Star Wars Countdown - The Empire Strikes Back
De release van Star Wars in 1977 bleek een enorm succes te zijn. Wereldwijd bracht de film zo'n 786 miljoen dollar op. Het is dus niet onlogisch dat Lucas direct met een vervolg zou komen. Toch duurde het drie jaar vooraleer The Empire Strikes Back in cinema's zou belanden. De cast had ondertussen al een hele naam opgebouwd, vooral Harrison Ford die een rol in Apocalypse Now te pakken had en voor de release van de film ook al aan het filmen was voor zijn tweede legendarische rol als Indiana Jones. Maar alle ogen waren natuurlijk gericht op het vervolg op de film die drie jaar eerder de wereld had weten te betoveren. Lucas stond echter niet achter het stuur. De regiestoel werd deze keer overgenomen door Irvin Kershner en het script werd geschreven door Leigh Brackett en Lawrence Kasdan maar Lucas bleef nog altijd sterk in controle van zijn franchise.
De sterkte van The Empire Strikes Back ligt in haar verhaal en dan vooral de structuur van het verhaal. Met het succes van A New Hope, had Lucas gerust de formule kunnen recycleren en een degelijke film in de zalen kunnen brengen. Maar dit doet hij echter niet. Hij neemt een hele andere route en scheid de hoofdpersonages voor het grootste deel van de film. Ze zijn nog samen op de ijsplaneet Hoth maar daarna vertrekt Luke en gaan Han en Leia hun eigen weg. Pas op het einde van de film in Bespin ziet Luke Leia terug en Han zelfs helemaal niet meer. Ten opzichte van het vorige verhaal is dit een hele aanpassing maar de film voelt daardoor wel fris aan. Na twee film ben je Star Wars nog niet beu omdat er geen formule is die gevolgd wordt.
Door deze nieuwe structuur krijgt Lucas de kans om zijn wereld uit te breiden. De eerste film was duidelijk opgesteld als een alleenstaande film voor mocht het verhaal niet aanslaan en daardoor geen vervolg krijgen. De medaille ceremonie op het einde van A New Hope is hier een duidelijk voorbeeld van. Het voelt als een einde. Door de scheiding is Luke nu bij Yoda waardoor de wereld van de Jedi kan uitgediept worden en via Han en Leia krijgen we een diepere kijk op de werking van de Empire. Je ziet ook dat Lucas een visie heeft van waar hij naartoe wil gaan én een de wereld een vastere vorm begint te geven. Vader is eindelijk de krachtige Sith, al wordt dat woord nog niet gebruikt, en niet meer het schoothondje van de officiers. De onthullingen over sommige personages zijn heel anders dan A New Hope deed uitschijnen maar dat maakt het des te schokkender. De ommekeer in de ideeën van Lucas hebben Star Wars uiteindelijk zo iconisch gemaakt.
Tot nu toe is mijn mening over The Empire Strikes Back voornamelijk positief geweest maar toch waren er enkele elementen waar ik mij niet zo goed bij voelde. De groeiende relatie tussen Leia en Han is uiteindelijk een van de belangrijkste elementen uit The Empire Strikes Back en voor de toekomst van de franchise. Maar de aanpak ervan in de film zelf stoorde mij nogal. Hoewel het niet de groeiende band tussen te twee personages is die mij stoort, is het wel de constante druk van Han tegenover Leia die ongepast is. Han blijft maar aandringen in een manier die tegenwoordig zowat als seksuele intimidatie kan gekarakteriseerd worden. Het is duidelijk dat de twee gevoelens voor elkaar hebben maar dit kon minder eng aangepakt worden langs de kant van Han. Daarvoor moet Han ook niet minder Han gemaakt worden. Het is toch wel het element dat voor mij het meest verouderd leek uit de film. Maar wie houdt er nu niet van de "I Know" lijn?
Maar ondanks al deze veranderingen ten opzichte A New Hope, blijft het Star Wars. De muziek van John Williams blijft iconisch en hij weet stukken toe te voegen die The Empire Strikes Back toch zijn eigen karakter geeft. De productie is duidelijk vergroot, dankzij het succes van de eerste film, en dat is te zien aan de aanzienlijke uitbreiding van locaties en sets. In sommige designs is al te zien waar de inspiratie voor de prequel films vandaan komt bijvoorbeeld Bespin. In de drie jaar tussen films heeft het team achter Star Wars duidelijk gewerkt aan het verbeteren van hun effecten die er duidelijk beter uitzien dan voordien. Toch heeft Lucas het niet kunnen laten om later nog meer toe te voegen, al is het minder dan in de vorige, zoals bijvoorbeeld de toevoeging van Ian McDiarmid als de Emperor om de film te laten aansluiten met zijn casting in de volgende film. Maar toch is het moeilijk te zeggen wat er origineel of toegevoegd is.
The Empire Strikes Back is vooral een film die een wat duisterder pad op gaat dan haar voorganger. De hoofdpersonages zijn veel meer in gevaar, met meer momenten waar hun leven op het spel staat. Ook de hele passage van Luke op Dagobah in het donkere moeras en de mentale confrontaties, geeft een veel mysterieuzere en donkere sfeer. Op het einde van de eerste film is alles top maar op het einde van dit verhaal staan onze hoofdpersonages op een diepte punt. Luke verliest zijn hand, Han is op zijn weg naar Jabba en wel, Leia verliest Han. The Empire Strikes Back is uiteindelijk een fantastisch vervolg op A New Hope. De veranderingen in structuur en locaties houden het verhaal fris terwijl het toch nog weet om de ziel van Star Wars te bewaren. Als ik het moet rangschikken naast A New Hope zet ik de film er juist boven. Hoewel de film niet perfect is, kijk naar de manier waarop Han achter Leia aan gaat, weet het perfect de vloek van de sequel te omzeilen.