The Last Thing He Wanted - Recensie

Een nieuwe zaterdag, een nieuwe Netflix film. Deze week bracht Netflix de nieuwste film uit van Dee Rees, de regisseuse van Netflix hit Mudbound. The Last Thing He Wanted is een adaptatie van een boek van Joan Didion, onder andere bekend als schrijfster van de 1976 adaptatie van A Star Is Born. Het screenplay voor de film werd geschreven door Dee Rees zelf, samen met Marco Villalobos. The Last Thing He Wanted verteld het verhaal van Elena (Anne Hathaway), een ervaren journaliste die onverwacht deel wordt van haar eigen verhaal wanneer een vriendendienst voor haar vader haar middenin de wereld van de illegale wapenhandel duwt.

The Last Thing He Wanted wordt duidelijk gecategoriseerd als een mysteriefilm. Daarmee wordt voornamelijk bedoelt dat het hoofdpersonage Elena en ook wij, de kijker, niet alle informatie hebben. Doorheen de film blijven er zaken een mysterie, ook voor Elena, waarvan het de bedoeling is dat we ze samen met haar oplossen. Het is een veelgebruikte techniek om de kijker mee te krijgen met het verhaal maar natuurlijk ook zeer handig voor een goede, oude plottwist. Deze verhalen moeten dan ook goed in elkaar zitten, goed uitgelegd worden en makkelijk te volgen zijn want anders geraakt de kijker verward in het mysterie. Dat is nu juist dat hier gebeurde. Elena gaat van hier naar daar en ontmoet vele mensen maar altijd met juist een beetje te weinig uitleg. Ik wist op momenten niet waar we waren en van enkele belangrijke personen had ik geen idee wie ze waren, zelfs na de film. Het hoofdpersonage kan in een staat van verwarring zijn doorheen de gebeurtenissen van de film maar vooral in een film die draait rond een mysterie moet de kijker tenminste weten wat er gaande is zodat deze tenminste kan volgen.

Het gebruik van sommige personages zat mij ook wat tegen. Het personage van Toby Jones was veel kleiner dan door de film en zijn casting naar werd gehint. Voor mij leek het alsof hij veel meer invloed had in de hele zaak terwijl zijn rol eigenlijk vrij miniem was en door een minder bekende acteur ook kon worden ingevuld. De mysterieuze performance van Jones hintte naar iets dat ik nooit echt kreeg. Hetzelfde kan gezegd worden over Ben Affleck's Treat Morrison. Doorheen de film is hij nooit echt aanwezig, zelfs vrij vergetelijk. Dit staat in groot contrast tot zijn rol op het einde van de film. Opeens was hij belangrijk in het verhaal en ik snapte nooit echt waarom. Ook de plotselinge intieme relatie met Elena voelde ongepast aan. Enkele personages waren wel goed uitgebouwd. Rosie Perez's Alma was eigenlijk mijn favoriete personage in de hele film en ook Edi Gathegi's rol kon ik goed volgen.

Het is nochtans wel een interessant verhaal. Het hoofdpersonage is een sterk vrouwelijk personage die al veel meegemaakt heeft in haar leven waaronder borstkanker en het verslaggeven in verschillende conflictgebieden. Maar het probeert ook de zwaardere kanten van een dergelijk leven te tonen, de depressie en de complete focus van een leven op een verhaal. De manier dat er met haar verleden van borstkanker wordt omgegaan, is ook heel taktvol. Ze brengt de lichamelijke gevolgen in beeld zonder dat het de film over neemt. Het is zeker een verhaal dat moet verteld worden. Anderzijds is het weer een script over Zuid-Amerika uit de ogen van Amerika. Het verhaal van de dappere journalist die het leven riskeert om de wereld het schokkende verhaal van de gruwel te brengen, hebben we ondertussen al vaker gehoord. De verhalen die meer verteld moeten worden, deze van de lokale mensen, zie je voornamelijk in onafhankelijke films die niet genoeg media-aandacht krijgen. Recent verdiende de deels Belgische film Nuestras Madres, over de nasleep van de oorlog in Guatemala, ook wat meer spotlight.

De problemen in de structuur en het verhaal van de film zijn gelukkig niet terug te vinden in het visuele aspect van de film. The Last Thing He Wanted is misschien niet de meest stylistische productie maar het weet wel de sfeer te scheppen van omstandigheden en de jaren tachtig. De acteerprestaties waren ook degelijk. Vooral Anne Hathaway lijkt veel moeite in de rol te hebben gestoken maar dankzij de minder goede structuur komt het niet zo goed tot haar recht. In tegenstelling tot de grote van Ben Affleck op de poster, is zijn rol echter klein en vrij onopmerkelijk. Over het algemeen is The Last Thing He Wanted een film met heel wat problemen maar die voor de gemiddelde kijker toch entertainend kan zijn op een avond. Voor Dee Rees een mindere opvolger van Mudbound en voor Netflix opnieuw een onopmerkelijke film.

★★1/2

The Last Thing He Wanted is nu te zien op Netflix

Vorige
Vorige

Official Secrets - Recensie

Volgende
Volgende

Throwback Recensie - Eurotrip