Throwback Recensie - The Devil's Advocate

Webp.net-resizeimage-5.jpg

Voor de eerste keer kan ik een review schrijven van een film die ik in mijn persoonlijke dvd collectie heb staan, een dvd die ik nog nooit had afgespeeld. Deze film uit 1997 van Taylor Hackman met Keanu Reeves in de hoofdrol draait rond een advocaat uit het Amerikaanse Florida. Zonder een zaak verloren te hebben, pikt een grote firma uit New York hem op om te helpen bij een grote zaak. Al snel blijkt dat het verhuizen naar een grote stad en firma meer met zich mee brengt dan gedacht. Het verbaast mij dat ik deze nooit op televisie als zaterdagavondfilm heb gezien. Zeker met sterren als Reeves, Al Pacino en Charlize Theron.

THE DEVIL'S ADVOCATE, Keanu Reeves, Al Pacino, 1997, (c) Warner Brothers

The Devil's Advocate heeft al een duister uitzicht en het verhaal zelf is dat ook. Het is spectaculair om te zien hoe het verhaal rond de antichrist vermengd wordt met commentaar op de corruptie in een stad als New York en de hebzucht dat daarmee samen gaat. De boodschap die de film wil meegeven wordt mooi verpakt in dit verhaal met duivels, demonen en geheimen. Maar eigenlijk is dit ook hoe die wereld gezien wordt. De harde wereld van zaken en advocaten zijn voor velen de duivels en demonen van deze samenleving. Hackman brengt dit huzarenstuk perfect op het scherm vanuit het boek van Andrew Neiderman. Ook al is de film meer dan twee uur lang, toch voelt het nooit te langdradig. Interessant, intrigerend maar maar ook entertainend.

Het is zeker een heel zware film waar zware onderwerpen in voorkomen. Verkrachting, zelfmoord, moord in het algemeen, ... worden allemaal in verschillende graden van expliciteit getoond. Er komt bijvoorbeeld ook heel wat naakt in voor, enkel vrouwelijk natuurlijk zoals in Hollywood de gewoonte is en was. Veel van deze naaktheid was ook gewoon niet nodig. Moet een vrouw zich sensueel uitkleden en showen voor de camera? Die vleeskeuring hebben we niet nodig. Op deze aspecten is de film niet meer mee. Het verbaast mij dan ook om te zien dat The Devil's Advocate "kinderen toegelaten" was. Hoe kon dit?

THE DEVIL'S ADVOCATE, Charlize Theron, Keanu Reeves, 1997, (c) Warner Brothers

Maar de minpunten zijn niet zo zwaar als de positieven. De weinige CGI dat in deze film al te vinden is, werkt mooi in het verhaal. Het is niet te flashy en het helpt om het duivelse aspect nog enger te maken, zeker in die tijd. Ook het acteerwerk is meesterlijk hier. Keanu Reeves is zo'n beetje zoals hij altijd is, wat houterig maar hij weet de emotie over te brengen. Al Pacino steelt deze film, zeker naar het einde van de film. Het is een van de films waarvoor hij bekend gaat blijven. Maar de verrassing is ook zeker Charlize Theron die hier een mindere hoofdrol speelt maar zich volledig geeft. Dit was echt in het begin van haar carrière en het moet haar in de picture gebracht hebben en ik snap waarom. Op dit moment kan ze zich al meten met de groten in deze film.

Maar naast de interessante visies en verhalen die de film vertelt, is ze ook zo jaren '90. Duister maar tegelijk ook een beetje flashy. De prachtige soundtrack van James Newton-Howard maar dan toch de rock muziek over de credits. Toch een beetje nostalgie waar je enkel van kunt houden. Maar hoewel de tekortkomingen, gaat het verhaal nog altijd relevant zijn. Tot iedereens verrassing is corruptie en hebzucht nog altijd de wereld niet uit. Ik ben blij dat ik dat dvd-doosje toch heb opengedaan. Het heeft mij iets anders getoond dan een twintig jaar oude actiefilm.

Vorige
Vorige

The Laundromat - Recensie

Volgende
Volgende

Bastaard - Recensie