Johnny English Strikes Again - Non-Spoiler Review

Wanneer een cyberaanval de identiteit onthult van alle actieve undercover agenten in Groot-Brittannië, wordt de grootste hoop van het land uit pensioen gehaald. Johnny English's (Rowan Atkinson) nieuwste missie is zijn meest cruciale tot nu toe: recht in de actie springen om deze geniale hacker te vinden. Als een man met weinig vaardigheden en met analoge methoden, moet English de uitdagingen van moderne technologie overkomen of zijn nieuwste missie wordt de laatste van het agentschap.Met zijn Britse en fysieke vorm van humor heeft Rowan Atkinson de wereld verovert. Sinds de jaren tachtig domineerde hij het beeld met shows en personages als Blackadder en Mr. Bean, die nog altijd over de hele wereld bekeken worden. Een van zijn meer recente iconische personages is deze van Johnny English, de klunzige Britse spion. De eerste film Johnny English, die uitkwam in 2003, was door critici matig maar positief onthaalt. Het was een parodie op het bekende spion genre met als uithangbord James Bond, in combinatie met de bekende humor van Rowan Atkinson. Verschillende jaren gingen voorbij en met Mr. Bean zo goed als op pensioen, kwam er in 2011 Johnny English Reborn. Minder geslaagd dan haar voorganger, leek dit de laatste film te zijn rond de Britse spion. Onverwachts kwam er in 2017 het nieuws, na enkele jaren wat minder gehoord te hebben van Atkinson, het nieuws dat er een nieuwe Johnny English op poten stond voor het najaar van 2018. Nu de film eindelijk in de zalen is, kan Rowan Atkinson nog eens alles uit de kast halen en de magie van Johnny English laten herleven?Voor zijn nieuwe film werd schrijver William Davies opnieuw ingeschakeld, die naast de twee vorige Johnny English films onder meer bekend is van How To Train Your Dragon. Regisseur van dienst is David Kerr die vooral bekend is als regisseur van series op de BBC en hiermee zijn eerste Hollywoodfilm in handen heeft. Het verhaal in deze film heeft op verschillende vlakken veel weg van de eerste film uit 2003. Een van de grootste verassingen is de terugkeer van acteur Ben Miller in de rol van Bough, de sidekick van English uit de eerste film. Deze dynamiek maakte Johnny English zo iconisch en werd sterk gemist in 2011. De structuur van de film is ook zeer gelijkaardig aan deze van de eerste. Een grote groep agenten is niet mee beschikbaar waarna de enige optie English blijkt te zijn, waarna hij moet uitvogelen wie er achter het complot zit. Er blijkt terug naar het origineel gegaan te worden, na de iets mindere tweede film. Dit maakt het gros van het verhaal wel voorspelbaar. Hoewel bepaalde momenten wel nog een verassing zijn, weet je uiteindelijk wel hoe het verhaal gaat lopen en eindigen, namelijk naar het vorige model.Maar dit betekent niet meteen dat de magie ook terug is. Ik ben persoonlijk een fan van Atkinson's humor maar ik weet dat dat niet voor iedereen het geval is. Maar zelf dan voelde het wat oud. Je voelt alles vaak van ver aankomen en de herhaling van grappen voelt na een tijdje zwaar. De awkward situaties zijn standaard voor zijn humor en hier ook voldoende aanwezig. De film bouwt zichzelf wel goed op naar het voorbeeld van de vorige film.  De soundtrack, geschreven door Howard Goodall die aan de muziek werkte van de meeste projecten van Atkinson, helpt om de sfeer goed te zetten en doet weeral denken aan het voorgaande materiaal. Atkinson zelf toont met deze film dat hij de charme nog heeft om een hele film te dragen. Hij weet het script dat hem gegeven is, toch nog te verbeteren met zijn performance. Het was ook een blij weerzien met Ben Miller die zonder problemen terug in de huid van de onderschatte Bough kroop. Hij weet stand te houden naast Atkinson om een van de beste elementen van de film te worden. Een grote rol is ook weggelegd voor Olga Kurylenko die jammer genoeg een vrije stereotype rol krijgt toebedeeld. Deze rol speelt ze echter wel perfect wat de film eveneens boven water houdt. Na de iconische rol van Gillian Anderson in Johnny English Reborn, schittert nu Emma Thompson als de Eerste Minister. Ze lijkt plezier te hebben in de rol en dat is ook zichtbaar op het scherm. Haar scenes zitten altijd vol leven. Haar tegenspeler Jake Lacy in de rol van Jason, straalt echter veel minder charisma uit in een rol die hier meer van nodig heeft. Je gelooft zijn rol nooit het is een parodie van Elon Musk die nooit geloofwaardig is in tegenstelling tot de parodie die Johnny English zelf wel is.Vijftien jaar na zijn eerste film weet Rowan Atkinson nog altijd hoe hij het publiek aan het lachen kan brengen. Zijn humor is echter niet voor iedereen, waarmee de film ook gaat vallen of staan voor vele mensen. Het kan rekenen op een solide verhaal maar vertrouwd te veel op nostalgie om het werkelijk goed te maken. Nostalgie is hier zeker een bril die de mening over de film kleurt. Maar voor de liefhebbers van Britse humor is Johnny English Strikes Again een entertainende film waarmee wat gelachen kan worden. Voor een deel van de bevolking zal deze film echter niet de moeite waard zijn om te bekijken.