The Happy Prince - Non-Spoiler Review

The-Happy-Prince_Poster.jpg

Het verhaal van de laatste dagen in het tragische leven van Oscar Wilde (Rupert Everett) in ballingschap in Europa. Zijn lichaam ziekelijk en zwaar, zijn gedachten draaiend, overleeft hij door terug te vallen op zijn flamboyante ironie en briljant verstand dat hem definieerde. Reizend door Engeland, Frankrijk en Italië, staan verlangen en loyaliteit tegenover elkaar, wordt de vergankelijkheid van de lust blootgelegd en de ware rijkdom van liefde onthuld.  Voor meer als tien jaar probeerde Rupert Everett een biografische film over Oscar Wilde gemaakt te krijgen. The Happy Prince markeert direct ook zijn debuut als schrijver en als regisseur die hij opnam naast de rol van Wilde zelf. Met bekende acteurs zoals Colin Firth als vrienden wist hij uiteindelijk zijn droom te realiseren. Het verhaal zelf overspant de jaren vanaf zijn veroordeling voor sodomie tot aan zijn dood. Het doet dit echter door constant tussen verschillende tijdsperiodes te wisselen. Tijdens de eerste paar sprongen kan dit wat desoriënterend zijn maar je weet snel welke periodes aan bod komen. Het verhaal focust zich ook heel sterk op Wilde zelf. Er wordt bijna een voorkennis gevraagd om de film compleet te beleven. Van verschillende personages en zelfs Wilde zelf wordt er heel weinig vertelt. Zo had ik doorheen de film vaak een verloren gevoel. Je wordt verwacht het verhaal van Oscar Wilde al te kennen voordat je de film gaat zien. De film zat nog wel altijd goed in elkaar om dit tragische verhaal te vertellen. Het ging vlot en logisch vooruit. Het enige irritante aspect in de film is vaak Oscar Wilde zelf. Dit is zelf niet eens de fout van Everett. Het personage is nu eenmaal zo geschreven in deze film. Wilde is doorheen de film niet echt een zeer aangenaam persoon. Zijn omstandigheden zijn niet al te best maar toch is hij verschrikkelijk tegen iedereen rond zich en verwacht hij zoveel. De film is dan ook zeer zwaar en bevat weinig grappige momenten hoewel er veel gelachen wordt in de film.In biografische films wordt er altijd gestreefd naar een zo goed mogelijke gelijkenis wat niet altijd werkt. Rupert Everett is echter perfect voor de rol van Oscar Wilde. Hij belichaamt de persoon helemaal en weet daarmee de film te dragen. De tragische sfeer blijft alleen staan door zijn performance. Colin Firth speelt inderdaad een rol, deze van Reggie Turner. Hoewel hij het zoals altijd goed doet, is hij doorheen de film zo goed als onzichtbaar. Zijn enkele scenes zijn niet memorabel en worden daardoor zo wat vergeten doorheen de film. Hetzelfde kan gezegd worden over Emily Watson als Constance Wilde. Een acteur die wel stevig overkomt, is Colin Morgan die de rol van Bosie vertolkt, de liefde van Wilde. Hij is bijna onherkenbaar in uiterlijk en manieren. Morgan heeft in Everett de perfecte tegenspeler en het zijn hun scenes die eruit springen. De rol van Robie Ross wordt vertolkt door Edwin Thomas, die probeert een tegengewicht te bieden aan de Oscar Wilde van Everett maar komt daar soms toch te kort. Hij biedt wel een kalmer personage tussen de nu en dan extreme figuren.Hoewel The Happy Prince het regiedebuut is van Rupert Everett, is de film fantastisch mooi. De landschappen en gebouwen bouwen mee de sfeer doorheen Wilde's laatste jaren. Met veel wide shots van natuurlandschappen, voelt de film op momenten zeer open. Maar andere momenten kunnen de donkere gangen van een villa de film naar een duistere plek brengen. De muziek voor deze film werd gecomponeerd door Gabriel Jared. Hij gaf de film een zeer serene achtergrond, muziek die vaak deed denken aan het werk van Alexander Desplat. De stijl past echter perfect bij het verhaal.Rupert Everett heeft met The Happy Prince een prachtige film afgeleverd die kan rekenen op een solide verhaal en prachtige sfeer. Het zijn echter de personages zelf die niet al te aangenaam zijn om bezig te zien. Dit maakt de film soms onaangenaam om te bekijken. Ook de verwachtingen van het publiek werken hieraan mee. Maar uiteindelijk is Oscar Wilde wel een icoon voor de LGBTQ beweging en verdient hij een prachtig film als dit. Voor fans is de film zeker een aanrader maar voor de casual kijker kan de film misschien iets te ontoegankelijk zijn.

Vorige
Vorige

Venom - Non-Spoiler Review

Volgende
Volgende

The Predator - Non-Spoiler Review