Throwback Recensie - Nightcrawler
Halloween viel dit jaar op een donderdag, wat betekende dat ik hoogstwaarschijnlijk een Halloween-achtige film uit het verleden kon reviewen. Maar eenmaal ik door de lijsten ging, bleken er naast enkele low-budget films, geen horror of ook maar licht enge films te zijn uitgekomen op Halloween de voorbije decennia. Jammer want ik had echt zin om eens goed te griezelen. Maar toch heb ik een film gekozen waar ik dacht wat spanning in te vinden, om toch niet helemaal van het thema af te wijken. Nightcrawler is inderdaad niet direct een enge film, wel een goed ontvangen thriller die zelfs genomineerd was voor een screenplay-Oscar.
De film uit 2014 werd geregisseerd en geschreven door Dan Gilroy (Kong: Skull Island, Velvet Buzzsaw) met Jake Gyllenhaal in de hoofdrol als Louis Bloom, een oplichter opzoek naar werk. Wanneer Louis op een avond terecht komt in de wereld van de criminele journalistiek, doet hij er alles voor om hierin succes te vinden. Hij filmt beelden van misdrijven om ze daarna te verkopen, een job die het beste en het slechtste in hem naar boven haalt. Gyllenhaal wordt in Nightcrawler vergezeld door acteurs als Riz Ahmed, Rene Russo en Bill Paxton.
Louis heeft als personage een probleem met sociale situaties of, zoals hij het zelf beschrijft, met mensen in het algemeen. Hij is zeer volhardend en gefocust, wat hem tot een apart en soms moeilijk persoon maakt. Vooral in het begin van de film was ik constant aan het cringen omwille van de vele ongemakkelijke momenten waar Louis zich in weet te werken. Ik kan daar sowieso al niet goed tegen, beter gekend als secondhand embarrassment. Maar doorheen de film voel je ook dat hij problemen heeft met empathie in het algemeen. Daarmee voel je niet per se die plaatsvervangende verlegenheid maar eerder een ongemakkelijkheid. Het is wel een heel interessant personage om in een job als deze te bekijken, zeker met Rick, gespeeld door Riz Ahmed, als zijn assistent, die wel deze menselijkheid meedraagt. Zo toon je hoe extreem niet alleen hij is, maar ook de harde wereld in deze ondergrondse journalistiek.
En deze harde wereld wordt in al zijn glorie getoond. De ambitie om de snelste te zijn, de beste beelden te hebben en uiteindelijk zo veel mogelijk geld te kunnen verdienen, is de focus van deze film. Het draait allemaal rond ambitie. Gecombineerd met het gebrek aan empathie en sociale vaardigheden, is dit voor Louis en de mensen rondom hem een gevaarlijke situatie. De wereld van paparazzi is al vaker in beeld gebracht maar dit gaat zoveel verder op, vooral op moreel vlak. Als je het filmen van beelden voor het helpen van slachtoffers plaatst, dan is er moreel iets mis. De gefilmde ongevallen zijn dan ook niet eens het meest tragische aspect maar wel de manier hoe Louis ermee om gaat. Het menselijk perspectief is compleet weg en je hebt bina medelijden met hem.
Jake Gyllenhaal is fantastisch in deze rol. Hij straalt een intensiteit uit die moeilijk te plaatsen is. Ik weet niet wat hij heeft gedaan aan zijn fysiek en postuur maar hij heeft zich echt in het personage gewrongen. De beste acteurs doen je vergeten dat je naar hun aan het kijken bent en dat had ik hier toch wel. Met Nina Romina, gespeeld door Rene Russo, heeft het script ook een gelijke voor Louis. Zij gaat mee weg van de realiteit, in navolging van geld, ratings en succes. Het toont een bepaald persoon dat deze job aankan, alsof je dat gebrek aan empathie nodig hebt. Maar door deze twee personages tegenover anderen te plaatsen, weet de kijker dat dit niet zo is.
Nightcrawler is fantastisch gefilmd en gaat goed met de problemen om die het script met zich mee brengt. Omwille van de wereld waarin Louis zich bevindt, het nachtelijke LA, speelt 90% van de film zich af in het donker. De fantastische cinematografie van Robert Elswit weet ervoor te zorgen dat het niet te donker is, denk maar aan dat laatste seizoen van Game of Thrones. Je ziet nog altijd perfect wat er gaande is. Het enige waar ik misschien wat meer van had willen zien, was van de stad LA zelf. Hoewel het verhaal zich over de hele stad afspeelt, vind ik dat ze een kans gemist hebben om de nachtelijke wereld van LA mooi weer te geven. Gebruik de stad als een personage op zich en breng het mooi in beeld. Niet dat het nu niet mooi was, maar nu heb je niet echt een beeld van de stad.
Hoewel ik niet per se op het puntje van mijn stoel zat, heb ik toch genoten van Nightcrawler, met een vlot verhaal en interessante personages. Het is ook intrigerend om een wereld te zien, hier de jacht op nieuwsbeelden, die zelf je niet kent. De energieke soundtrack en mooie beelden maken het plaatje af. Zeker een aanrader voor iemand die zoekt naar een intrigerend verhaal met wat spanning.