Bloodshot - Recensie

Marvel heeft doorheen de jaren het concept van het filmuniversum geperfectioneerd en zeer populair gemaakt in Hollywood. Vele andere studio's hebben het geprobeerd, zoals DC of Universal met haar Dark Universe, maar niemand is er echt in geslaagd. Naast de twee grote comic-giganten, mengt nu ook kleinere uitgever Valiant zich in de debatten. Met de film Bloodshot, genoemd naar het gelijknamige personage, zou de uitgever, samen met Sony en Columbia Pictures, beginnen aan een reeks films rond een deel van haar bekende personages. Bloodshot draait rond Ray Garrison (Vin Diesel), een gevallen soldaat, die door een bedrijf gereanimeerd wordt met superkrachten. Wanneer hij achter zijn moordenaar aan gaat, blijkt zijn realiteit toch anders te zijn dan verwacht.

v15.jpg

De persoon achter het stuur van de film was debuterend regisseur David S.F. Wilson. Hoewel het nog maar zijn eerste film is, heeft Wilson al veel ervaring achter de rug als VFX supervisor van Star Wars games en Avengers: Age Of Ultron. Het script werd dan weer geschreven door Jeff Wadlow (Kick-ass 2) en Eric Heisserer (Arrival, Bird Box). Samen heeft dit team een hele degelijke film weten te brengen. De sterkte lag voor al in de opbouw van het verhaal. De eerste helft van de film is puur besteed aan het opbouwen van de wereld en een band vormen met Ray. Het tweede deel van de film is dan weer volledig besteed aan de consequenties van de eerste helft. Hoewel er heel wat informatie gegeven wordt, voelt de wereld nooit ingewikkeld aan. Het mag dan wel de eerste film zijn in een geplande reeks, de focus ligt altijd op Ray en niet op een eventuele toekomst. Het voelt aan als een simpele, plezante actiefilm die gedaan is voordat je het weet.

Bloodshot is een vrij typische Vin Diesel film. Hij is de stoïsche held in een wereld vol krankzinnige actie, die wat doet denken aan het type film waar The Fast And The Furious in is veranderd. De verrassingen in het verhaal zijn niet altijd zo verrassend als ze zelf denken, maar het maakt het wel een plezante film. Op een bepaalde manier deed het mij denken aan Aquaman, een knotsgekke actiefilm die zichzelf niet te serieus neemt. De film bevat ook wat humor, voornamelijk gecentreerd rond Lamorne Morris's personage Wilfred Wigans. Zijn grappen raken niet altijd maar algemeen gezien was hij één van mijn favoriete personages. De focus ligt nog wel altijd op de actie, en die is bij momenten prachtig in beeld gebracht. Rond het midden van de film heeft Diesel misschien wel de beste vechtscène van de film. Het gebruik van spanning en de bloedrode kleur van een verlichte tunnel, zorgde voor prachtige beelden. Maar vooral naar het einde toe overheersen de VFX in de actiescènes. Meer dan in andere films, zie je heel goed wat echt is en wat uit een computer komt. Hoewel dit sommige mensen uit de film kan halen, deerde dit mij minder aangezien de film zichzelf al niet te serieus nam.

v14-1.jpg

De ster van de film is natuurlijk Vin Diesel, die ook als producer verbonden was aan de film. Hij geeft weer een goede performance maar dat we nog niet van hem gezien hebben. De andere castleden zijn daardoor misschien iets interessanter. Voor het komische gedeelte van de film was Lamorne Morris al vermeld, maar Siddharth Dhananjay's Eric heeft enkele fantastische momenten als zij-personage. Guy Pearce's slechterik Dr. Emil Harting doet dan weer heel veel denken aan zijn personage uit Iron Man 3. Gelukkig is hij heel goed in dit type rol en levert hij een sterke antagonist. Sam Heughan is dan weer de revelatie van deze film. Normaal bekend als de goedaardige Jamie in Outlander, speelt Heughan hier een zeer overtuigende slechterik, Jimmy Dalton, in dienst van Dr. Harting. Ten laatste mogen we Eiza González niet vergeten, maar net als Diesel geeft zij geen speciale performance. Het is weer het typische vrouwelijk personage dat valt voor de held en hem daardoor helpt. Het enige vrouwelijke personage is dus weer gigantisch cliché.

Hoewel ik mij wel geamuseerd heb met Bloodshot, is het zeker geen meesterwerk zoals Iron Man in der tijd. Het verhaal en de acteerprestaties niet spetterend vernieuwend en de VFX zijn ook niet altijd even perfect geïntegreerd. De soundtrack en de editing brengen het geheel wel goed bij elkaar. Met deze minder serieuze toon hoop ik echter dat Valiant zijn toon vindt waarmee het zich kan onderscheiden in de wereld van de superheldenfilms. Met de over-the-top actie en de minder donkere sfeer, kan het zich afscheiden van Marvel en DC. Filmische hoogstandjes gaan we dus waarschijnlijk niet te zien krijgen maar ik hoop gewoon dat ik mij met deze films ga kunnen amuseren. Mij heeft het alleszins kunnen overtuigen en ik kijk uit naar de toekomst van Valiant in de bioscoop.

★★★1/2

Bloodshot is nu te zien op Itunes en Google Play

Vorige
Vorige

Uncorked - Recensie

Volgende
Volgende

Mark Of The Devil - Recensie