Bohemian Rhapsody - Non-Spoiler Review

Een kroniek van de jaren die leiden naar Queen's legendarische optreden op het Live Aid concert in 1985.Voor de release van Bohemian Rhapsody dit jaar, werd er al enkele jaren gepraat over een eventuele film rond de band Queen en de persoon van Freddie Mercury. Origineel was er echter een heel ander team aan het helm van dit project. Acteur Sacha Baron Cohen, bekend van personages als Borat, was origineel gecast om de rol van Freddie Mercury te vertolken met regisseur Stephen Frears, die recent nog de film Victoria & Abdul uitbracht, aan het helm. Maar deze geraakten het echter creatief niet eens met originele bandleden Brian May en Roger Taylor, die de rechten in handen hebben. Ook het eerste script van schrijvers Stephen J. Rivele en Christopher Wilkinson, bekend van Nixon en Ali, werd aan de kant geschoven. Cohen vond dat het script historisch accuraat was en de ruwe kanten van het verhaal niet probeerde te verbergen. May daarentegen vond Cohen niet de beste acteur voor de job met zijn komische achtergrond. Uiteindelijk kwam de film dan toch van de grond met regisseur Bryan Singer en acteur Rami Malek. Maar ook Singer werd ontslagen tegen het einde van het filmen omwille van zijn gedrag op set, vele afwezigheden en daardoor verschillende discussies met Mercury acteur Rami Malek. Hij werd op zijn beurt vervangen door Dexter Fletcher, regisseur van onder andere Eddie the Eagle. Het gebruikte script is geschreven door Anthony McCarten, bekend van andere biografische films als Theory of Everything en Darkest Hour, en Peter Morgan, bekend van films als Rush en The Last King of Scotland.Met heel deze geschiedenis achter de rug, was het zien hoe Bohemian Rhapsody zou eindigen. Uiteindelijk kregen we een van de beste films van het jaar te zien. Natuurlijk zijn er minpunten te vinden maar het werk van Rami Malek is gewoon zo boeiend en entertainend, dat je toch vrolijk de zaal uit loopt. Hoewel de film even lang is als de slenterende Bad Times At The El Royal, loopt hij als een trein. Er zijn weinig momenten waar de film vertraagd en dus saai aanvoelt. De opening van de film zorgt voor een intrigerende start die heel de film drijft naar één punt. Er is een duidelijk eindpunt en deze rollercoaster van een film rolt daar stevig naartoe. Van het ene wauw-moment naar het andere. Het is dan ook de muziek die deze film drijft. Je wordt van de ene hit naar de andere gevoerd en je beleeft hoe deze nummers tot stond konden zijn gekomen. Deze nostalgie is dan ook een van de belangrijkste steunpilaren waarmee de film niet zonder kon leven.Hoewel het een film over Queen is, draait het verhaal toch hoofdzakelijk rond de persoon Freddie Mercury. Het probeert hoogte- en laagtepunten weer te geven en deze krijgen we ook te zien. Maar het is duidelijk dat er wat opgekuist is, vooral door de inmenging van de band zelf. Het leven van Freddie Mercury was waarschijnlijk nog extremer dan hier is afgebeeld. Vooral op relationeel vlak zal zijn leven heel wat wilder zijn geweest. Met een KT rating gaat het dus zeker om een brave film, anders dan Freddie misschien zelf had gedacht van een film over zijn leven. Maar ook op een andere vlakken is de film niet echt waarheidsgetrouw. Sommige gebeurtenissen worden verschoven of simpelweg verzonnen om het verhaal van de film te stroomlijnen. Enkele van deze scenes hebben te maken met Freddie en zijn AIDS. Dit aspect werd niet goed ontvangen en daar ben ik het grotendeels mee eens. Het moet mogelijk zijn geweest om de originele gebeurtenissen te behouden. Hoewel het niet merkbaar is tijdens de film zelf, is het achteraf toch niet zo fijn om te vernemen.Maar ondanks deze negatieve aspecten is Bohemian Raphsody nog altijd een plezier om naar te kijken. Naast de muziek zorgt ook de performance van Rami Malek voor de hoogtepunten. Hoewel hij fysiek niet honderd procent Freddie Mercury is, behalve misschien zijn gezicht, is het hem gelukt om zo dicht als mogelijk bij de zanger te komen. Hoewel er weinig kan gezegd worden over de accuraatheid van de private Freddie Mercury, lijkt Malek perfect de manieren te beheersen. Vooral tijdens de concert scenes staat precies Freddie terug op het podium. Door deze uitmuntende recreatie, ben je je ook niet constant aan het ergeren. Maar zelfs de andere bandleden zijn perfect gecast. Gwilym Lee, die de rol van Brian May vertolkt, lijkt als twee druppels water op een jonge May. Hetzelfde zien we bij de rollen van Roger Taylor en John Deacon die vertolkt wordt door acteurs Ben Hardy Joseph Mazzello respectievelijk. Ook moet de performance van Allen Leechals Paul Prenter benadrukt worden, die zijn personage fantastisch meet op te bouwen doorheen de film. Het hart wordt ook gedragen door actrice Lucy Boynton die de eerste liefde van Freddie Mercury speelt, Mary Austin. Hun relatie is mede de lijn die het verhaal recht houdt. Hoewel voor velke andere rollen bekende acteurs zijn gecast zoals Aidan Gillen of Tom Hollander, geven zij weinig meerwaarde aan het verhaal. Hun bekendheid overschaduwde vaak het personage.Om Bohemian Rhapsody tot leven te brengen, was niet enkel de muziek van belang maar ook de hele wereld daarrond. Hoe alle podia en kostuums tot in de details zijn nagemaakt, is beeldschoon om te zien. En dat is ook de essentie van deze film. Hij is prachtig ineen gezet, met goede performances met de legendarische muziek van Queen. Maar uiteindelijk is de harde en ruwe film weg gebleven. Hij is plezant en entertainend om naar te kijken maar het blijft je niet bij, iets waar een andere muzikale film A Star Is Born wel in slaagde. Maar misschien moet niet elke film zo zijn. Bohemian Rhapsody is entertainment van de bovenste plank mat een Oscar-waardige performance van Rami Malek, dat ook nog iets kleins probeert te zeggen, misschien niet altijd succesvol. Zeker de moeite waard om dit jaar gezien te hebben.