Bastaard - Recensie

Bastaard is de debuutfilm van regisseur Mathieu Mortelmans (Familie, Gent West). Na de dood van zijn broer in een auto-ongeval, hebben Daan en zijn moeder het moeilijk om het leven terug op te pakken. Wanneer zijn moeder een dakloze jongen, Radja, aanrijdt, neemt ze hem in om de leegte op te vullen. Maar Daan heeft het moeilijk om hem te vertrouwen als Radja zich meer en meer comfortabel maakt. Ikzelf ben geen grote kijker van Vlaamse films maar deze thriller intrigeerde mij. Wie weet, kan het mij overtuigen om de Vlaamse cinema een nieuwe kans te geven.

Thrillers hangen allemaal af van de spanning die ze kunnen creëren doorheen de film naar de uiteindelijke climax. Belangrijk hierin kan ook de geloofwaardigheid van het hoofdpersonage zijn, door wiens ogen we het verhaal bekijken. Een voorbeeld van een minder goede uitvoering is de film Fractured. Dat is wat Bastaard wel goed heeft uitgewerkt. Je gelooft Daan zijn wantrouwen zelfs als iedereen het tegenovergestelde zegt. Het is echt zijn verhaal en dat helpt om de spanning op te bouwen als Daan zelf in nare situaties terecht komt.

Maar toch wordt je nog wat heen en weer gesleurd. Dan denk je weer het ene, dan het andere, net als Daan. Ik hield ervan dat je niet wist wat er vervolgens ging gebeuren. Films kunnen voorspelbaar zijn maar dit is een van de weinige recente films waar dit niet het geval was. De ene gebeurtenis na de andere duwt de film constant in verschillende richtingen. Dit kan het wel wat ingewikkeld maken maar voor mij viel het nog goed mee. Toch weet je op een bepaalde manier dat het gaat goed komen wat de impact van het einde wat verzacht. Het laatste impactvolle moment gebeurt iets voor het einde waardoor je tegen de aftiteling alles eigenlijk al hebt verwerkt.

Mijn probleem met Vlaamse films uit het verleden was vaak het uitzicht, de esthetiek en de manier van filmen, de cinematografie. De setting van het huis en de omgeving geeft mooi de sfeer van de film weer. Het is augustus maar toch voelt alles somber aan, alsof het herfst is. De camera was vloeiend, niet te statisch wat voor een heel dynamische film zorgt. De film verveelt niet en dat is een groot pluspunt. Dit is zeker ook te danken aan de cast met dan vooral Spencer Bogaert als Daan. Als hoofdpersonage is hij in zo goed als elke scene van de film en hij weet dit zo natuurlijk te dragen. Samen met Bjarne Devolder maakt hij het de thriller dat het is.

Ik wil films altijd goed vinden. Daarom vind ik het jammer dat ik nooit echt een Vlaamse film goed vond, want ik wil de plaatselijke industrie steunen. Een originele thriller die mij in spanning hield en waar ik zeker nog eens opnieuw naar zou kijken, en dat maakt mij zeer blij. De film toont zoveel ambitie in haar verhaal, uitwerking en cinematografie en het maakt het allemaal waar. Ik wil meer ambitieuze films als Bastaard om de Vlaamse filmindustrie nog beter te maken.

★★★★

Bastaard is nu te zien op Netflix

Vorige
Vorige

Throwback Recensie - The Devil's Advocate

Volgende
Volgende

Fractured - Recensie