Throwback - Mission Impossible (1996)
Er gaat tegenwoordig geen jaar voorbij waarin we Tom Cruise geen levensgevaarlijke stunts zien uitvoeren in een van zijn nieuwe actiefilms. Dit was echter niet altijd zo. In het begin van zijn carriere, met films als Top Gun of Rain Man, was het vooral zijn charme die van hem een van de grootste namen in Hollywood maakte. Dit veranderde echter in 1996 met Mission Impossible, de eerste film, waar hij zelf als producent aan was verbonden, dat hem de stempel van actie-ster gaf. Deze reboot van de gelijknamige tv-serie uit de jaren zestig en tachtig werd geregisseerd door Brian De Palma (Scarface, Carrie), en geschreven door David Koepp (Jurassic Park, Spider-Man), Steven Zaillian (Schindler's List, The Irishman) en Robert Towne (Chinatown). Mission Impossible volgt een Amerikaanse geheim agent, valselijk beschuldigd van ontrouw, die die echte spion moet ontmaskeren zonder de hulp van zijn organisatie.
Hoewel Mission Impossible uiteraard iconisch is, en bijna eigenhandig een nieuw filmgenre lanceerde, is het zeker geen perfecte film. De oude tv-serie was, in de woorden van haar ster Martin Landau, een "mind-game", terwijl deze nieuwe interpretatie vooral focust op actie. Toch is het haar roots niet helemaal vergeten. De film probeert nog altijd een spannend verhaal vol intriges te brengen, maar het eindresultaat is minder goed gelukt dan ze zelf gedacht hadden. Het verhaal is vaak moeilijk te volgen, met vele spelers en de vaak complexe relaties. Dit resulteert in een film waarbij je op momenten niet weet wat er nu specifiek gaande is, of wat de situatie is. Als op het einde alle kaarten op tafel gelegd worden, realiseer je je opeens hoe het allemaal verliep. Toch is het nog altijd een van de plezantste elementen uit de franchise, die hier misschien niet optimaal is uitgevoerd. Dit is vooral merkbaar omdat een ander aspect van de film alles overschaduwd: de actiescènes.
Toch zijn deze scènes niet zoals ze in elke andere actiefilm, of zelfs latere Mission Impossible sequels, te vinden zijn. De film bevat nadrukkelijk geen geweergevechten, en doorheen haar uur en vijftig minuten lengte vliegen er maar enkele kogels, waarvan geen enkele door Cruise. Het zijn vooral de bijna onmogelijk stunts van Cruise zelf die Mission Impossible, en alle films uit de rest van de franchise, zo goed maken als ze zijn. Of het nu gaat om ondersteboven van een touw de Amerikaanse overheid te beroven, of bijna omvergeblazen worden op het dag van de TGV, het zijn deze scènes die ik mij zal herinneren. Het is dus niet per se het script met de intriges en spionnen, of de geweldige productie, maar wel deze spannende fragmenten. Dit heeft Tom Cruise tot de succesvolle acteur gemaakt die we nu kennen. Het is vooral ook te danken aan de manier waarop De Palma en zijn editor Paul Hirsch het allemaal in beeld hebben gebracht. Door lange shots te gebruiken, in plaats van de korte, flitsende beelden die je vaak in actiefilms ziet, komt de intensiteit van deze momenten veel meer naar boven.
Mission Impossible is voor mij het perfecte voorbeeld van een Amerikaanse James Bond. Beide franchises bevatten de bijna onmogelijke stunts met een complete lak aan de regels van de fysica, die deze verhalen zo goed maken. Een ander aspect is natuurlijk het gebruik van gadgets Deze eerste Mission Impossible bevat de typische, futuristische spionnengadgets die zo bekent zijn uit de Bond-films uit dezelfde periode: exploderende kauwgom, geavanceerde beveiligingssystemen, en de maskers die je al helemaal niet op een andere persoon doen lijken. Duidelijk beperkt door de technologie van de tijd, vooral als het iets heeft te doen met computers en hacking, is het toch plezant om te zien allemaal konden bedenken. Net als Bond is ook hier de soundtrack geëvolueerd tot iets iconisch dat iedereen wel kent, zelfs al hebben ze de films nooit gezien. De themamuziek en de typische intro van de film, is trouwens een van de enige elementen die zijn overgenomen van de tv-serie. Componist Danny Elfman schreef uiteindelijk een degelijke soundtrack, maar toch blijft dit klein stukje muziek de show stelen.
In relatie tot de bredere Mission Impossible franchise staat de film uit 1996 hoofdzakelijk op zich. Behalve Tom Cruise's Ethan Hunt en Ving Rhames' Luther, maken geen personages de overstap naar de sequels. Voor mij waren dit ook twee van de weinige acteurs die mij het meeste konden overtuigen, naast Vanessa Redgrave als Max. De andere acteurs wisten gewoon niet dezelfde indruk na te laten. Het heeft voor mij ook lang geduurd vooraleer ik de waarde zag in de Mission Impossible franchise, maar nu beschouw ik het als een van de beste in Hollywood. De intriges van de spionnenwereld en de levensgevaarlijke stunts waar we allemaal van zijn beginnen houden, hebben allemaal hun oorsprong in deze film. Ondanks zijn rare streken, denk maar aan Scientology, is Tom Cruise ook nog altijd een fantastische acteur en stuntman. Het enige dat deze film tegenhoud is het soms ingewikkelde en zware verhaal, dat het tempo van de film onderuit haalt. Toch is het altijd plezant om te zien waar het allemaal begon, ook al is de film zeker niet perfect.
Nu te zien op Youtube, Amazon Prime, Google Play of Itunes