All Day And A Night - Recensie
Als studio en distributeur heeft Netflix een reputatie om beginnende of minder bekende filmmakers een kans te geven. Hoewel het al enkele keren minder goed verlopen is, kijk maar naar Mark of the Devil, begint de streamingdienst stilaan een goede bibliotheek op te bouwen van inclusieve en diverse verhalen van minder bekende, diverse filmmakers. Een volgende naam die de sprong maakt, is Joe Robert Cole, co-schrijver van Black Panther, in zijn eerste film als regisseur/schrijver sinds 2011. All Day And A Night volgt een jonge man, in de gevangenis voor moord, die probeert vrede te nemen met de gevolgen en terugkijkt op de omstandigheden die hem tot dat moment gebracht hebben.
All Day And A Night is een fantastisch stukje cinema, en tegelijkertijd een belangrijk verhaal om te vertellen. Doorheen de film krijgen we drie tijdslijnen te zien: zijn verblijf in de gevangenis tijdens de eerste weken of maanden, de weken voor de moord die hem in de gevangenis deden belanden, en chronologische flashbacks naar zijn jeugd. Samen vormt dit een heel gemakkelijk te volgen verhaal over de vicieuze cirkel van vele generaties die door de maatschappij zijn vergeten. Hoewel het voornamelijk draait rond een criminele wereld, heeft het een heel introspectief karakter. Het probeert geen harde actiefilm te zijn maar wel een soms rustige kijk op een persoon zijn leven. Dit lukt niet altijd even goed. Soms vergeet je dat deze film geen harde crimi-film is. Op deze momenten valt het verhaal wat terug in clichés, wat de reputatie van de Afro-Amerikaanse gemeenschap niet ten goede komt. Toch weet het pad terug te vinden naar een veel diepere betekenis dan enkel deze clichés.
Verhalen over criminele Afro-Amerikaanse gemeenschappen zijn al veel geschreven, maar het is altijd belangrijk als het van een zwarte schrijver komt en niet van witte, oude producers. All Day And A Night vertelt het verhaal van jongeren die eigenlijk hun buurt willen verlaten en op zoek gaan naar een beter leven, maar op een bepaalde manier altijd hun weg terugvinden. Het is in deze vicieuze cirkel dat het hoofdpersonage Jahkor, gespeeld door Ashton Sanders, zich bevindt. Het is overleven in een wereld die op bijna alle vlakken tegen je gekeerd is of geen rekening met je houdt. Dit zorgt ervoor dat velen gewoon terug op hetzelfde pad als hun vaders belanden. Hoewel het weer een vrij cliché beeld van de Afro-Amerikaanse gemeenschap is, probeert het toch een veel dieper verhaal over systematisch racisme en de moeilijke omstandigheden waar veel van deze jongeren mee geconfronteerd worden. Het is zeker geen uniek verhaal in de filmgeschiedenis maar het is wel zeer goed gedaan.
Wat deze film ook zo goed maakt, zijn de hoofdpersonages. Ashton Sanders en Jeffrey Wright als respectievelijk zoon en vader, vormen het emotionele hart van de film, en dit weten ze goed te dragen. Hoewel de andere personages ook wel interessant zijn mogen we zeker niet vergeten dat hier ook nog stereotypen tussen zitten. Het is een beeld van de Afro-Amerikaanse gemeenschap die vrij stereotype is, zeker nu er veel meer positieve verhalen verteld worden in de massamedia. Toch zijn er nog altijd plaatsen waar een wereld zoals dit heerst, en ook die verhalen moeten nog verteld worden. De film verraste mij vooral met een heel prachtige cinematografie en soundtrack. Deze twee elementen werkten goed samen om enkele mooie beelden te schieten, maar vooral om de introspectieve sfeer mooi in beelden om te zetten. Het is zeker een verdeelde film die niet los staat van de vele stereotypes, maar het is wel een van de betere versies van dit verhaal. All Day And A Night is een groet aanrader, mits de nodige kennis over de realiteit.
★★★★
All Day and A Night is nu te zien op Netflix
