The Ritual - Spoiler Review

Na de plotse, gewelddadige dood van hun beste vriend, herenigen vier jonge mannen voor een trektocht door de Scandinavische wildernis. Diep in het zwarte, Noordse woud vinden ze zichzelf verloren in een hel van sinistere nachtmerries en heidense offers. Want deze oude wouden zijn de thuis voor een kwaadwillende godheid dat hen zal dwingen om zichzelf te trotseren.Nu en dan brengt Netflix een film uit die een onzichtbare tijd in de bioscoopzalen in Amerika of Groot-Brittanie heeft doorgebracht Maar dan opeens als vuurwerk binnenkomt op de streaming pagina. Toevallig gaat het hier vaak om horrorfilms. Hetzelfde was al te zien met The Witch in 2017 dat pas echt bekendheid begon te krijgen na haar release op Netflix. The Ritual is dan ook zeer gelijkaardig als The Witch. Het zijn beide zeer isolerende films die misschien vijf personages afzonderen in de wildernis. In allebei de films zijn dan ook prachtige landschapsshots te vinden maar altijd altijd met een onheilspellende, grijzige sfeer er rond. Met deze film toont Andy Serkis als producer de variëteit die hij in zijn werk wil steken.De film begint met een introductie tot deze vriendengroep van mannen die elkaar niet meer zo veel zien. Maar tijdens een overval diezelfde avond waarin Robert, gespeeld door Paul Reid, gedood wordt, blijkt Luke, gespeeld door Rafe Spall niet in staat om zijn vriend te helpen. Om hem te herdenken, gaan ze op de trektocht die Robert zo graag had willen doen. The Ritual leunt heel erg op de relatie tussen deze vrienden. Met een goede variatie in de karakters lukt het om het verhaal interessant te houden, zelfs als er geen enge of actie momenten zijn. De film neemt zijn tijd om de personages op te bouwen Maar in het laatste derde van de film gaat het verhaal helemaal los. Het doet er echter goed aan om het gevaar niet direct te tonen. In vele aspecten komt het inderdaad overeen met The Blair Witch Project, waarmee de film nogal mee vergeleken wordt. Maar hoewel het het geheim achter alle vreemde gebeurtenissen niet direct toont, gaat The Ritual hier wel voluit in op het einde. Het onthult het wezen eerst in delen totdat echt op het einde het helemaal getoond wordt. Het is dan ook één van de meest vreemde wezens ooit, waardoor ik in het begin geen beeld kon vormen uit de weinige fragmenten die gegeven worden. Door de korte maar hevige finale, laat de film je achter met een bijna verdwaasd en geshockt gevoel.Voor mij was de hele cast op het eerste gezicht samengesteld uit vrij onbekende Britse acteurs maar een kleine zoektocht toont dat dit niet het geval is. Rafe Spall is onder meer bekend van Prometheus en Hot Fuzz terwijl Robert James-Collier, die Hutch vertolkt in de film, bekent is als Thomas Barrow uit Downton Abbey. Het is dan ook de performance van deze personages die het verhaal zo goed maken. Spall kan de schuldgevoelens van Luke perfect overbrengen wat zorgt voor minder geforceerde dialogen. Sam Throughton, die Dom vertolkt, lijkt dan weer gemaakt voor zijn rol als de onervaren en klagende vriend. James-Collier was voor mij niet herkenbaar in zijn rol maar was degelijk als de leidingnemende Hutch. Arsher Ali, die de laatste vriend Phil vertolkt, heeft dan weer geen duidelijke plaats binnen de groep. Hij zweeft zo'n beetje tussen alle partijen in en probeert de rust wat te behouden. De acteurs op het einde van de film waren misschien een minder punt. Het feit dat ze een plaatselijke taal spraken hielp mee aan de mysterie maar algemeen behielden deze scenes niet hetzelfde niveau.Voor regisseur David Bruckner kan The Ritual de film van de doorbraak zijn, met weinig titels bij zijn naam tot nu toe. Hij schijnt vooral in het horror genre te werken en heeft waarschijnlijk een mooie toekomst voor zich. Hoewel het verhaal gebaseerd is op een boek van Adam Nevill, heeft schrijver Joe Barton, met vooral Britse media op zijn naam, een goede job gedaan met het verhaal. Ook cinematograaf Andrew Shulkind en componist Ben Lovett hebben met deze film hun grootste project te pakken. Dit ruwe talent wordt hier geweldig ondersteund door fantastische producers als Jonatan Cavendish (Elizabeth: The Golden Age) en Andy Serkis (Lord of The Rings, War for The Planet of The Apes). Het is duidelijk dat uit deze samenwerking een bloedmooi eindresultaat heeft opgeleverd.