Paddington 2 - Spoiler Review

PADDINGTON 2 vindt Paddington gelukkig gesetteld bij de Brown familie in Windsor Gardens waar hij een populair lid van de gemeenschap is geworden, geluk en marmelade verspreidend waar hij ook gaat. Tijdens het zoeken naar het perfecte cadeau voor Tante Lucy's honderdste verjaardag, spot hij een uniek pop-up boek in Mr. Gruber's antiek winkel waarna hij start aan een reeks verschillende jobs. Maar wanneer het boek wordt gestolen, is het aan Paddington en de Browns om de dief te ontmaskeren.Bij de release van de eerste Paddington film in 2014, had ik geen interesse om deze film ooit te zien. Op het eerste zicht zag het eruit als een alledaagse kinderfilm die ik ooit wel eens op een druilerige dag zou opzetten. Drie jaar later staat de tweede film op het punt om uit te komen en heb ik de eerste film nog altijd niet gezien. Aangespoord door Paddington 2 bekeek ik eindelijk zijn 2014 voorganger, iets waar ik geen moment spijt van heb. Paddington is misschien de beste, hartverwarmende kinderfilms die ik ooit heb gezien, een film die zelfs volwassenen kan bekoren. De emotionele band met Paddington en zijn familie was groter dan ik ooit had kunnen verwachten. Met hernieuwde interesse was ik klaar om de volgende dag het vervolg te gaan aanschouwen.Voor de tweede keer weet dit ensemble om een simpel en eerlijk verhaal op een spannende wijze tot leven te brengen. Paddington 2 is net zoals zijn voorganger een zeer klein en lokaal verhaal. Paddington moet niet het land of de wereld redden van een of andere booswicht. Dit verhaal is veel persoonlijker. Hij moet hier simpelweg een dief ontmaskeren die een boek heeft gestolen dat hij zo graag wil voor zijn tante. Het feit dat er een groter verhaal achter het boek ligt, kan Paddington niets schelen. Hij wil gewoon het boek om zijn tante blij te maken. Deze onschuldigheid is zo verfrissend. Dit is ook te zien aan de invloed die Paddington heeft op de mensen rondom hem. Hij wordt niet afgestraft om zijn naïviteit maar iedereen gaat gewoon mee in zijn optimistische en eerlijke kijk op de wereld. Voeg dit samen actie en spanning van topniveau en je hebt een absoluut meesterwerk. Als we één minpuntje moeten aanwijzen is het wel dat het einde misschien wat snel afgehandeld wordt maar dit heeft weinig effect op de genietbaarheid van deze film.Hoewel het stemwerk van Ben Whishaw absoluut fantasisch is, zijn het vooral de VFX artiesten en de andere personages die Paddington tot leven brengen. De lieftallige beer mengt zo goed in zijn omgeving dat je soms vergeet dat hij niet echt daar is. Visueel beïnvloed de positiviteit van Paddington ook de film door een kleurrijk, bijna idealistische sfeer. Dit realisme is ook grotendeels de verdienste van de andere acteurs die de interacties met een niet-aanwezig personage zo geloofwaardig en emotioneel hebben kunnen maken. Deze emotionele band komt er vooral door de acteerprestaties van de leden van de Brown familie. Sally Hawkins en Hugh Bonneville schitteren weeral in deze franchise met geweldige performances. Samen met de legendarische Julie Walters en de kinderen Madeleine Harris en Samuel Joslin bezorgt de Brown familie de stabiele emotionele basis die deze film zo goed maakt. De verschillende personages in de straat geven eveneens de nodige leven aan het verhaal. De slechterik van het verhaal was onverwachts briljant geschreven en gecast in Hugh Grant. Hij krijgt hier de kans om zijn acteer spier te strekken en tegelijkertijd met zijn eigen imago te lachen als een vergeten acteur. Ik had nooit gedacht dat Grant een zo goede slechterik zou kunnen spelen, al is het in een komische familiefilm. Met eveneens Brendan Gleeson en Noah Taylor als supporting cast kan Paddington 2 niets mis doen.Met de soms zware realiteit waarin we leven, is het verfrissend om zo'n grappige en avontuurlijke familiefilm te zien die zelfs de meeste volwassenen weet te bekoren. Weinige films kunnen tegenwoordig deze koord bewandelen maar Paddington 2 doet dit bijna zonder inspanning.