meer in her verleden doet leven. Het voelt aan als iets utopisch, ver van de realiteit, een geprivilegieerde visie van een onbezonnen jeugd. Deze gedachte wordt enkel nog maar versterkt door de personages. Hoewel iedereen in de film houdt van Ferris Bueller, was dat bij mij niet het geval. Het is een verwende wijsneus die alles gedaan krijgt, zonder dat er enige consequenties zijn want hij geeft toch nooit zijn fouten toe. Zelfs als hij dit wel doet, voelt het aan als manipulatie. In het vooropstellen van dit soort persoon als protagonist, vertoon de film nogmaals haar leeftijd.

Tijdens de film heb ik nog het meeste te doen te doen gehad met Cameron. Als beste vriend van Ferris wordt hij overal in meegesleurd, maar ook altijd met gevolgen voor hem zoals het feit dat Ferris de peperdure auto van zijn vader wil gebruiken. Als er dan iets misloopt wil Ferris zijn schuld niet toegeven, maar Cameron zit wel in de problemen. Hoewel hij hierdoor wel gedwongen wordt om zijn problemen onder ogen te zien, bied Ferris nooit zijn excuses aan voor hetgeen hij veroorzaakt. Deze wat ongezonde vriendschap tussen de twee, is waar de film op focust. Er zijn echter een deel feiten van het verhaal die nooit verteld worden in de film zelfs. Zo zou Ferris door een slechte ervaring met een vriend die hij niet kon helpen, deze keer niet dezelfde fout willen maken bij Cameron. Door hem een plezante dag te geven en te helpen met de problemen met zijn ouders, wil hij deze keer niet falen. Hoewel het een iets genuanceerder beeld geeft van Ferris en zijn vriendschap, is dit jammer genoeg niet wat we in de film te zien krijgen.

Mijn gevoelens over Ferris Bueller's Day Off zijn zeer verdeeld. Aan de ene kant zie ik de pracht van de film, het gevoel van vrijheid om te kunnen doen wat je wil, het gevoel van een zorgeloze jeugd. Anderzijds zie ik ook de verouderde boodschap die het verhaal met zich meedraagt, en heb ik mijn bedenkingen bij Ferris Bueller als persoon. Het heeft lang niet meer dezelfde impact als in de tijd dat de film uitkwam, maar ik kan niet ontkennen dat het nog altijd een goed gemaakte film is met vooral fantastische muziekkeuzes. Hoewel het een popculture icoon is en een symbool voor de onbezonnen jeugd, zal het bij mij niet dezelfde impact hebben. Daarvoor staat mijn leefwereld te ver af van die van Ferris Bueller.

Nu te zien op Netflix, Itunes, Google Play en de Microsoft Store

Vorige
Vorige

Throwback - Last Action Hero

Volgende
Volgende

Throwback - Poltergeist (1982)