1917 - Recensie
In brede kring is regisseur Sam Mendes voornamelijk gekend voor de James Bond film Skyfall uit 2012, de film die de franchise nieuw leven in blies. Hoewel Spectre, het vervolg uit 2015, wat minder goed ontvangen werd, wist Mendes zich te profileren als één van de beste regisseurs van het moment. In zijn langverwachte nieuwe film brengt hij een origineel maar fictief verhaal gesitueerd in de Eerste Wereldoorlog. In 1917 krijgen twee soldaten een onmogelijke missie: een boodschap afleveren diep in vijandelijk terrein die 1600 soldaten ervan zou weerhouden om in een val te lopen. Het speciale aan de film is echter dat het gefilmd is als één lange shot en de hoofdpersonages dus in realtime volgt.
Oorlogsfilms hebben zich te voorbije decennia voornamelijk gefocust op de Tweede Wereldoorlog, hoogstwaarschijnlijk door de grote Amerikaanse aanwezigheid daarin. De Eerste Wereldoorlog wordt dan altijd een klein beetje vergeten maar was niet minder brutaal. Het verhaal is heel simpel, een tocht van punt A naar punt B, maar wat er onderweg gebeurt zorgt voor zoveel diepte. Zeker in het begin zijn het de alledaagse conversaties in deze horror van een oorlog die het verhaal zo hartbrekend maakt. Hoe een leven zo snel kan veranderen, van rust naar pure chaos. Doordat het verhaal in realtime gefilmd wordt, voel je hoe snel bepaalde dingen kunnen mislopen maar ook hoe tergend traag de tijd soms kan vooruitgaan. Het verhaal loopt dan ook als een trein want je bent mee in de spanning van de tijdsdruk van deze missie. Het is fantastisch hoe schrijvers Sam Mendes en Krysty Wilson-Cairns de ruwe emotie van de oorlog hebben kunnen combineren met de spanning.
Het paradepaardje van deze film is natuurlijk de manier waarop dat het gefilmd is, namelijk om te laten uitschijnen dat het één doorlopend shot is. Voor deze taak te volbrengen werd meester-cinematograaf Roger Deakins aan boord genomen. Het technische aspect van de film is al geniaal. Als je er niet op aan het letten bent, merkt je nauwelijks waar de verborgen knippen zijn, want de film is natuurlijk niet echt in één keer opgenomen. In plaats van andere films waar er constant heen en weer geknipt wordt, had ik het gevoel dat je hier nog meer in het verhaal zit en meeleeft met de personages. Maar het technische is natuurlijk niet het enige dat Deakins aan de film wist toe te voegen. 1917 is ook verschrikkelijk mooi. Bij hem is elk beeld een plaatje maar hier waren er enkele shots waar ik echt stil van werd.
De twee hoofdpersonages worden gespeeld door George MacKay en Dean-Charles Chapman en beide leveren ze een prachtprestatie. Ze hebben deze hele zware film op hun schouders en ze weten deze perfect te dragen. Alle verschillende emoties komen zo goed naar boven. Het technische aspect is één deel maar de performance van deze twee jonge acteurs is eveneens een grote reden waarom 1917 zo goed is. Naast deze twee zijn er doorheen de film ook nog verschillende cameo's te vinden van bekende acteurs. Deze personen zoals Colin Firth, Benedict Cumberbatch, Andrew Scott en nog veel meer, hebben elk meer één scene maar zorgen wel voor wat aangename verrassingen. Maar ze mogen dan wel bekende en goede acteurs zijn, het verhaal staat nog altijd op zich en zelfs zonder de grote namen zou 1917 nog altijd even goed geweest zijn.
Ten laatste wil ik zeker twee belangrijke elementen niet vergeten, de productie en de muziek. Historische films zijn moeilijk omwille van hun accuraatheid. De Eerste Wereldoorlog is nooit echt groots in beeld gebracht en het is mooi om dit conflict met zo'n oog voor detail te kunnen zien. Er lijkt zoveel aandacht besteed om elk detail van deze oorlog juist te krijgen en dat draagt enkel maar bij aan het realiteitsgevoel. Soms kan het simpel zijn zoals de inclusie van Indische en Afrikaanse soldaten die ook vochten in deze oorlog maar weinig in films te zien zijn. De spanning en emotie in 1917 is dan ook weer deels te denken aan componist Thomas Newman die een heel ijzige maar ook emotionele soundtrack wist te brengen. Het weet goed wanneer het stil moet zijn maar ook wanneer het alles moet geven om de volle emotie van de scene te kunnen weergeven. Het zou jammer zijn als Newman niet erkend zou worden in de vele filmprijzen voor zijn bijdrage aan deze film.
Oorlogsfilms zijn er in alle vormen en maten maar voor mij zijn deze altijd beter als er een grote focus ligt op het emotionele aspect van hoe zwaar deze periode was. De focus van 1917 ligt dan ook niet op het conflict tussen hen en de Duitsers. Het overstijgt dit door de focus op onze hoofdpersonages te houden en, buiten enkele interacties, de Duitsers als een onzichtbare vijand te zien. Alles rond deze film, de techniek en de productie, dient gewoon om deze gruwel en angst weer te geven. De techniek ondergeschikt aan de emotie. Het is één van de beste films van 2019 en verdient alle aandacht die het krijgt.
★★★★1/2
1917 is nu te zien op Itunes en Google Play
